استراتژی های خروج از بازارهای مالی

بورس تهران در برزخ /پیش بینیتداوم روند نوسانی بازار سهام طی روزهای آینده

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از دنیای اقتصاد، اصلاح بی‌پایان نماگرهای بورسی ورود به عصر جدیدی را آغاز کرده است. پس از افت پی‌درپی قیمت سهام به‌نظر می‌رسید ‌با فرارسیدن نیم‌سال دوم، کارنامه عقبگرد قیمت سهام بسته شود اما تداوم حرکت بازارسهام بر مدار نزولی نشان می‌دهد ابرمشکلات بازارمذکور بزرگ‌تر از آن است که رخدادهای کوچک و حاشیه‌ای بتوانند مسیر قیمت سهام را تغییر دهند.

رفتار بازیگران این بازار نیز موید یک نکته مهم است، سرمایه‌گذاران در مورد عدم‌کسب بازدهی متناسب با انتظارات تورمی از بازار سهام متقاعد شده‌اند. خروج بیش از یک‌هزار و ۱۸۸میلیارد تومان پول حقیقی از ابتدای آبان‌ماه تا پایان هفته قبل بر این نکته تاکید می‌کند، درحالی‌که بورس تهران استراتژی های خروج از بازارهای مالی توانسته بود در فروردین‌ماه رقبای خود را کنار بزند و مقتدرانه در صدرجدول بازدهی بازارهای دارایی بایستد، هم‌اکنون وجه دیگری از خود را به سهامداران خسته نشان داده‌است. بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» نشان می‌دهد در کورس هفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ماهه سه بازار سهام، دلار و سکه، بورس‌بازان نه‌تنها به بازدهی مثبت نرسیدند حتی طی مدت یادشده با بازدهی منفی۵/ ۳‌درصدی مواجه شده‌اند.

طبق برآوردهای انجام‌شده نقشه‌های سرمایه‌گذاران بورسی نقش برآب شده اما اوضاع در دو بازار موازی جور دیگری رقم خورده است. دلار آزاد در یک‌ماه (مهرماه) درحالی‌ قله‌نوردی ۴‌درصدی را در کارنامه خود به‌ثبت رسانده که از ابتدای سال ‌تا پایان ‌ماه هفتم این اسکناس در بازار آزاد با حدود ۲۵‌درصد رشد در پلکان نخست بازدهی بازارها ایستاده است. فکرش را بکنید؛ فوج‌فوج سرمایه‌گذار بورسی راهی درهای خروج از تالارشیشه‌ای هستند اما هواداران بازارهای دیگر با خیالی نسبتا آسوده مشغول کسب‌وکارند. معامله‌گران بازار طلایی نیز روزهای خوبی را در مدت یادشده پشت‌سر گذاشته‌اند. عبور این فلز گرانبها از رشد ۲۲درصدی طی فروردین تا مهرماه حاکی از آن است که فعالان بازار سهام چگونه از غافله تورم جامانده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند.

در پی سه افت سنگین شاخص‌کل در هفته قبل مجددا نگرانی‌ها از تداوم وضعیت مزبور و سقوط بیشتر این نماگر بالا گرفته‌است. حالا باید دید بازیگران بورسی فارغ از گزینه خروج چه استراتژی برای عبور ازاین وضعیت بحرانی در چنته معاملاتی خود دارند. آنطور که شواهد نشان می‌دهد رخداد جذابی برای جلب‌توجه سرمایه‌گذاران وجود ندارد. برهمین اساس گفت‌وگوهای «دنیای‌اقتصاد» با کارشناسان بازارسرمایه از حداقل خویشتن‌داری اهالی بازارخبر می‌دهد. در همین رابطه حسن رضایی‌پور، کارشناس بازار سرمایه اظهارکرد:

فاصله زیاد تا روند تعادلی

شاخص‌کل بورس از نخستین روز معاملاتی آبان‌ماه روند نزولی به خود گرفته و ابرکانال ۳/ ۱میلیون واحدی را از دست داد. افت پیایی نماگر اصلی بازار سهام سبب شد تا بار دیگر اذهان عمومی درخصوص وضعیت رکودی بازار سهام و دلایل افت این ریزش حساس شوند. این‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌طور که به‌نظر می‌رسد بازار یادشده در حال‌حاضر اگرچه تحت‌تاثیر عواملی نظیر رکود جهانی بازارهای کالایی، افزایش ریسک‌های سیستماتیک و بن‌بست در رفت‌و‌آمدهای برجام رنج می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد، اما تجربه نشان‌داده این وضعیت نمی‌تواند پایدار باشد. در هفته‌های گذشته معامله‌گران به دلیل افزایش ریسک‌های سیستماتیک نتوانستند عایدی از بازار داشته باشند. با توجه به اینکه اتفاق مهمی که بتواند سرمایه‌گذاران را مجاب به رویاپردازی در بورس کند رخ نداده است، به‌نظر می‌رسد شاهد تداوم رو به افول قیمت سهام باشیم.

در تابستان تا حدودی وضعیت مذکور غیر‌قابل پیش‌بینی بود اما برخی محرک‌های منفی بر شیب کاهشی قیمت‌ها در بازارسهام افزود. این موضوع حتی می‌تواند ریزش بیشتر را رقم بزند. به گفته این کارشناس، درصورتی‌که عمق دادوستدهای روزانه با افزایش روبه‌رو شود، می‌توان منتظر بازگشت تدریجی بازار به مدار تعادلی بود، اما این مهم در کوتاه‌مدت محقق نخواهد شد. او در همین رابطه به نقش سیاستگذار اشاره و اظهار کرد: متولیان بورسی با استفاده از ابزارهای مالی و کمترین هزینه می‌توانند تا حدودی روند منفی فعلی را کنترل کنند. برخی راهکارها از جمله فروش اوراق‌تبعی به بهبود نسبی روند کنونی می‌انجامد، اما از سوی دیگر برخیص متغیرهای اثرگذار بیرونی بر سرعت تنزل ورود پول به تالارشیشه‌ای افزوده است.

رضایی‌پور خاطرنشان کرد: منابع محدود دولت از کسری‌بودجه حکایت می‌کند. این موضوع تا حدود زیادی منجر به ناامیدی سرمایه‌گذاران از بازار سهام می‌شود. برخی وعده‌های حمایتی از سوی دولت به دلیل محدودیت منابع دولتی با تردید مواجه است. سرمایه‌گذار با رصد این جریانات به این نتیجه رسیده است که در کوتاه‌مدت نمی‌تواند از بازار سهام کسب بازدهی کند، ضمن اینکه حواشی ایجادشده در هفته گذشته پیرامون عدم‌ورود دو خودرو در بورس‌کالا نیز بر افزایش ریسک‌های این بازار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌افزاید. شرایط غیرطبیعی بازارسهام نشان می‌دهد بورس برای بازگشت به ریل تعادلی فاصله بسیاری دارد. عرضه خودرو در بورس‌کالا دست دلالان را از بازار کوتاه می‌کند و منجر به افزایش سود تولیدکننده نیز خواهد شد. با این‌حال پذیرش محصولات ۲۰۷ و تارا شرکت ایران‌خودرو برای عرضه در بورس‌کالا با مقاومت مواجه شد؛ به‌طوری که همین عامل نیز نقش مهمی در افزایش بی‌اعتمادی‌ها ایفا می‌کند.

تداوم نوسان‌ها

«تا زمانی‌که سایه ابهامات چندوجهی بر سر بازارسهام وجود دارد، از سرمایه‌گذار نمی‌توان انتظار داشت پول خود را وارد بازار سهام کند.» مهدی دلبری، کارشناس بازارسرمایه ضمن بیان این مطلب اذعان کرد: روند منفی که بازار سهام در پیش گرفته از نزول بیشتر قیمت‌ها در این بازار خبر می‌دهد. همه عوامل داخلی و خارجی دست به‌دست هم داده‌اند استراتژی های خروج از بازارهای مالی تا سرمایه‌گذار رغبتی برای ورود به بورس نداشته باشد. تشدید ابهامات در بخش‌های اقتصادی و سیاسی به‌ویژه مباحث مرتبط با آزادسازی قیمت‌ها، روند ناامیدکننده مذاکرات احیای برجام و بی‌ثباتی قوانین به‌شدت بر استراتژی معامله‌گران اثرگذار است. با عنایت به این موارد احتمال نزول‌های بیشتر وجود دارد. در همین رابطه می‌توان گفت در روزهای آتی بازارسهام همچنان با افت و خیز منفی همراه خواهد بود.

گرچه ممکن است در برخی روزها شاهد سبزپوشی تابلوهای معاملاتی نیز باشیم اما از این روند موقتی نمی‌توان به‌عنوان یک مسیر باثبات یاد کرد. درحالی‌که کارشناسان بازارسرمایه چشم‌انداز روشنی از معاملات آتی بورس در روزهای پیش‌رو ترسیم نمی‌کنند، برخی عوامل نیز به تهدیدهای بیشتر بازار دامن می‌زنند. در گفت‌وگو با کارشناسان بازارسرمایه مشخص شد برخی ابهامات حول محور کاهش قدرت خرید مردم و استراتژی های خروج از بازارهای مالی افزایش هزینه دستمزد در سال‌آینده ‌نگرانی‌هایی را برای سرمایه‌گذاران ایجاد کرده است. نگرانی‌های نام‌برده بر احتیاط معامله‌گران خواهد افزود. افزون بر آن نباید از نوسان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های رخ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داده در نرخ بهره به‌عنوان متغیری مهم برای تعیین مسیر بازار سرمایه به‌راحتی عبور کرد. افزایش رکود فراگیر در بخش معاملات سهام گرچه به منزله ارزنده نبودن قیمت سهام در تالارشیشه‌ای نیست، اما روند مذکور موجب‌شده تا میزان تقاضای موثر سهام با اما و اگرهای فراوانی مواجه شود.

یوان برای دلار شاخ می‌شود؟

شاید مهم ترین اتفاق اقتصادی جهان چیزی نباشد جز آینده جنگ اقتصادی آمریکا و چین. جنگ این دو قطب اقتصادی اکنون در چه مرحله ای است؟ چرا یوان همچنان نتوانسته است به رقیبی جدی برای دلار تبدیل شود؟ بخشی از گفتگوی امیر کرمانی استاد دانشگاه برکلی با اکوایران در این باره را بخوانید:

• بحثی که درخصوص همین قطب شدن چین می‌شود مثالش را شاید گسترش یوآن و حضور یوآن در حساب ارزی کشورها می‌دانند. این نشانه ی خوبی می‌تواند باشد؟ حالا با توجه به این صحبت شما که هنوز این مبادلات انگار با دلار انجام می شود.

اتفاقی که دارد می‌افتد این هست که به‌تدریج دارد سهم دلار از این مبادلات تغییر میکند، چون درواقع ما چهار تا نقش متفاوت می توانیم برای دلار تعریف کنیم؛

1) یکی در transaction FX هاست؛ یعنی فرض کنید من می‌خواهم دلارم را جابه‌جا کنم و تبدیل به یورو کنم و یورو را تبدیل به یوآن کنم.

2) یکی در رزرو بانک‌های مرکزی هست که این پرتفولیویی که این بانک مرکزی دارد چقدر می‌خواهد دلار نگه دارد و چقدر می‌خواهد یورو نگه دارد و مثلا فرض کنید چقدر پول کره جنوبی را نگه دارد. در آنجا ما می‌بینیم که بله، دارد میزان ذخایر ارزی کشورها که به دلار هست، به تدریج دارد کاهش پیدا می‌کند و یوآن نقش بیشتری را دارد ایفا می‌کند. کشوری که بیش از همه یوآن را در پرتفوی ارزی بانک مرکزی‌اش افزایش داده، روسیه هست. ولی حتی مثلا فرض کنید عربستان سعودی هم در سالهای اخیر برنامه‌ریزی کرده که سهم یوآن را در ذخایر ارزی‌اش افزایش بدهد. بله؛ این ترندی هست که ما در طول زمان داریم می‌بینیم و خب ترندی هست که احتمالا در سال‌های آینده می‌بینیم یوآن نقش مهم‌تری را در نظام پرداخت‌های بین المللی هم بازی بکند؛ ولی این شاید ترندی هست که ما طی 10 سال آینده شاهد این ترند باشیم.

در اینجا یک سوال خیلی مهم مطرح می‌شود که چین که در این همه در حوزه های تکنولوژی، در حوزه‌های تجارت و در حوزه‌های مختلف این همه رشد کرد، چرا یوآنش هنوز انقدر رشد نکرده است؟ دلایل مختلفی می شود راجع به آن صحبت کرد که یکی‌اش بحث توسعه بازار مالی داخل خود چین هست. یکی این هست چین برنامه اینترنشنال کردن یوآن استراتژی های خروج از بازارهای مالی را در سال 2000 داشت که تا سال 2015 هم خیلی با سرعت داشت به سمت این برنامه حرکت کرد. یکی از ملزومات اینترنشنال کردن یوآن (حداقل در نظام سابق) این بود که شما Capital Accountتان را باز کنید. به این معنا که اگر کسی خواست بدون اینکه کالایی جابه‌جا کند و فقط پولی به خارج از چین ارسال بکند یا وارد چین بکند، محدودیتی روی آن پول نباشد. وقتی اینها خواستند Capital Accountشان را باز کنند، یک نتایجی داشت مثلا فرض کنید تقاضا برای خروج سرمایه جدی اتفاق افتاد و در سال 2015 چین حدود یک تریلیون دلار از ذخایر ارزی خودش را از دست داد (در بازه سال‌های 2014 تا 2016) و در آن مقطع چین به این نتیجه رسید که هنوز آن آمادگی را برای اینترنشنال کردن یوآن ندارد. این از بُعد فنی قضیه بود.

بعد از آن شروع کرد به‌تدریج بهبود نهادهایی که می‌تواند به اینترنشنال کردن یوآن کمک کند؛ مثل افزایش تعداد سوآپ‌لاین‌هایی که با بانک‌های مرکزی مختلف کشورهای دنیا دارد؛ مثل افزایش تراکنش هایی که از طریق بانک‌های چین در کشورهای مختلف دارد انجام می‌شود از طریق بانک توسعه چین؛ اگزیم بانک چین.

ولی به نظر من یک دلیل سیاسی خیلی مهم هم داشت که یوآن در حال حاضر نقش خیلی مهمی در مبادلات بین المللی ایفا نکرده ولی شاید در ادامه این نقش خیلی افزایش پیدا کند و آن این هست که چین حداقل تا چند سال گذشته علاقه خیلی زیادی داشته که به آمریکا حداقل این سیگنال را بدهد که من اصلا به دنبال چلنچ کردن قدرت تو نیستم. این چرا برایش مهم بوده؟ برای اینکه شما ببینید از زمانی که چین به WTO محلق می‌شود و حتی از قبل از آن، به هر حال بازار آمریکا و بازار اروپا خیلی برای چین جذاب بوده و چین خیلی علاقه داشته که محصولات بیشتری را به این بازار صادرات کند. برای چه؟ برای اینکه مخصوصا در بازه سال‌های 2000 تا 2010 و حتی قبل از آن از سال‌های 95 به بعد بگوییم، چین حجم خیلی بالایی واردات کالای سرمایه‌ای داشته است یعنی چین به هر حال می‌خواسته صنایع خودش را بهبود بدهد. صنایع خودشان را چطور بهبود می‌دهند؟ از آلمان و ژاپن به طور خاص حجم بسیار بالایی کالای تکنولوژیک وارد کرده است. خب! وقتی شما می‌خواهید کالای تکنولوژیک وارد کنید، یعنی باید درآمد ارزی استراتژی های خروج از بازارهای مالی خیلی خوبی داشته باشید که بتوانید با آن کالای تکنولوژیک وارد کنید و اصلا خود دسترسی به بازار و آن مقیاسی که به شما می‌دهد که شما بتوانید در مقیاس خیلی بالا تولید کنید و آن مقیاس خیلی بالا هزینه‌های تولید شما را کاهش بدهد، خب این را بزرگ‌ترین بازارهای دنیا بازار آمریکا بوده و بازار اروپا. پس در بازه‌ی حداقل تا قبل از بحران مالی آمریکا، مهم ترین دغدغه چین شاید در حوزه بین الملل، نفوذ به بازار آمریکا و اروپا بوده است و در این فضا اصلا شما می‌خواهید بگویید که من نمی‌خواهم اصلا شما را چلنج کنم و فقط می‌خواهم هزینه‌ی کالا را در کشور شما کاهش دهم و می‌خواهم رفاه خانوار شما را افزایش دهم. پس این می‌شود قصه‌ی تا قبل از بحران مالی.

در بحران مالی، حجم مبادلات بین‌المللی نسبتا کاهش جدی پیدا کرد و این به این معنی نیست که هم جذابیت بازار آمریکا و اروپا برای چین کاهش پیدا کرد؛ ولی به هر حال چین به این نتیجه رسید که باید بازار داخلی خودش را توسعه خیلی بیشتری بدهد یعنی نمی‌تواند برای رشد 10 درصد فقط روی تقاضای بین المللی حساب بکند. به همین دلیل از سال های 2009 به بعد شما می بینید که انواع بسته های محرک برای توسعه زیرساخت‌های داخل خود چین داشتند یعنی محرک رشد اقتصادی داخل چین را همان تقاضای داخلی خود چین گذاشتند. ولی چین همچنان یک نیاز خیلی مهمی به آمریکا و اروپا داشت (خیلی بیشتر به آمریکا) و آن نیاز تکنولوژیک بود. شما ببینید در حوزه های بسیار مهم تکنولوژیک مثل حوزه های ارتباطات و از آن شاید مهم‌تر حوزه باطری‌ها و خودروهای الکترونیک و انرژی‌های نوین و خیلی حوزه های دیگر که ما هنوز اطلاع نداریم. به هر حال چین از لحاظ تکنولوژیک شاید اصلا قابل مقایسه با آمریکا و اروپا نبود.

خب! کاری که چین باید در این بازه می‌کرد این بود که اولا از لحاظ داخلی، میزان R&D خودش را روی این حوزه ها به شدت افزایش داد و به همین دلیل ما واقعا شاهد یک نوع جهش تکنولوژیک در برخی از این حوزه ها هستیم که می بینیم چین میزان سرمایه گذاری R&D در این حوزه ها را خیلی افزایش داد؛ ولی شاید از آن خیلی مهم‌تر این باشد که چین به صورت یا قانونی و یا غیرقانونی انتقال تکنولوژی زیادی از آمریکا به خود چین انجام داد. به چه صورت؟

به این صورت که یک شرکت چینی می‌آمد به صورت یک استارت‌آپ و به صورت یک جوینت ونچر در سیلیکون ولی در یک جایی از آمریکا مستقر می‌شد. بعد از روی شبکه‌ی نیروی انسانی چینی که مثلا فرض کنید در شرکت‌های برتر آمریکایی مثل تسلا، گوگل و فیس‌بوک داشتند، می‌آمد نیروهای خوب آن شرکت‌ها را استخدام می‌کرد. از روی آن نیروها، شبکه انسانی غیرچینی که در آن شرکت ها بودند را خیلی راحت می‌توانست شناسایی کند و بعد آن نیروها را با مزایای خیلی بهتر شرکت‌های آمریکایی استخدام کند. یک جورهایی از طریق جابجایی نیروی انسانی کسب اطلاعات کند و یک یادگیری خیلی سریع برای خودش داشته باشد و این انتقال تکنولوژیک با سرعت بیشتری برایش اتفاق بیفتد. پس شاید در بازه‌ی سال‌های 2010 تا 2020 هم اولویت اول چین این بود که همچنان به آمریکا نشان بدهد که من اصلا نمی‌خواهم تو را چلنج بکنم ولی انتقال تکنولوژیک اتفاق افتاد.

شاید از حدود سال‌های 2015-2016 دیگر برای آمریکا خیلی مسجل شد که این انتقال تکنولوژیک در سطح بالایی دارد اتفاق می‌افتد و شروع به اجرای محدودیت‌های خیلی جدی‌تری کرد روی اینکه خب اگر یک شرکت چینی مثلا در سیلیکون ولی هست، خیلی حساسیت روی آن بیشتر بود که این انتقال تکنولوژیک اتفاق نیافتد. به نظر می‌آید در این پروژه، یعنی فاز اول پروژه Market Access بود و فاز دوم پروژه دسترسی به تکنولوژی بود. این دو تا پروژه تا حد خوبی انجام شد؛ یعنی در خیلی از حوزه‌های تکنولوژی مهم الان قدرت تکنولوژیک چین با قدرت تکنولوژیک آمریکا برابری می‌کند. احتمالا فاز سوم این می‌شود که حالا من که می‌خواهم خودم را به عنوان یک قدرت اقتصادی در دنیا مشخص کنم، بیایم نظام پرداخت هایم را مستقل از نظام پرداخت آمریکا بکنم. چرا؟ برای اینکه اگر من این کار را نکنم، آسیب‌پذیری من همیشه خیلی زیاد هست و همیشه آمریکا می‌تواند من را تحریم کند و شاید حتی از آن مهم‌تر، اطلاعات تراکنش های من همیشه در آمریکا هست و این یعنی من همیشه باید نگران باشم که اطلاعات اینکه مشتری های من چه کسانی هستند، همیشه پیش رقیب من هست.

پس به احتمال زیاد پروژه‌ی بسیار مهم 10 سال آینده چین توسعه‌ی نظام پرداخت‌های بین الملل او هست به نوعی که بتواند آسیب‌پذیری خودش را در برابر آمریکا کاهش دهد. ضرر این اتفاق برای چین چیست؟ اینکه دیگر شما نمی‌توانید وارد همان فاز قبلی باشید که نشان دهید من خیلی تمایلی به چلنج قدرت اقتصادی تو ندارم؛ یعنی ما به نوعی وارد آن فاز جدید شدیم که نه، دیگر خیلی عیان است این دو تا قطب اقتصادی دارند با هم رقابت اقتصادی می‌کنند و آن وقت در این رقابت اقتصادی شروع می شود انواع رفتارهای متفاوت که باید انجام دهند. نظام‌ پرداخت‌ها یکی‌اش هست، توسعه مثلا راه‌های مبادلات کالا یکی دیگر از آن بحث‌ها هست که می‌توانیم در ادامه وارد آن شویم. بحث تولید در مناطق مختلف دنیا به نوعی که اگر من آسیب‌پذیری‌ام از اینکه حالا اگر در یک قسمتی از دنیا دچرا بحران شد، در قسمت‌های دیگری از دنیا بتوانم تولیدم را انجام دهم یک بخشی از این هست. یعنی این گذار از جهان تک قطبی به جهان چند قطبی پیامدهای خیلی مهم دارد که دیگر خیلی واضح است که این دو تا قطب اقتصادی می‌خواهند با هم رقابت اقتصادی خیلی جدی انجام دهند.

استراتژی های خروج از بازارهای مالی

در نمایشگاه FinExpo 2022 مصر

شروع به ترید کنید

از ما ۲۰ دلار هدیه دریافت کنید!

بگذارید پول کارها را انجام دهد!

بیش از 2,000,000 معامله کننده درحال حاضر سرمایه‌گذاری‌شان را با Alpari انجام می‌دهند.

تراکنش‌های جاری جفت‌ارز یورو دلار آمریکا:

برای انجام معاملات، افزایش موجودی، و بسیاری از عملیات‌های رایج در حساب، کش‌بک دریافت کنید.

پرداخت شده به مشتریان

سرمایه گذاری

حساب‌های PAMM — سرویسی که امکان کسب درآمد را بدون انجام معاملات مستقل در بازار ارز و با استفاده از سرمایه گذاری در حساب‌های معامله‌گران با تجربه، فراهم می‌سازد.

60 000

4 000

حساب PAMM باز برای سرمایه‌گذاری

183 000 دلار آمریکا - بازده

کسب سرمایه‌گذاری توسط یک سرمایه‌گذار

واریز و برداشت وجوه

تحلیل بازارهای مالی

ارزهای رمز نگاری

DOGECOIN : ادامه شادی خریداران دوج کوین در کنار جو مناسب بازار

بازار سهام

WallSt30

بازارهای کالا

XAUUSD

بازار ارز

GBPUSD

EUR/USD

GBP/USD

USD/JPY

USD/CHF

XAU/USD

XAG/USD

تقویم FXStreet

با بهترین نرخ ها در بازار فارکس خرید و فروش کنید

اپلیکیشن ها

برنامه معاملات فارکس انجام معاملات، خواندن تحلیل و واریز وجه به حساب، همه در یک برنامه و با همه دستگاه‌های همراه

راه حل مدرت برای سرمایه گذاری موثر فقط با یک کلیک. فرصت سرمایه گذاری در معاملات معامله‌گران با تجربه، بدون انجام معاملات مستقل، واریز و برداشت وجوه سریع. کنترل کامل روی سرمایه.

اخبار شرکت

پایان ساعت تابستانی ۲۰۲۲

تغییرات زمان‌بندی معاملات ما در روز 3 تا 5 اکتبر 2022

تغییرات زمان‌بندی معاملات ما در روز 12 سپتامبر 2022

امروزه شرکت آلپاری یکی از بزرگترین بروکرهای بازار فارکس (Forex) در سراسر جهان است. با استفاده از تجربه بدست آمده در طول سالهای زیاد، ما به مشتریان خود از جمله از ایران طیف گسترده‌ای از خدمات با کیفیت و سرویس‌های نوین برای معاملات آنلاین در بازار Forex ارائه می‌دهیم. بیش از یک میلیون مشتری از سراسر جهان ازجمله شرکت آلپاری را به عنوان شرکت قابل اطمینان در زمینه سرویس دهی در بازار فارکس انتخاب کردند.

فارکس چیست (Forex)؟

در اواخر دهه 1970 میلادی، پس از آنکه بسیاری از کشورها تصمیم گرفتند به وابستگی ارز خود به دلار امریکا و طلا پایان دهند، بازار مبادلات ارز خارجی و یا بازار (FOReign EXchange) بوجود آمد و این باعث ایجاد یک بازار بین المللی شد که در آن تبادل ارز با نرخ آزاد انجام می‌شد. امروزه فارکس (Forex)، بزرگترین بازار مالی در جهان است. مهم نیست شما چه شهری را برای زندگی و یا مسافرت انتخاب کرده‌اید، لندن و یا هر شهر دیگر؛ تا زمانیکه به اینترنت، یک ترمینال تجاری (نرم افزار مخصوص برای تجارت در بازار فارکس) و یک حساب در یک بروکر بازار فارکس دسترسی دارید، تمامی ابزارها و فرصت ها در بازار فارکس در دسترس شماست.

معامله‌گران چه کسانی هستند؟

معامله‌گران - افرادی هستند که در بازار فارکس معامله می‌کنند. تلاش می‌کنند پیش بینی کنند که نرخ ارز در چه جهتی تغییر خواهد کرد و معاملات خرید و یا فروش انجام می‌دهند. در نتیجه آنها با خرید ارز با قیمت ارزان و فروش آن با قیمت بالاتر در بازار فارکس (Forex) درآمد کسب می‌کنند. معامله‌گران هنگام تصمیم گیری تمامی عوامل مؤثر در تغییر روند نرخ ها را تجزیه و تحلیل می‌‌کنند. در بازار فارکس شما می‌توانید هم از طریق کاهش قیمت ارز و هم از طریق افزایش آن درآمد کسب کنید.

معامله در بازار ارز فارکس (Foreign Exchange) از کجا شروع کرد؟

ما به مبتدیان که اولین قدم‌های خود را در بازار Forex بر می‌دارند توصیه می‌کنیم از دوره‌های آموزشی ما استفاده کنند. با استفاده از دوره‌های آموزشی شما نه تنها اطلاعات اساسی در مورد بازار ارز (Foreign Exchange) بدست می‌آورید، بلکه از تکرار اشتباهات رایج برای معامله گران مبتدی جلوگیری خواهید کرد.

در موسسه آموزشی تجارت آلپاری شما نه تنها اطلاعات تئوری بدست می‌آورید، بلکه یاد می‌گیرید استراتژی های خروج از بازارهای مالی از این اطلاعات در معاملات در بازار Forex استفاده کنید. علاوه بر این شما با Money Management، چگونه احساسات خود را کنترل کنید، مزایای معاملات خودکار در بازار فارکس و خیل موارد دیگر آشنا خواهید شد. دوره‌های آموزشی را می‌توانید به صورت آنلاین از هر نقطه جهان بگذرانید.

سرویس‌های تجزیه و تحلیل مالی روزانه، اخبار و ایده‌های تجاری آماده و همچنین خدمات تجزیه و تحلیل رایگان در سایت آلپاری به شما کمک خواهند کرد برای معامله در بازار فارکس تصمیمات صحیحی بگیرید.

معامله در بازار ارز فارکس (Foreign Exchange) از کجا شروع کرد؟

اگر شما تا بحال در بازار فارکس کار نکرده اید، شما می‌توانید از ایران با استفاده از حساب‌های آموزشی و وجه مجازی با تمام امکانات بازار ارز Forex آشنا شوید. با این روش شما می‌توانید بازار Forex را از «داخل» یاد بگیرید و استراتژی معاملات خود را طراحی کنید. استراتژی‌های آماده برای معاملات کار معامله‌گران مبتدی در بازار فارکس را آسان می‌سازد. شما همیشه می‌توانید از راه حل‌های آماده استفاده کنید و با نظرات تریدرها در مورد این راه حل‌ها آشنا شوید.

پس از افتتاح حساب – آموزشی و یا تجاری – شما باید نرم افزار تخصصی – ترمینال تجاری که در آن شما در بازار فارکس کار خواهید کرد را دانلود کنید. در این نرم افزار شما می‌توانید نرخ تبدیل ارز را پیگیری کرده معامله باز کرده و ببندید و اخبار مالی را پیگیری کنید. برای آسان سازی کار هم ترمینال‌ها برای کامپیوتر و هم برای موبایل ارائه می‌شوند.

شما می‌توانید کار در بازار ارز Forex را با آلپاری با هرمقدار بودجه در حساب شروع کنید. اگر شما می خواهید کار با حساب‌های تجاری را با ریسک کم امتحان کنید. به حساب nano.mt4 که ارز پایه آنها سنت دلار امریکا و سنت یورو می‌باشد، توجه کنید.

تندروها میانه روها را عامل بدبختی ایران می دانند/تا تندروها به قدرت رسیدند کشور به هم ریخت

با تحریم علی لاریجانی و محمدجواد ظریف، پیمانی نانوشته بین کاسبان تحریم استراتژی های خروج از بازارهای مالی در داخل و خارج از کشور شکل گرفته تا میانه روها به «پیشابرجام» بازگشته و تندروها برای تخریب دستاوردهای دیپلماسی به توافق برسند.صدای پای رادیکالیسم به گوش می رسد.

رسول سلیمی: در حالی که وزارت خارجه کانادا از تحریم ۱۷ فرد و سه نهاد ایرانی دیگر، به‌دلیل نقض حقوق بشر خبر داده، اسامی محمدجواد ظریف، وزیر خارجه دولت یازدهم و دوازدهم و علی لاریجانی، رئیس مجلس هشتم تا دهم، در فهرست تحریم‌شدگان جدید از سوی کانادا، تلاشی مضاعف برای به بن بست کشاندن مذاکرات است. چه آنکه تحریم به مثابه ابزاری در دیپلماسی برای فشار به کشورها در کنار جنگ مطرح می شود. تحریم محمدجوادظریف و علی لاریجانی، دو سیاستمدار شهره به میانه روی اگرچه از سوی یک کشور خارجی انجام شده، اما خروج این سیاستمداران از فرآیندهای تصمیم سازی سیاسی، از دوسال قبل، در داخل کشور اتفاق افتاده است.

محمدجواد ظریف از معدود دیپلمات هایی است که بعد از انقلاب در مسئولیت های دیپلماتیک و به نمایندگی ایران در سازمان های جهانی حضور داشته است. حضور ظریف، از او سیاستمداری با تجربه، متخصص، مسلط و با ارتباطات بین المللی ساخته است.علی لاریجانی نیز در کسوت ریاست مجلس شورای اسلامی، به خوبی از او رجل سیاسی در حوزه داخلی ساخته است.

ظریف و لاریجانی؛ سیاستمداران فصل اعتدال

ظریف در سال ۱۳۸۴، بعد از بایکوت و تحریم توسط جریان سیاسی حامی احمدی نژاد و در زمانی که ایران در ذیل فصل هفتم سازمان ملل قرار گرفته بود، مجددا در دولت روحانی به دستگاه دیپلماسی بازگشت. اما این بار با اختیاراتی برگرفته از مقامات عالی نظام و برای مذاکره مستقیم با امریکا. تیم دیپلمات های وزارت خارجه بعد از ۲۰ ماه مذاکره با دیپلمات های امریکا و اروپا در بالاترین سطح مقامات وزارت خارجه، برجام را امضا کردند. برجام چشم اندازی از رفع تحریم نهادها، افراد و در مجموع مردم ایران را پیش روی جهان، قرار داد.

علی لاریجانی نیز که به عنوان سیاستمدار راست سنتی، در دولت نهم احمدی نژاد با سیاست های او برای تشدید تنش با کشورهای جهان همراهی نکرد و مورد غضب تندروها قرار گرفت و گروهی که ظاهراً پیشتر سازماندهی شده بودند ( و در ابتدا نهایتاً ۲۰ نفر بودند و کم کم به تعداد آن ها، تعداد زیادی از بیرون مسجد افزوده شد) ، در حمایت از احمدی نژاد شعارهای تندی سردادند و به سوی لاریجانی، کفش و مهر نماز پرتاب کردند! این افراد با سردادن پی در پی شعار «مرگ بر ضد ولایت فقیه» ، «بصیرت بصیرت» و . مانع سخنرانی لاریجانی شدند. لاریجانی کوشش کرده بود میانه روی و عقلانیت در روابط ایران با سایر کشورها را حفظ کند. این میانه روی در سیاست ورزی و حمایت از تنش زدایی از روابط خارجی، او را در ردیف نماینده ویژه ایران برای پیگیری قراردادهای خارجی راهبردی قرار داد. او در زمان دولت دهم نیز با ایفای نقش مستقل مجلس در برابر دولت، کوشش کرد تندروی های رئیس جمهور وقت را آشکار و دولت اقتدارگرای احمدی نژاد را در برابر پارلمان پاسخگو کند.

در زمان ریاست لاریجانی بر مجلس شورای اسلامی، جلسات متعدد کارشناسی برای بررسی برجام با حضور تندروترین منتقدان دولت روحانی برگزار شد که برآیند آن گفت وگوها و انتقادات، در نهایت توافقی عمومی برای حمایت جریان های سیاسی از برجام در داخل را شکل داد. موضوعی که در روزهای بعد از آغاز مذاکرات در دوره رئیسی در مجلس دیده نشد و علاوه بر کنترل رسانه ای اخبار مذاکرات، به منتقدان فرصت نقد مذاکرات دولت رئیسی در صداوسیما داده نشد.

از این رو لاریجانی و ظریف را می توان از معدود سیاستمداران در ایران دانست که با وجود کنار رفتن از صحنه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و بازگشت سیاستمدارانی از جنس احمدی نژاد که بی توجه به تحریم های بین المللی، در صحنه سیاست خارجی ایران ایفای نقش می کنند، اگرچه تحریم شدند، اما در نوع روش سیاست ورزی این دو، امرسیاسی با کمترین هزینه و بیشترین دایره منافع ملی، محقق می شود.

افکارعمومی درباره تحریم لاریجانی و ظریف چه گفتند؟

بعد از آنکه تحریم ظریف و لاریجانی در گزارش چهره هفته «خبرآنلاین» با عنوان «علیه میانه‌روها» منتشر شد، مخاطبان، نظر خود را درباره تحریم های دو سیاستمدار مطرح کردند. از مجموع نظرات دریافت شده، ۲۷ درصد موافق تحریم این دو سیاستمدار و ۷۳ درصد مخالف آن بودند. موافقان تحریم لاریجانی و ظریف معتقدند این دو کارنامه موفقی در برجام نداشتند و با حمایت از مذاکره با غرب، منافع ایران را با مخاطره مواجه کردند.

این گروه که از سوی برخی مخاطبان متهم به همراهی با سیاست های روسیه در ایران هستند، تولید موشک و پهباد و تقویت نیروهای انقلابی را عامل فشار به جبهه غرب می دانند. موضوعی که از سوی گروه دیگری از مخاطبان، به اعتبارزدایی از ایران متاثر از انتشار شایعات درباره ارسال پهباد از ایران به اوکراین شده است. در همین راستا مخاطبی با حمایت از افزایش تنش با کشورهای غربی نوشته «موشک ها، پهباد ها ونیروهای مومن موجب عقب رانده شدن آمریکا شده نه برجام»

تفاوت دو نوع حکمرانی در ایران

از سوی دیگر، ۱۶ درصد مخاطبان، پیروزی ابراهیم رئیسی در انتخابات ۱۴۰۰ و عدم حضور لاریجانی و ظریف در انتخابات را نشانه دو نوع حکمرانی می دانند. حکمرانی بر مبنای اقناع بین المللی و مذاکره مبتنی بر گفت وگوی متوزان، که از تحریم ها جلوگیری می کند و نوع دوم حکمرانی که در زمان محمود احمدی نژاد نیز تجربه شده و به تحریم پر هزینه ایران و اتلاف ثروت کشور منتهی می شود. به تعبیر مخاطبان، حضور رئیسی که حمایت قالب حامیان احمدی نژاد را به دنبال دارد، حکمرانی مبتنی بر سیاست تهاجمی با تحمیل هزینه بالا به کشور است.

مخاطبی با اشاره به تبلیغات انتخاباتی رئیسی در سال ۱۴۰۰ و برجسته سازی «سوء مدیریت» برای تغییر وضع موجود، نوشته «جریان انقلابی چند سال آقایان ظریف ولاربجانی را مسئول ویرانی مملکت معرفی می کردند اما حالا که خودشان آمده اند مملکت را نه تنها اصلاح نکرده اند بلکه پر از بدبختی و فلاکت کرده اند. همان یه ذره اعتبار بین المللی را هم که قبلا داشتیم دیگر نداریم. همه علیه ما شده اند.» مخاطب دیگری نوشته «اینا مگه خودشون از عوامل وضع موجود نبودند؟ جالبه که تا رفتن کنار، کشور بهم ریخت. معلومه که وضع موجود اونها بهتر بوده.»

اشاره دیگر مخاطبان به موضوعی است که در مقاطع مختلف تاریخ ایران بعد از انقلاب اسلامی، حضور تندروها در داخل و خارج کشور را با یکدیگر مقارن نموده و هماهنگی آنان در مواضع تندروانه، ایران را در معرض ۶ قطعنامه سازمان ملل متحد قرار گرفت. همان قصه قفل و کلیدی که درهای تحریم ناشی از مواضع مذکور را رو به کشور باز می کند. این در استراتژی های خروج از بازارهای مالی حالی است که تعدادی از مخاطبان، عدم ائتلاف میانه روهای داخلی در مقاطعی از تاریخ سیاسی کشور را دلیلی بر تقویت تندروها در داخل ارزیابی می کنند. مخاطبی نوشته «یکسال حکومت رئیسی نشان داد میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا کهکشان هاست»

مخاطب دیگری در قسمت نظرات کاربران نوشت «از آثار و برکات این دو سیاستمدار همین بس که افکارعمومی معتقد است که آن ها توانستند ۶ کشور بزرگ دنیا را مجاب به پذیرش حقوق مردم ایران کنند و یک قرارداد بین المللی را امضا نمایند اگرچه کاسبان تحریم نگذاشتند ملت طعم شیرین آن را بچشد»

اشتراک تندروها در بکارگیری ابزار تحریم

ارتباط معنادار تحریم ها و حضور تندروها در داخل و خارج کشور، مبنای استدلال ۲۱ درصد از مخاطبان بوده که تحریم ایران را مرتبط با حضور تندروها در حکمرانی کشور می دانند. این مخاطبان، مسئولیت هرگونه تحریم و خسارت به کشور را متوجه سیاست های حامیان سیاست های تنش زا در سطح بین المللی دانسته و نجات کشور از تحریم را در گرو کنترل این گروه از سیاستمداران در کشور ارزیابی می کنند.

مخاطبی که به نظر می رسد، حامی تحریم ایران است نوشته «خدا رو شکر که تندروها سر کار اومدن و دنیا بهانه لازم برای برخود تند با ایران را به دست آورد. تا زمانیکه میانه روها و کنشگران و متعاملانی از این نوع ظریف و لاریجانی هستند، دنیا همش با ایران تو رودربایستی هست.» و مخاطب دیگری حضور این دو سیاستمدار را موجب کارآمدی جمهوری اسلامی دانسته و نوشته «این دو تا فقط عمر جمهوری اسلامی رو زیاد می کردند»

تحریم کشور محصول سیاست ورزی تندروها

تعدادی از مخاطبان، نوع سیاست ورزی ظریف و لاریجانی را حائز وصف «عقلانیت» در سیاست ورزی می دانند. مخاطبی در این خصوص نوشته «ایکاش عقلانیت به کشور باز گردد و به جای یک اقلیت تندرو بی فکر چهره های منطقی و مصلح در مصدر امور قرار گیرند»

بررسی نظرات مخاطبان خبرآنلاین نشان داد، تحریم ظریف و لاریجانی از نگاه ۱۲ درصد مخاطبان، به تلاش تندروهای داخلی و خارجی برای حذف میانه روها تعبیر شده است. اتحادی که ابتدا میانه روهایی همچون لاریجانی و ظریف را از صحنه سیاست طرد کرده و زمینه ها برای ائتلاف تندروهای داخلی و خارجی در جهت حذف میانه روها را فراهم کرده است.

از منظر این گروه از مخاطبان، لاریجانی و ظریف جزو اصلی جریان ضدتحریم در داخل کشور هستند که حذف آنها از صحنه سیاست ورزی، حاصل اراده مشترک تندروهای داخلی و خارجی بوده است. مخاطبی نوشته «دکتر ظریف رو بخاطر عشق به ایران وایرانی در بایکوت خبری قرار دادن و ملت رو از داشتن رئیس جمهوری محبوب همچون ایشان محروم کردن که اثراتش در اقتصاد ایران مشهود است»

هزینه حذف میانه روها در داخل کشور

در این روزها، توصیف «وسط باز یا میانه رو» برای سیاستمدارانی بکار می رود که به دنبال کاهش تنش و هزینه های ناشی از سیاست ورزی هستند. ۲۴ درصد مخاطبان معتقدند ظریف و لاریجانی دو سیاستمداری هستند که در دوره مسئولیت آن ها، تلاش و اراده جمعی برای ارائه نوعی از سیاست ورزی با کمترین هزینه انجام شده است. مخاطبی نوشته «جریان خارج از کشور هم به اندازه داخل ایران متوجه خطرناک بودن جریان میانه رو شده است و دست به تحریم آن ها زده است.»

مخاطب دیگری نیز با اشاره به اصطلاح وسط باز نوشته «این اقایان وسط باز هستند. کسانی که می توانند پلی میان تندروهای افراطی و وادادگان غرب گرا باشند. اما حالا که کنار رفته اند و کشور یه دست افتاده دست تندروها مشخص می شود که چقدر به این افراد و چهره های وسط باز نیازمند بوده است.»

سابقه حضور لاریجانی و ظریف در مسئولیت های متعدد دولت های بعد از انقلاب گویای آن است که سیاست ورزی با رویکرد تنش زدایی از روابط خارجی و گفت وگو در داخل برای توافق عمومی بر سر مسائل مورد مناقشه، که استراتژی های خروج از بازارهای مالی منافع ملی را در گرو اراده عمومی معنا کند، مشی همیشگی این دو سیاستمدار بوده است. نمایش حکمرانی مبتنی بر عقلانیت که مصالح و منافع عمومی مردم را در گرو توافق و رضایت آن ها دانسته و تلاش می کند سیاست های کشور را با اقناع حداکثری و گفت وگو برای رفع سوء تفاهمات یا ابهامات پیش ببرد.

صدای پای بازگشت رادیکالیسم

از نگاه مخاطبان خبرآنلاین، میانه روها عقلانیت بیشتری در تصمیمات برخوردارند و بازگشت آنها به صحنه سیاست می تواند، از تحمیل هزینه های مضاعف به کشور جلوگیری نماید. موضوعی که در دوره مسئولیت لاریجانی و ظریف نیز اعتبار بین المللی ایران را مضاعف کرده بود و سیاست مذاکره و گفتگو را به مثابه ابزاری کارامد در دیپلماسی جایگزین، قدرت سخت نشان داد. قدرتی که اگرچه منشا ظهور و القای ترس دارد اما با نمایش خشونت، اعتبار بین المللی کشور را در معرض آسیب قرار داده و متاثر از فقدان رویکرد اقناعی، اجماع عمومی مردم برای اجرای هر سیاستی را با مانع رو به رو می کند.

موضوعی که میانه روها تلاش می کنند با کاربست ابزارهای اقناعی و کم هزینه، تنش و درگیری را از صحنه داخلی زدوده و به پشتوانه اجتماع داخلی برای مذاکرات بین المللی اقدام کنند. این استراتژی که به دیپلماسی و گفت وگو اصالت می دهد، از سال ۱۳۷۶ تا به امروز، تندروها در داخل را در موضع مشترکی با رادیکال ها در خارج قرار داده است. موضعی که حامیان تحریم را در منافع سیاسی، همسو می کند.

پیش بینی بورس / بورس جذاب‌ترین بازار مالی کشور در شرایط فعلی استراتژی های خروج از بازارهای مالی است

صفحه اصلی اخبار بورس ۱۴۰۱/۰۸/۰۶ - ۱۷:۰۲ در گفتگو با اقتصادآنلاین مطرح شد؛ پیش بینی بورس / بورس جذاب‌ترین بازار مالی کشور در شرایط فعلی است پویا دادجو در حالی که بسیاری از کارشناسان معتقدند که بورس در کف قیمتی خود قرار دارد و نسبت قیمت به سود بازار سهام به کم‌تر از میانگین بلندمدت خود رسیده و عملاً به کم‌ترین میزان از سال ۱۳۹۴ کاهش یافته است اما بورس همچنان به روند نزولی خود ادامه می‌دهد. به گونه‌ای که شاخص کل و شاخص هم وزن بدترین عملکرد هفتگی خود را در هفته اول آبان ماه به جا گذاشتند. دلیل ریزش ادامه دار بورس چیست و در این شرایط استراتژی مناسب کدام است؟ به گزارش سرویس بورس اقتصادآنلاین؛ بازار سهام آبان ماه را ناامیدکننده آغاز کرد تا جاییکه شاهد بدترین عملکرد هفتگی بورس در سال ۱۴۰۱ بودیم. شاخص کل با افت بیش از ۶۹هزار واحدی معادل ۵.۲۸ درصد و شاخص هم وزن هم با کاهش بیش از ۱۷هزار واحدی معادل ۴.۵۵ درصد، بدترین عملکرد هفتگی خود در سال ۱۴۰۱ را به جا گذاشتند. میانگین ارزش معاملات خرد روزانه در هفته اول آبان با افزایش حدود ۲۹ درصدی نسبت استراتژی های خروج از بازارهای مالی به هفته گذشته به ۲هزار و ۲۸۳ میلیارد رسید. با این وجود این افزایش ارزش معاملات همراه با ثبت سومین موج خروج پول حقیقی بزرگ از بازار سهام شد. در حالی که نسبت قیمت به سود بازار سهام به پایین‌تر از میانگین بلندمدت خود رسیده است، دلیل ادامه ریزش بورس چیست و آیا می‌توان به بازگشت بازار سهام امید داشت. اقتصادآنلاین در گفتگو با محمدرضا قاسمی،‌کارشناس بازار سهام به بررسی شرایط بورس پرداخته است. قامسمی ابتدا گفت؛ هفته اول آبان ماه در بازار سرمایه شاهد افت بیش از ۵٪ شاخص کل بودیم که مجموع زیاندهی بازار از ابتدای خرداد ماه امسال را به بیش از ۲۲٪ (سود یکساله اوراق درآمد ثابت) رسانده است. این در شرایطی است که نرخ دلار در بازار آزاد ۲۰۰۰ تومان و در سامانه نیمایی بیش از ۷۰۰ تومان رشد داشتند. اما دلیل اصلی ریزش بورس در این مدت چیست؟ قاسمی معتقد است که بازارهای موازی از سکه و ارز تا مسکن و خودرو، به فرار سرمایه های خرد از بازار سرمایه منجر شده است. کاهش ۷۰ هزار واحدی شاخص کل در یک هفته، بیشتر از فقدان تقاضا تحت فشار قرار گرفته تا افزایش عرضه ها، زیرا ارزش معاملات به مرز کمتر از ۲ همت نزدیک شده و عرضه کنندگان سهام مجبور به پیشنهاد قیمت‌های کمتری هستند تا بتوانند به خریداران رو به کاهش، سهام خود را بفروشند. افزایش نسبت خروج نقدینگی خرد به کل ارزش معاملات خرد بازار سهام نشان از همین معضل دارد. قاسمی ادامه داد؛ با نگاهی بلندمدت تر، می‌بینیم که در یکسال گذشته بازدهی بازارهای مسکن، سکه و خودرو به ترتیب ۷۰٪ ، ۳۰٪ و ۲۰٪ بوده است ولی بازار سرمایه با شاخص سازی توسط سهام بزرگ بازار، باز هم با کاهش ۷٪ روبرو شده است و بسیاری از سهام کوچک بازار ریزش های بیش از ۳۰٪ را هم تجربه کردند. این کارشناس بازار سرمایه نرخ سود بدون ریسک را یکی دیگر از عوامل موثر بر شرایط کنونی بورس می‌داند و با بیان اینکه نرخ سود بدون ریسک از دیگر رقبای بازار سرمایه است، گفت؛ در یک ماه اخیر شاهد رشد ۱٪ بازدهی اوراق اخزا از ۲۲.۵٪ به بیش از ۲۳.۵٪ هستیم و در این شرایط بازار حتی با تورم ۴۰٪ هم جذابیت بیشتری از سهام دارند. شرایط بازارهای جهانی نیز عامل دیگری است که قاسمی از آن یاد می‎کند؛ سیگنال های منفی بازار جهانی در بخش فلزات اساسی و محصولات پتروشیمی که در گزارش های ضعیف فصل تابستان این صنایع هم مشهود بود، دلیل دیگری برای ریزش بورس بوده که در کنار آن، ریسک هزینه تراشی بودجه برای صنایع فلزی و شیمیایی (مالیات خام فروشی و افزایش نرخ سوخت و خوراک گاز)، صرف ریسک مد نظر خریداران را بیشتر کرده است. قاسمی معتقد استراتژی های خروج از بازارهای مالی است که حتی در شرایط کنونی قیمت‎های فعلی سهام هم با همه ریسک ها و هزینه تراشی‌ها، واقعا برای خرید بلندمدتی جذاب هستند و تنها نیاز به صبوری و خرید سهام کم ریسک (غیردلاری و غیر بودجه ای) داریم. نسبت P/E بازار به کمتر از ۶ رسیده و آینده نگری این عدد با فرض تورم ۴۰٪ تا یک سال آینده کمتر از ۵ است و به نظر جذابترین بازار مالی کشور در شرایط فعلی است. هرچند با نزدیک بودن زمان ارسال پیش نویس بودجه، انتظار برای آخرین ترکش ها به بازار سرمایه، سرمایه‌ها را در اوراق درآمد ثابت و صندوق های تضمین اصل سرمایه نگه داشته است. لینک کوتاه لینک کپی شد ۰ این مطلب برایتان مفید است؟ ارسال نظر بورس بازار سهام شاخص کل پیش بینی بورس فردا