رمز ارز چیست و چگونه کار می‌کند؟

رمزارزها

راهنمای کامل دنیای ارزهای دیجیتال به زبان ساده (قسمت اول)

به کلاس آموزشی ما در مورد الفبای رمزارز یا کریپتوکارنسی خوش ­آمدید. رمزارز چیست؟ اگر بخواهیم کوتاه به این سوال جواب بدیم، به پول دیجیتال غیرمتمرکز کریپتوکارنسی میگویند. اما این تعریف دقیقا یعنی چه؟ و دنیای کریپتوکارنسی­ها چگونه عمل میکند؟

در این متن به تمام سوالات شما در مورد رمزارز پاسخ می‌دهیم و در مورد تاریخچه آن­ها، نحوه­‌ی شکل‌­گیری، قوانین و چرایی اهمیت­‌شان در آینده صحبت می‌کنیم. دنیای رمزارزها با سرعت در حال پیشرفت است و زمان زیادی برای اتلاف وجود ندارد، بدون مقدمه­‌ چینی بیشتر آموزش را شروع می‌کنیم.

فهرست مطالب

1. رمزارزها چگونه عمل می‌کنند؟
2. معنای کریپتو چیست؟
3. خاستگاه رمزارزها
4. داستان بیت­کوین از کجا شروع شد؟
5. بلاک­چین (Blockchain) چیست؟
6. بلاک­چین چگونه کار می‌کند؟
7. استخراج رمز ارز (Cryptocurrencies Mining) چیست؟
8. علت استخراج رمزارزها(Cryptocurrencies Mining) چیست؟
9. نحوه‌­ی استفاده از رمزارزها
10. ظهور رمزارزها
11. تجارت با رمزارزها
12. آیا رمزارزها قرار است آینده­‌ای روشن­‌تر برایمان ترسیم کنند؟

۱.رمزارزها چگونه عمل می‌کنند؟

استخراج

افراد تلاش می‌کنند اولین نفری باشند که معادلات ریاضی را حل می‌کنند و بلوک بعدی را در بلاک­چین قرار می‌دهند تا بتوانند جایزه را دریافت کنند.

مبادله

یک مبادله (Exchange) ، کسب­ و کاری است که معمولا یک وبسایت توسط آن شما می‌توانید رمزارزها را خرید و فروش کنید.

کیف پول

در دنیای کریپتوکارنسی، کیف پول همان نرم‌­افزاری است که که کلید‌های عمومی و خصوصی را ذخیره می‌کند و امکان ارسال و دریافت ارز دیجیتالی و نظارت بر آن را برای کاربر فراهم می‌کند.

۲. معنای کریپتو چیست؟

ویژگی­‌هایی که یک رمزارز دیجیتال حتما باید داشته باشد عبارت است از:

دیجیتال: رمزارزها فقط در دنیای صفر و یک وجود دارند. هیچ سکه و اسکناسی وجود ندارد و اعتبارنامه‌ه­ا هم توسط بانک‌­ها صادر نمی‌شود.

غیرمتمرکز: رمزارزها یک سرور یا کامپیوتر مرکزی ندارند و در شبکه‌­ای از هزاران کامپیوتر توزیع می‌شوند.

نظیر به نظیر: رمزارزها به صورت آنلاین و مستقیم از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شوند. در این روند کاربران با شخص ثالث، یکدیگر، بانک­‌ها و سرویس­‌های پرداخت ارتباطی ندارند. در یک معامله­‌ی عادی بانک­‌ها و سرویس­‌های پرداخت آنلاین شخص ثالث به حساب می­‌آیند. به این خاطر شخص ثالث نامیده می‌شوند که کاربران برای استفاده از خدمات آن­ها باید اطلاعات شخصی و مهم خود را در اختیارشان قرار دهند و در واقع به آن­ها اعتماد کنند.

ناشناس ماندن: ناشناس ماندن به این معناست که شما مجبور نیستید برای استفاده از خدمات رمزارزها، از اطلاعات شخصی خود استفاده کنید و هرکسی می‌تواند از آنها استفاده کند.

بدون نیاز به اعتماد: به این معنا که کاربران در هر زمان می‌توانند تراکنشات مالی و اطلاعات حساب خود را مدیریت کنند و نیازی ندارند به شخص ثالث یا سیستمی اعتماد کنند.

رمزگذاری شده: هر کاربر یک کد مخصوص دارد که مانع از دسترسی سایر افراد به حساب شخص می‌شود. این فرآیند رمزنگاری نامیده می‌شود و تقریبا غیرقابل هک. کلمه کریپتو به معنای پنهان است و هنگامی که اطلاعات با رمزنگاری پنهان می‌شوند به آن­ها encrypted یا رمزگذاری شده گفته می‌شود.

جهانی: هر کشوری ارز مخصوص به خود را دارد و انتقال آن به صورت بین­‌المللی دشواری­‌های زیادی دارد، درصورتیکه انتقال رمزارزها مرز نمی‌شناسد و به هرجای دنیا به آسانی امکان­‌پذیر است.

۳.خاستگاه رمزارزها

در اوایل دهه­‌ی ۹۰ میلادی که هنوز بیشتر مردم با مفهوم اینترنت به خوبی آشنا نبودند، افراد باهوشی بودند که متوجه اهمیت و قدرت این پدیده­‌ی جدید شده بودند.

بعضی از این افراد که cypherpunk نامیده می‌شوند، اعتقاد داشتند که حکومت­‌ها و کمپانی­‌های بزرگ قدرت و اختیار زیادی نسبت به زندگی شهروندان دارند و میخواستند فضایی ایجاد کنند تا کاربران اینترنت بتوانند نظارت بیشتری بر روی پول و اطلاعات خود داشته باشند. همانطور که احتمالا خودتان هم حدس زدید، آن­ها اعتمادی به اشخاص ثالث مانند بانک‌ها و.. نداشتند.

در صدر لیست cypherpunk ها ساختن پول دیجیتال بود که منجر به ساخت DigiCash وCybercash شد که تلاش­‌های اولیه برای ساخت سیستم دیجیتال مالی به حساب می­‌آیند. اما هیچکدام نتوانستند ۶ ویژگی اصلی لازم برای رمزارزها را فراهم کنند و در نتیجه تا پایان دهه ۹۰ هر دو شکست خورده بودند.

دنیا باید برای اولین سیستم مالی دیجیتال غیرمتمرکز تا سال ۲۰۰۹ صبر میکرد. سازنده­‌ی آن Satoshi Nakamoto با استفاده از تلاش­‌های گذشته در این زمینه بیت­کوین را به وجود آورد.

برای فهم بهتر رمزارزها بهتره که داستان بیت­کوین را بدانیم.

۳.داستان بیت­کوین از کجا شروع شد؟

هیچکس نمیداند Satoshi Nakamoto کیست. میتواند رمز ارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ یک مرد، زن و یا حتی گروهی از افراد باشد. ساتوشی ناکاموتو تا الان فقط از طریق ایمیل و فروم­های رمزنگاری با دیگران ارتباط داشته. او در سال ۲۰۰۸، سندی منتشر کرد که توضیح میداد بیت­کوین چیست و چگونه کار میکند. این سند به عنوان الگو در ایجاد دیگر رمزارزها مورد استفاده قرار گرفت.

در ۱۲ ژانویه ۲۰۰۹ ناکاماتو اولین انتقال بیت­‌کوین را برای یک برنامه­‌نویس به نام Hal Finneyانجام داد. از سال ۲۰۱۱ به بعد دیگر خبری از او نشد اما میراثش که اولین رمزارز دنیا بود را به جا گذاشت.

بیت­کوین روز به روز محبوب­‌تر شد به طوریکه ۱ بیت­کوین که در آپریل ۲۰۱۱ با ۱ دلار آمریکا برابر بود، در دسامبر ۲۰۱۷ ۷۵۷۶.۲۴ دلار ارزش داشت.

شاید براتون جالب باشه که بدانید

در ۲۰۱۰، یک برنامه‌­نویس در یکی از اولین معاملات بیت­‌کوین در دنیای واقعی، دو عدد پیتزا را به مبلغ ۱۰۰۰۰ بیتکوین خرید که با در نظر گرفتن قیمت امروز بیت‌­کوین برابر است با چیزی در حدود ۳۸.۱ میلیون دلار. امیدواریم که اون دو پیتزا واقعا خوشمزه بوده باشند.

خب، تا اینجا متوجه شدیم که بیت‌­کوین برخلاف سیستم­‌های قبل از خودش توانست موفق شود. اما علت اون چه بود؟ اون چیزی که باعث تفاوت عملکرد کریپتوکارنسی و تفاوت زیادش با پول­­های ملی هرکشور شده، تکنولوژی بلاک­چین است.

۴.بلاک­چین (Blockchain) چیست؟

همه­‌ی رمزارزها ازDLT (Distributed ledger technology) برای حذف اشخاص سوم از سیستم‌­های خود استفاده می‌کنند. DLT ها پایگاه داده­‌های مشترک هستند و اطلاعات معاملات مالی در آن­جا ذخیره می‌شوند. محبوب­‌ترین DLT مورد استفاده­‌ی رمزارزها تکنولوژی بلاک­چین است که اولین‌­بار توسط ناکاموتو برای بیت­کوین طراحی شد.

یک بلاک­چین برابر است با یک بانک اطلاعاتی از تمام معاملاتی که توسط یک رمزنگاری خاص اتفاق افتاده است. گروه‌­های اطلاعاتی که block)) بلاک نامیده می‌شوند، یکی­یکی به بانک اطلاعاتی اضافه می‌شوند و یک لیست بلند را تشکیل می‌دهند. پس میشه گفت یک بلاک­چین یک زنجیره­‌ی خطی از بلوک‌ها است در یک بلاک­‌چین وقتی که داده­ای به اضافه می‌شود برای همیشه در باقی می‌ماند و قابلیت تغییر و یا حذف را ندارد.

کل بانک اطلاعاتی بر روی شبکه‌­ای از هزاران کامپیوتر که nodes یا گره نامیده می‌شوند. اطلاعات جدید فقط در صورتی به بلاک­چین اضافه می‌شوند که بیشتر از نیمی از node ها درستی و اعتبار آن را تائید کنند. به این فرآیند(consensus) اجماع گفته می‌شود. این مسئله از بزرگترین تفاوت­‌های رمزارزها و بانکدارای به شیوه­‌ی معمول است.

در یک بانک­ معمولی داده­‌های معامله در داخل خود بانک ذخیره می‌شوند و کارمندان بانک از صحت واعتبار اطلاعات اطمینان حاصل می‌کنند. بذارید با یک مثال ادامه بدیم:

جرج به مایکل و جکسون هرکدام ۱۰ دلار بدهکار است ولی متاسفانه فقط ۱۰ دلار در حسابش دارد. او تصمیم میگیرد به طور همزمان برای مایکل و جکسون ۱۰ دلار واریز کند، بانک متوجه می‌شود که جرج تلاش دارد که پول را که ندارد خرج کند پس مانع انجام مبادله می‌شود.

بانک­‌ها هرساله میلیون­‌ها دلار هزینه می‌کنند تا از تقلب­‌هایی از این دست جلوگیری کنند. فکر می‌کنید رمزارزها برای جلوگیری از این اتفاقات چه می‌کنند؟

۵.بلاک­چین چگونه کار می‌کند؟

معاملات کریپتوکارنسی در یک فرآیند که استخراج (mining) نامیده می‌شود، مورد تائید کاربران قرار می‌گیرند.

احتمالا می‌خواهید بدانید استخراج رمزارزها یعنی چه و چطور انجام می‌شود. لطفا به خواندن ادامه بدین.

۶.استخراج رمز ارز (Cryptocurrencies Mining) چیست؟

شاید وقتی از استخراج رمزارزها صحبت می‌کنیم، بیل و کلنگ و یک معدن تاریک به ذهنتون بیاد اما در واقع چیزی شبیه حسابداری و حل معادلات ریاضی است.

کسانی که استخراج میکنند همان node ها هستند که با انجام یک وظیفه­ ی مخصوص مبادلات مالی را امکان­پذیر میکنند. با یک مثال بیشتر توضیح میدهیم:

رمزارز چیست؟ نگاهی به خصوصیات و ویژگی‌ها

رمز ارز یا کریپتوکارنسی (به انگلیسی: cryptocurrency) نوعی نشانه رمز ارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ یا نماد (توکن) مانند ارزهای خارجی هستند که پشتوانه‌های متفاوت و غیرفیزیکی دارند.

ارز و رمزارز چیست؟

به طور کلی ارزها در واقع نمادهای مشخص کشورهای مختلف برای توزیع پشتوانه های مالی و اقتصادی آن کشور ها در اکوسیستم اقتصادی آن ارز هستند.

برای مثال کشور ایران با توجه به پشتوانه‌های مالی خود مانند اشیای قیمتی در تصاحب دولت، مقدار طلای موجود در خزانه و طلای ثبت شده در گردش، تولیدی‌ها و استخراج‌ها و هر شی فیزیکی با ارزش در تصاحب خود یا ثبت شده اقدام به چاپ ریال کرده و در بازار خود را قرض دار می کند.

این قرض‌ها با توجه به پشتوانه قابل ادا هستند. دیگر کشورها نیز به همین ترتیب اقدام به تولید پول می‌کنند. در این مقاله به چاپ پول با پشتوانه یا بدون پشتوانه نمی‌پردازیم.

اما در منظر عوام ارز به معنی پول (نماد) های خارجی مانند دلار، پوند، یورو و… هستند.

با توجه به عدم فعالیت بانک‌های خارجی و عدم استقبال از حساب‌های بانکی ارزی بیشتر این ارزها به صورت اسکناس و فیزیکی در اختیار مردم قرار دارد.

هر ارزی برای اینکه ارزش خوبی داشته باشد باید به توانمندی‌ها و قروض و طلب‌های دولت و حکومت اداره کننده آن ارز توجه کرد.

رمز ارزها نوعی نشانه یا نماد (توکن) مانند ارزهای خارجی هستند با این تفاوت که پشتوانه‌های متفاوتی دارند و ارزش آنها از مواردی خارج از پشتوانه های فیزیکی حاصل می‌شود.

این پشتوانه‌ها در هر رمزارزی متفاوت است ولی تقریبا همگی در یک موضوع مشترک هستند و آن ایمن سازی شبکه حساب داری و نقل و انتقالات آن است.

پشتوانه دیگر در دسترس عموم قرار داشتن است که این موضوع در واقع با مقبولیت عمومی و استفاده روزمره افراد زیادی از آن رمزارز حاصل می شود.

ایمنی شبکه با استفاده از رایانه‌ها و پردازنده‌ها و دستگاه های مخصوص (ماینر) با مصرف برق و زمان حاصل می شود و نتیجه این انرژی و زمان مستحکم تر کردن امنیت شبکه و صورت حساب ها و حفاظت آن از تقلب و دستکاری خواهد بود.

اقبال عمومی از رمزارز‌ها به خاطر چیست؟

به صورت کلی اقبال عمومی رمز ارزها در سادگی در استفاده، تعداد کاربران، امنیت حریم شخصی، ناشناس ماندن، عدم حضور بانک‌های مرکزی در خصوص اعمال قوانین و یا جرایم، امنیت در حساب ها به طوریکه امکان تقلب و دستکاری در حساب ها تقریبا محال است.

در حال حاضر که ابتدای سال 2021 میلادی هستیم دو نوع کلی ارز دیجیتال وجود دارد. ارزهای محدود و ارزهای نامحدود.

ارزهای محدود مقدار مشخصی از تعداد واحد‌های قابل استفاده دارند و در صورت استخراج تمام این واحد‌ها دیگر واحد دیگری قابل استخراج نیست (بیت کوین از این نوع است و تنها 21 میلیون بیت کوین قابل استخراج می باشد)

ارزهای نامحدود بر عکس محدودیتی در میزان تعداد ارز ندارند ولی با اعمال برخی محدودیت های الگوریتمی به شبکه مانع از تولید بی رویه ارز می‌شوند. ضمن اینکه معمولا با استخراج واحد های بیشتر استخراج واحد‌های بعدی سخت‌ و سخت‌تر می شود.

رمزارزها

این ارزها از دو طریق تولید می‌شوند. عرضه‌های عمومی (یا به ندرت خصوص) اولیه یا ICO-Initial Coin Offering که در آن موسسه، گروه، یا حتی شخص موسس رمزارز بنا به تشخیص و نظر خود اقدام به قیمت گذاری روی هر واحد از ارز خود کرده و مقدار معینی از آن را با توجه به زمان بندی پروژه در سایت‌های مشخصی به مدت زمان محدودی ارائه میکنند. این مقدار معمولا کم است

استخراج به صورت ماین کردن یا معدن کاوی: در این روش با استفاده از الگوریتم ها و پروتکل های هر رمز ارز هر فرد یا گروهی اقدام به انجام عملیات مورد تقاضای شبکه ارز کرده و در ازای آن جایزه دریافت می‌کند. این روش در اصطلاح رمز ارزها ماینینگ (Mining) گفته می شود.

معمولا شبکه‌ها در ابتدای راه با انرژی و قدرت کمتری به فعالیت می‌پردازند ولی به تدریج و با گسترش شبکه نیاز به قدرت سخت افزاری بسیار بالاتری برای دریافت جایزه خواهد بود.

در نهایت ارزهای دیجیتال را می توان پول دنیای دیجیتال در نظر گرفت که در حال گسترش و توسعه است.

این پول دنیای دیجیتال حتی راه خود را به دنیای واقعی باز کرده و در حال حاضر برای خود در مقابل پول و ارز دنیای واقعی اعتبار ایجاد کرده و واحد‌های آن قابل تبدیل به ارز های واقعی و پول دنیای واقعی هستند.

حتی از سال 2014 یک موسسه اقدام به تولید دلار رمزی یا رمزارز تتر Tether کرد که ارزش آن همواره با ارزش دلار برابر است (با اختلاف بسیار جزیی) این اقدام تخمین و استعلام ارزش برابری دلار و رمزارزهای دیگر را آسانتر کرد.

در حال حاضر صرافی‌های آنلاین بسیاری در کل دنیا و حتی در داخل کشور خودمان در حال تبدیل رمزارزها به یکدیگر هستند و حتی بازارهای بزرگی برای این کار ایجاد کرده اند که حجم معاملات روزانه در آن‌ها سرسام آور هستند.

این صرافی ها توان نقد کردن (تبدیل به پول فیزیکی) تقریبا همه رمزارزها را دارند. از دیگر موقعیت‌های ایجاد شده بازار نرخ برابری رمزارزها در برابر یکدیگر هستند.

می‌توان با کمی خوش‌بینی یا جسارت گفت با توجه به دیجیتالی شدن هر چه بیشتر دنیای اطراف ما آینده پول و ارز در آینده نه چندان دور رمزارزها خواهند بود و این پدیده دیر یا زود به سوی فراگیر شدن خواهد رفت.

مزایا و خصوصیات رمزارزها

چه مزایایی در خصوص رمزارزها باعث شده که آن‌ها تا این مورد استقبال قرار بگیرند؟

به صورتی که با توجه به عمرکم پدیده رمزارز (از اوایل 2009) افراد زیاد حاضر شده‌اند دارایی پولی خود را به این رمزارزها تبدیل کنند.

این مقدار زمان برای رو شدن کلاهبرداری یا بی ارزش بودن این پدیده کافی به نظر می‌رسد. اما روز به روز به افرادی که به سوی این پدیده جذب می شوند افزوده می‌شود.

رمزارز ها با توجه به ماهیت ذاتی خود از رمزنگاری و رمزگذاری برای امنیت حساب‌ها و دارایی‌های موجود در حساب‌ها (کیف پول یا والت Wallet) استفاده می‌کند و با توان سخت افزاری کلی شبکه حسابدارها یا همان ماینرها تراکنش‌های صورت گرفته در سرتاسر دنیا را تضمین می‌کند.

ماینرها کسانی هستند که اعتبار و صحت تراکنش‌های انجام شده در شبکه را تایید می‌کنند و در ازای استخراج رمزارز جایزه دریافت می‌کنند) پس امنیت تراکنش در قبال تضمین صورت گرفتن انجام آن قطعی است و تقلب و دستکاری شخص ثالث در آن امری بسیار نامحتمل است.

دارایی‌های رمزارزی افراد در پدیده ای به نام کیف پول رمزی یا دیجیتال ذخیره می شود. این کیف پول‌ها انواع مختلفی دارند.

این کیف‌ها شامل دو جز هستند که جز اول کلید عمومی و قابل در دسترس گذاشتن برای همگان است. مانند آدرس خانه یا شماره حساب بانکی. جز دوم کلید خصوصی و کاملا محرمانه است.

در حقیقت تمام دارایی‌ها با در اختیار داشتن این جز دوم امکان پذیر است مانند کلید ورود به ساختمان یا رمز عبور اینترنت بانک.

افراد می توانند دارایی‌های خود را شخصا در اختیار بگیرند یا با قرار دادن کلید خصوصی در اختیار سایت‌های صرافی معتبر این اجازه را به این صرافی ها بدهند که به نیابت از شخص شما کلید خصوصی را برای انجام تراکنش استفاده کند.
این سایت‌ها این کلیدهای خصوصی را به صورت امن نگهداری می‌کنند و در صورت معتبر بودن صرافی از آن سواستفاده نمی‌کند.

به این صورت شما حتی از کلید خصوصی خود مطلع نخواهید شد (به علت مسایل امنیتی) البته برخی از سایت‌ها با توجه به اینکه افراد به راحتی رمزهای عبور خود را فراموش می‌کنند روش های ایمنی برای بازیابی رمزهای ورود در نظر می‌گیرند. باید هنگام استفاده از این سایت‌ها بسیار با دقت و هوشیار عمل کرد.

قابلیت ردیابی و دیدن تمام تراکنش‌های شبکه (در اکثر رمزارزها) از اولین تراکنش تا جدیدترین آن ها که این از ویژگی‌های بلاک چین می باشد.

البته لازم به ذکر است در این خصوص تنها مقدار ارز جابجا شده و آدرس های مبدا و مقصد و زمان های تراکنش معلوم هستند و هیچ اثری از اطلاعات اشخاص صاحبان حساب‌های مبدا و مقصد در بلاک چین موجود نیست، مگر در موارد خاص که شخص صاحب حساب به صورت داوطلبانه این عمل را انجام دهد.

عدم کنترل هیچ شخص و ارگان یا دولتی بر روی شبکه رمزارز از دیگر موارد قابل توجه و جذاب رمزارزهاست.
کل شبکه رمزارزها توسط افراد مختلف از تمام نقاط جهان تشکیل شده و هیچ اثری از توانایی کنترل یا حتی تاثیر گذاشتن روی شبکه وجود ندارد.

دولت‌ها روی این شبکه ها قابلیت کنترل ندارند. این شبکه ها قابل بسته شدن یا محدود شدن نیستند.

البته در دنیای واقعی دولت‌ها با اهرم های قانونی توان کنترل نتایج این رمزارزها را دارند. مثلا خرید و فروش رمزارز را ممنوع اعلام شود. یا شبکه آن فیلتر شود یا قوانینی در مورد احراز هویت افراد برای معاملات اعمال شود.

تمام این قوانین در داخل آن کشور اعمال می شود و به راحتی با انجام معامله با صرافی‌های خارج از آن کشور می توان این موارد را بی اثر کرد.

حتی یکی از قابلیت های ویژه رمزارز ها امکان معامله مستقیم رودررو (P2P) یا Peer2Peer است که واسطه را هم حذف می‌کند. البته این مورد بسیار مشکل ولی انجام شدنی است.

سرعت انجام تراکنش‌ها از دیگر جذابیت های این پدیده است. همه از زمان انجام تراکنش‌های بانکی در مبالغ بالا مطلع هستیم.

در خصوص انجام تراکنش های بین المللی این مقدار بسیار بیشتر نیز هست (اگر اصولا قابل انجام باشد).

به این زمان تعطیلی‌ها را هم اضافه کنید. ساعات کاری محدود! تعطیلات آخر هفته، تعطیلات مناسبتی و سال نو همگی زمان‌هایی هستند که امکان انجام تراکنش ها اگر فراهم باشد هم بسیار مشکل و غیر عادی هستند.

در پدیده رمز ارز با شبکه‌ای روبرو هستیم که در 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته و 365 روز سال فعال و در حال ارائه سرویس است. هیچ تعطیلی در این شبکه اعمال نمی‌شود و همیشه حاضر به انجام تراکنش است.

برای انجام تراکنش‌های مالی، بانک‌ها و موسسات مبالغی را تحت عنوان کارمزد دریافت می‌کنند که به صورت درصد از مبلغ تراکنش هستند و نهایتا سقف حداکثری برایشان در نظر گرفته می‌شود.

این مبالغ در نقل و انتقالات بین المللی بسیار بالا و قابل توجه هستند. در شبکه‌های رمزارز این کارمزد برای انجام تراکنش وجود دارد ولی بر عکس بانک‌ها، این شخص تقاضا دهنده تراکنش است که کارمزد پیشنهادی خودش را به همراه تراکنش خود به شبکه ارائه می‌دهد.

این کارمزد معمولا حداقل مشخصی دارد. اما حداکثری وجود ندارد و هر چه کارمزد بیشتر باشد تراکنش زودتر انجام خواهد شد و به نتیجه خواهد رسید.

این کارمزد هیچ ارتباطی به مبلغ تراکنش ندارد و برای مبالغ بسیار بالا می توان کارمزدهای بسیار اندکی پرداخت کرد.

برای مثال در یک فقره تراکنش بیت کوین مبلغی حدود یک میلیارد دلار با کارمزدی زیر 1 دلار انجام شده بود.
این ها جذابیت ها عمده رمز ارزها بودند. این پدیده جذابیت‌های دیگری هم دارد که کمتر باعث اقبال این پدیده هستند اما به مرور این موارد می توانند بیشتر یا کمتر شوند.

ارز دیجیتال چیست؟ تفاوت ارزهای دیجیتال و ارزهای رمز پایه چیست ؟

ارز دیجیتال

ارز های دیجیتال در چند سال اخیر سروصدای زیادی به پا کرده اند و به اعتقاد کارشناسان آینده انسان به ارز های رمزپایه گره خورده است.

کریپتوکارنسی یاهمان ارز های رمزپایه در مقابل ارز های بانکی قرار دارد و بزرگترین تفاوت این دو در شکل فیزیکی شان می باشد به این صورت که ارز های دیجیتال به صورت دیتاهای دیجیتالی انتقال می یابند و بر خلاف ارزهای بانکی از ماهیت فیزیکی برخوردار نیستند .

ارز های رمز پایه از زمان اختراع شان تا کنون نوسانات شدیدی را تجربه کرده اند و همین باعث شده است تا عده زیادی برای سرمایه گذاری به این عرصه روی آورند.

ویژگی های ارز دیجیتال

سازوکار ارز های دیجیتال به چه صورت است و چگونه به وجود می آیند؟

ارز های دیجیتال بر روی یک شبکه غیر متمرکز به نام بلاکچین پردازش و ذخیره می شوند و تمام تراکنش ها از اولین روز پیدایش این شبکه روی آن وجود دارد و بروزرسانی می شود.
اولین ارزی که به این صورت به وجود آمد بیت کوین بود که در سال 2009 معرفی شد و بیشترین حجم بازار ارزهای دیجیتال ره با 50% به خود اختصاص داده است و پرچمدار ارزهای دیجیتال نیز است.
در این لحظه بالغ بر 2500ارز دیجیتال وجود دارد که برای شناخت برخی از معروف ترین آنها میتوان به بیت کوین, اتریم, ریپل , بیتکوین کش, تتر و لایت کوین اشاره کرد.

چگونه با هولد کردن (Hodl)، ارزهای دیجیتال خود را افزایش دهید؟

اغلب گفته می‌شود که خرید بیت کوین کار سختی نیست بلکه هودل کردن دارایی برای طولانی مدت چالش واقعی است. دلیل این موضوع این است که هر بار که قیمت بیت کوین دچار نوسان می‌شود، هر سرمایه گذار ترغیب می‌شود تا سود کسب کرده یا ضرر خود را کم کند.

بسیاری از ما در گذشته این کار را انجام داده‌ایم و بعدتر متوجه شده‌ایم که چیزهای بهتری در انتظارمان بوده است. اگر می‌خواهید دارایی خود را بدون انجام هیچ کاری افزایش دهید، هودل کردن مناسب ترین گزینه برای شماست.

هودل یا هولد کردن چیست؟

اگر به تازگی با رمز ارزها آشنا شده اید، شاید متوجه شده باشید که علاقه مندان به کریپتو اصطلاحات عجیب را دوست دارند. اصطلاحاتی مانند هودل یا هودل کردن. داستان به وجود آمدن این اصطلاح جالب است.

این ماجرا به سقوط بازار در سال 2013 بر می‌گردد، زمانی که ارزش بیت کوین از 1150 دلار به حدود 150 دلار رسید. وحشت بسیاری ایجاد شده بود و سرمایه گذاران بیت کوین شروع به فروش ارزهای خود کردند.

اما برخی می‌توانستند آرامش بعد از این شرایط را ببینند و در نتیجه اقدام به “هودل کردن” دارایی خود کردند. یکی از این سرمایه گذاران به نمایندگی از بقیه با کسانی که در حال شورت کردن ( فروش دارایی به امید خریداری دوباره آن با قیمت پایین) بیت کوین بودند مقابله کرد. او در حالی دلایل خود برای حفظ موقعیت اش را توضیح داد که یک یا دو نوشیدنی خورده بود.

گیم کیوبی در تالار گفتگوی BitcoinTalk یک موضوع با عنوان ” من در حال هولد کردن هستم” ایجاد کرد تا دیگر سرمایه گذاران بدانند اگر چه بیت کوین در حال سقوط است اما او بیت کوین خود را نمی‌فروشد. او کاملا از اشتباه تایپی در عنوان موضوع خود آگاه بود.

جامعه رمز ارز از موضوع ایجاد شده توسط گیم کیوبی گیج شده بودند و هرگز اصطلاح جدیدی را که او ابداع کرده بود را فرامکوش نکردند و اینگونه بود که این اسطوره مست اصطلاح افسانه ای “هودل” را برای جامعه رمز ارز ابداع کرد و از آن زمان یکی از واژگان این حوزه شده است.

چرا هودل کردن؟

به عبارت ساده، هودل به معنای نگهداری صبورانه رمز ارزهای خود به عنوان یک سرمایه گذاری بلند مدت است. این کار تنها نیاز به شکیبایی و اعتماد کردن به دارایی‌هایی که در حال نگهداری آن هستید دارد . اگر قیمت رمز ارزها افزایش پیدا کند، ارزش دارایی‌های نگه داشته شما نیز بیشتر خواهد شد.

ظاهرا تصمیم هودل کردن گیم کیوبی برای او در سال 2013 ثروت خوبی را بدست آورده زیرا بیت کوین از پایین ترین قیمت در سال 2013، 150 دلار، بیش از 350 برابر رشد کرده است.

در زمان نگارش این مقاله، بیت کوین بیش از 50000 دلار معامله می‌شود و اتر به بیش از 1700 دلار رسیده است. حال تصور کنید وضعیت کسانی که بیت کوین خود را در بازارهای گاوی قبلی فروخته اند و فکر می‌کردند که این پایان کار است.

همچنین، بیایید این واقعیت را بپذیریم که همه ما معامله گران حرفه ای که سه صفحه مانیتور در مقابل آن‌ها قرار دارد و دائما در حال مارکت تایمینگ (دنبال کردن نمودارهای قیمت برای اتخاذ تصمیمات ورود و خروج بسیار کوتاه‌مدت) می‌باشند، نیستیم. ما در زندگی کارهای دیگری نیز داریم که باید انجام دهیم. اما این بدان معنا نیست که نمی‌توانیم دارایی های رمز ارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ خود را افزایش دهیم.

رمزارز ملی چیست؟ + آموزش، زمان عرضه ریال کوین و قیمت ارز دیجیتال ایران

ریال کوین رمز ارز دیجیتال ایران است؛ ارزهای دیجیتال با پروتکل‌های رمزگذاری‌شده و با هدف‌ کاهش تقلب و ممانعت از جعل و کلاه‌برداری ارزی طراحی می‌شوند.

به گزارش ایمنا, رمز ارزها از پروتکل‌های رمز گرافیکی و یا کدهای فوق‌العاده پیچیده برای رمزگذاری دیتاهای حساس و انتقال آن‌ها استفاده می‌کنند تا معاملات امنی را فراهم کنند. توسعه‌دهندگان رمز ارزها این پروتکل‌ها را بر پایه اصول پیچیده ریاضیات و مهندسی کامپیوتر بنا کرده‌اند که آن‌ها را غیرقابل نفوذ می‌کند. این پروتکل‌ها همچنین هویت افراد استفاده کننده از رمز ارزها را مخفی نگه می‌دارد و ردیابی و پیدا کردن آن‌ها را برای هر کسی و هر دولتی دشوار می‌کند.

رمز ارز چیست؟

رمز ارزها برای کنترل شدن غیر متمرکز خود شناخته می‌شوند. این به آن معناست که تمام فعالیت‌ها و ارزش‌های این بازار توسط همان کدهای پیچیده کنترل و ارزیابی می‌شوند و بانک‌ها و یا مقامات دولت‌ها کنترلی روی آن‌ها ندارند. ارزهای دیجیتال امکان معامله شدن توسط ارزهای واقعی را نیز دارا می‌باشند و شما می‌توانید در بعضی از مارکت های خاص و صرافی‌های شناخته شده، مانند بایننس (Binance)، ارزهای دیجیتال خود را با دلار، پوند، یورو و غیره جایگزین کنید.

ویژگی‌های رمز ارزها

دیجیتالی بودن: رمز ارزها فقط به صورت دیجیتالی و بر روی کامپیوترها وجود دارند. هیچ سکه یا اسکناسی در کار نیست. هیچ پولی به عنوان پشتوانه در بانک‌های مختلف مثل بانک مرکزی برای رمز ارزها وجود ندارد.

غیر متمرکز: رمز ارزها سرور مرکزی ندارند. آن‌ها معمولاً در میان شبکه‌ای از هزاران کامپیوتر توزیع شده‌اند. شبکه‌هایی که سرور مرکزی نداشته باشند، شبکه‌های غیر متمرکز نامیده می‌شوند.

همتا به همتا: رمز ارزها به صورت آنلاین از یک شخص به شخص دیگر منتقل می‌شوند. کاربران رمز ارز از طریق بانک، پی‌پال (PayPal) یا فیسبوک با هم در ارتباط نیستند. آن‌ها بدون واسطه با یکدیگر داد و ستد دارند. در دنیای پول فیات، بانک‌ها، پی‌پال و فیسبوک به عنوان اشخاص ثالث معتمد شناخته می‌شوند. اما در دنیای رمز ارزها هیچ شخص ثالث معتمدی وجود ندارد.

نام مستعار: این مورد یعنی برای استفاده از رمز ارزها یا به تملک درآوردن آن‌ها لازم نیست حتماً اطلاعات شخصی خود را ارائه کنید . شما می‌توانید با یک نام مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمز ارزها بپردازید.

بدون نیاز به اعتماد: عدم وجود اشخاص ثالث معتمد به معنای این است که برای استفاده از سیستم لازم نیست لزوماً به شخص یا سازمان دیگری برای نظارت و کنترل دارایی خود اعتماد کنید. کاربران در همه حال کنترل کامل پول و اطلاعات خود را در اختیار دارند.

رمزنگاری شده: هر کاربر کد ویژه‌ای دارد که از دسترسی سایر کاربران به اطلاعات او جلوگیری می‌کند. به این عمل رمزنگاری گفته می‌شود و هک کردن آن تقریباً غیرممکن است. این‌جاست که بخش Crypto از اصطلاح Cryptocurrency وارد بازی می‌شود. Crypto به معنای رمزنگاری شده و مخفی شده است. وقتی اطلاعات از طریق رمزنگاری مخفی می‌شود، اصطلاحاً می‌گویند اطلاعات رمزنگاری شده است.

جهانی: هر کشور ارز مخصوص به خودش دارد که رمز ارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ به آن ارز فیات می‌گویند. انتقال ارزهای فیات در سطح جهانی کار دشواری است. رمز ارزها را به راحتی می‌توان به سراسر جهان ارسال کرد. ارزهای رمزنگاری شده به ارزهای بدون مرز موسوم‌اند.

تاریخچه رمز ارزها

ارزهای دیجیتال مدت‌ها قبل از اینکه اولین ارز مجازی به وجود بیاید، به عنوان یک ساختار تئوریک وجود داشت تا بتواند جایگزینی برای مدل فعلی مبادلات و پول‌های رایج بشود. در اوایل دهه ۸۰ میلادی یک رمزنگار آمریکایی با نام دیوید چاووم (David Chaum) الگوریتمی را با نام کور به کور (Blinding) طراحی کرد که در رمزگذاری مدرن وب امروزی نیز به عنوان هسته مرکزی به کار گرفته می‌شود. این الگوریتم فضایی امن و غیرقابل ردگیری برای انتقال پول بین دو طرف معامله را فراهم می‌کرد و یک پول الکترونیکی با نام پول کور به کور (Blinded Money) برای انتقالات استفاده می‌شد. در اواخر دهه ۸۰ چاووم به هلند نقل مکان کرد و سعی در تجاری سازی بلایندینگ مانی داشت و شرکتی با نام دیجی کش (DigiCash) را در آنجا تأسیس نمود و واحدهای پولی را بر پایه الگوریتم طراحی شده خودش به کار می‌گرفت.

ارز دیجیتال ملی

ریال دیجیتال به درخواست بانک مرکزی توسط شرکت خدمات انفورماتیک طراحی شده تا در راستای توسعه خدمات نظام بانکی کشور و استفاده از فناوری‌های نوین به کار گرفته شود.

ریال کوین

این رمز ارز در بستری غیرمتمرکز و توزیع شده و بدون نیاز به کنترل نهادی واسط، عرضه و تبادل خواهد شد. ارز ملی با هدف سنجش امکانات و قابلیت‌های تکنولوژی بلاک چین و ارزهای دیجیتال و توسعه خدمات مالی و پرداخت‌های بانکی در سطوح بین بانکی و بانکداری خرد ارائه خواهد شد.

رمز ارز ملی در مرحله آزمایش

در واقع رمز ارز ملی یکی از کاربردهای زنجیره بلوک شبکه بانکی طراحی شده توسط شرکت خدمات انفورماتیک است. که در حال حاضر در مرحله آزمایشی قرار داشته و در صورت تأیید بانک مرکزی در سیستم بانکی استفاده خواهد شد که ابتدا و در فاز اول پروژه زیرساخت بلاک چین بانکی و ارز دیجیتال ملی را در اختیار بانک‌های تجاری کشور قرار داده و از آن به عنوان توکن و ابزاری جهت پرداخت در تبادلات و تسویه بانکی استفاده خواهد شد.

هریک واحد رمزارز ملی یک ریال

پشتوانه این ارز دیجیتال ریال است و در واقع به ازای هر واحد ارز ملی معادل ریال آن در حساب بانک مرکزی بلوکه خواهد ماند و صدور آن نقدینگی جدید خلف نخواهد کرد و از طرفی با صدور این رمز از در بلاک چین خصوصی این رمز ارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ رمز ارز امکان استخراج نیز نخواهد داشت.

ویژگی‌های ارز دیجیتال ملی در مقایسه با ارزهای رایج

ارز دیجیتال ملی	ارزهای دیجیتال رایج در دنیا
متمرکز است	غیر متمرکز است
به پشتوانه ریال فعالیت می‌کند	به پشتوانه پردازش توسط کاربران فعالیت می‌کند
صدور و توزیع توسط بانک مرکزی	غیر حاکمیتی بودن و آزادی کاربر
از کاربران هزینه دریافت می‌شود	برای کاربران هزینه ندارد
دسترسی و شفافیت فقط برای بانک مرکزی	شفافیت برای تمامی کاربران
تنها قابل استفاده در ایران	قابلیت نقد شدن در اکثر کشورها

فواید رمز ارز ملی برای ایران چیست؟

اکثر کشورها به دنبال رمز پول ملی ( رمز ارز ملی) هستند، سایر رمز ارزها در جامعه جهانی با نام رمز دارایی شناخته شده‌اند. کشور چین جز اولین کشورهایی بود که از رمز ارز ملی رونمایی کرد و قصد دارد، در بحث شانگهای و جاده ابریشم یوان دیجیتال را جا بی اندازد. اگر ایران رمز پول ملی را فعال کند، استفاده‌های خوبی برای کشور خواهد داشت و بانک مرکزی می‌تواند، از افراد رمز دارایی‌هایی مثل بیت کوین، اتریوم و… را دریافت کند و به رمز پول ملی یا ریال دیجیتال تبدیل کند. در نهایت بیت کوین یا هر کوین دیگر به عنوان ذخیره ملی رمز دارایی، در کشور می‌ماند.

رمز ارزها در جوامع بین‌الملل

به طور مثال زمانی که قصد خرید کالایی از کشور چین را داریم، این رمز دارایی ملی به یوان دیجیتال تبدیل می‌شود و در مبادلات تجاری به کار می‌رود. چین و خیلی از کشورهای دیگر رمز ارز ملی را قبول می‌کنند.