10 نکته برای ضرر نکردن در بورس؛ رازهایی که نمی‌خواهند بدانید
دنیای بورس همان قدر که دنیای سود است، دنیای ضرر هم هست. اما روش‌هایی برای ضرر نکردن در بورس وجود دارد، که با استفاده از آنها می‌توانید جلوی خیلی از ضررهای احتمالی را بگیرید.
کافی است از دوستان و آشنایان خود بخواهید تا تجربه خودشان از بورسی شدن را بگویند؛ آن وقت است که کلی خاطرات مختلف از ضررهای چند میلیونی در این بازار خواهید شنید. دلیل آن هم ورود افراد ناآگاه به بورس در روزهای خوب و پر سود این بازار است. اما این بازار سهام همانقدر که روزهای خوب زیادی دارد، روزهای سختی هم دارد که باید برای آن آمادگی داشت.
یک راه ساده برای در امان ماندن از ضرر در این بازار پر پیچ و خم یاد گرفتن نکاتی است که به ما کمک می‌کنند در بورس ضرر نکنیم. در این مطلب نکاتی را با شما در میان گذاشته‌ایم که با استفاده از آنها می‌توانید سرمایه گذاری بدون ضرر را در بورس تجربه کنید.
فهرست موضوعات مقاله
1- شناخت شخصیت مالی خود
همه سهامداران بورسی باید قبل از هر چیز شخصیت مالی خودشان را شناخته باشند. اما شخصیت مالی یعنی چه و اصلا چطور میشود شخصیت مالی خودمان را بشناسیم. برای این کار ابتدا باید ببینید که در کدام دسته از سهامداران قرار دارید. سهامداران را میتوان از نظر سطح ریسک پذیری به سه دسته کم ریسک، ریسک متوسط و پر ریسک دسته بندی کرد.
با شناخت میزان ریسک پذیری خود به راحتی می‌توانید متوجه شوید که خرید چه سهمی برای شما مناسب است و استراتژی سرمایه گذاری خود را پیدا کنید. بهترین روش برای پیدا کردن سطح ریسک، شرکت در آزمون ریسک سنجی است.
پس از آشنایی با میزان ریسک پذیری نوبت به یک سری ویژگی‌های رفتاری می‌رسد.
- نظم داشته باشید
- برنامه‌ای دقیق و از پیش تهیه شده بنویسید
- ترجیحا در ساعات اولیه صبح خرید و فروش نکنید (چون در ساعات اولیه روز میزان استرس و هیجان بازار بالاست.)
- هر هفته برای خرید و فروش سهم‌ها یک برنامه مدون بنویسید
- رفتار دمدمی مزاج و باری به هر جهت نداشته باشید
- صبور باشید
- و در افق زمانی در سرمایه گذاری و اهمیت آن نهایت واقع گرا باشید
ویژگی‌های رفتاری که در بالا گفته شد به شما کمک می‌کند تا در دنیای بورس جلوی خیلی از ضررها را بگیرید. در ادامه استراتژی‌هایی را بررسی خواهیم کرد که به شما کمک می‌کنند در دنیای پر فراز و نشیب بورس کمتر ضرر کنید.
2- قرار ندادن تخم مرغ ها در یک سبد
بهترین کاربرد ضرب المثل انگلیسی تخم مرغ‌ها را در یک سبد نگذار در دنیای بورس است. برای ضرر نکردن در بورس باید سرمایه خودتان را پخش کنید؛ یعنی فقط سهم یک شرکت را نخرید و همه دارایی خود را روی یک سهم نگذارید یا اینکه روش‌های دیگر سرمایه گذاری در بورس را تجربه کنید؛ مثلا بخشی از سرمایه خودتان را در صندوق قرار بدهید.
تنوع سبدها باعث می‌شوند تا در دوران متلاطم بازار بورس شانس بیشتری برای نجات پیدا کردن داشته باشید. در غیر این صورت ممکن است معدود سهام‌هایی که خریده‌اید ضرر کنند و کل دارایی شما در بازار بورس از بین برود.
3- وارد نکردن کل دارایی در بورس
بازار بورس بازار خوب و استانداردی است، اما مناسب سرمایه‌های کلان شما نیست. بهترین استراتژی برای ورود به بازار بورس وارد کردن سرمایه‌های خرد به این بازار است. سرمایه خرد چیست؟ سرمایه‌های کم باقی مانده در حساب‌های بانکی و پس اندازهای ماهانه سرمایه‌های خرد به حساب می‌آیند.
با این حال بارها مشاهده کردیم که جهش‌های بازار بورس باعث شدند تا افراد مختلف و حتی حرفه‌ای‌ها سرمایه‌های کلان خود مثل ماشین و خانه را برای سرمایه گذاری در بورس بفروشند. این رفتارهای هیجانی مناسب سرمایه گذاری در بورس نیست و بهتر است هیچگاه در بورس هیجان زده نشوید و مراقب رفتارهای هیجانی باشید.
4- مسلط شدن به قوانین نانوشته بورس
برای ضرر نکردن در بورس باید قوانین نانوشته آن را یاد بگیریم. این قوانین را شاید در هیچ کتاب و دوره آموزشی پیدا نکنید و فقط با بیشتر شدن تجربه می‌توانید آنها را یاد بگیرید. برخی از این قوانین هم کاملا شخصی هستند و براساس رفتارهای خودتان در بازار بورس ساخته می‌شوند. برخی از آنها را با شما به اشتراک می‌گذاریم:
- به روز باشید و تغییرات بازار سهام را دنبال کنید
- قدرت تجزیه و تحلیل داشته باشید
- سبد دارایی‌های خود را متنوع کنید
- سهامی که به بالاترین قیمت رسیده بفروشید
- به هیچ وجه هیجان زده نشوید
- جسورانه و عاقلانه رفتار کنید (از سرمایه گذاری نترسید، اما بی گدار هم به آب نزنید.)
- شانسی معامله نکنید
- در معاملات طمع نداشته باشید
- در زمان صعودی بودن بازار رفتار هیجانی نشان ندهید
5- دانش خود را به روز نگهدارید
دنیای بورس دنیای افراد به روز است؛ یعنی شما باید اخبار اقتصادی را هر روز دنبال کنید و گوش به زنگ عرضه‌ها و تغییرات بازار باشید. اما در کنار مطلع بودن، چگونگی استفاده از اطلاعات و تفسیر آنها هم مهم است. به روز بودن باعث میشود تا از بازار جا نمانید و ضرر نکنید.
از طرفی باید روش‌های جدید را یاد بگیرید و با افراد مطلع و آگاه در ارتباط باشید. همچنین اطلاع از شرایط بنیادی شرکت‌ها، شرایط سیاسی و اقتصادی داخلی و خارجی میتواند به شما کمک کند تا در بورس پیشرفت بیشتری داشته باشید.
مطمئن باشید با بالا بردن دانش خود در زمینه بورس حتی اگر ضرر کنید، خوب می‌دانید که چطور خودتان را از آن ضرر نجات بدهید و کل سرمایه را از دست ندهید.
6- یادگیری روش های تحلیل سهام
در کنار مهارت‌های فردی، یادگیری مهارت‌های تخصصی هم برای ورود به بازار بورس بسیار مهم است. در ادامه برخی از این مهارت‌های تخصصی را معرفی کرده‌ایم.
یادگیری تحلیل تکنیکال
همه افرادی که وارد بازار بورس می‌شوند، حتما اسم تحلیل تکنیکال به گوش‌شان خورده است. استفاده از این تحلیل در بازارهای مختلف خیلی شایع است. به طور کلی با استفاده از تحلیل تکنیکال میتوان وضعیت آینده سهم را با بررسی و مطالعه تاریخچه قیمت‌ها و حجم معاملات بازار پیش بینی کرد.
همچنین با استفاده از این تحلیل میتوان زمان تغییر روند قیمت‌ها را حتی در لحظات نخستین تغییر قیمت پیدا کرد و به طور کلی روند بازار را پیش بینی کرد. به این مدل، تحلیل نموداری هم می‌گویند، چون نمودارهای تغییر قیمت‌ها در بازه‌های زمانی مختلف بررسی می‌شوند.
اگر با تحلیل تکنیکی آشنا نیستید، پیشنهاد می‌کنیم مقاله تحلیل تکنیکال چیست را بخوانید. در این مطلب به طور کامل این تحلیل و روش‌های انجام آن را معرفی کرده‌ایم.
این تحلیل بیش از هر چیز به قیمت‌ها متکی است و تحلیلگران تکنیکال بیش از هر چیز به تکرار تاریخ اعتقاد دارند؛ یعنی روندها دوباره تکرار می‌شوند و میتوان براساس الگوهای تغییر قیمت پیشین سهام، الگوهای تغییر قیمت آینده آن را پیش بینی کرد. البته این روش یک محدودیت بزرگ دارد. با استفاده از این روش نمی‌توان سهامی را که به تازگی وارد بازار شده، تحلیل کرد.
یادگیری تحلیل بنیادی
تحلیل بنیادی به شما کمک می‌کند که تصمیم بگیرید افق زمانی در سرمایه گذاری و اهمیت آن یک سهم را بخرید یا خیر. در این روش شما ابتدا باید ارزش ذاتی یک سهم یا هر ورقه بهادار را پیدا کنید. ارزش ذاتی سهم را میتوان با استفاده از داده‌های اصلی شرکت‌ها مثل میزان تولید و فروش و سود و زیان آن شرکت به دست آورد. تحلیل گران حرفه‌ای با بررسی صورت‌های مالی شرکت‌ها ارزش ذاتی سهم را بدست می‌آورند.
پس از به دست آوردن ارزش ذاتی اوراق بهادار، افق زمانی در سرمایه گذاری و اهمیت آن این مقدار با قیمت فعلی سهم در بازار مقایسه میشود. در صورتی که قیمت فعلی از ارزش ذاتی پایین‌تر باشد، خرید آن سهم منطقی است. در غیر این صورت میتوان تصمیم به فروش آن سهم گرفت.
پیشنهاد می‌کنیم برای یادگیری دقیق‌تر روش تحلیل بنیادی یا فاندامنتال مطلب تحلیل بنیادی چیست را بخوانید. در این مطلب به طور کامل روش انجام این تحلیل را توضیح داده‌ایم.
یادگیری تابلوخوانی
روش تخصصی دیگر تابلوخوانی است. در این روش اطلاعات موجود در تابلوی یک سهم بررسی میشود. منظور از تابلوی سهم اطلاعاتی مثل قیمت سهم، حجم معاملات آن، وضعیت معاملات حقیقی و حقوقی و مواردی از این دست است. هدف از این روش تجزیه و تحلیل میزان خرید و فروش سهم و حجم معاملات است.
7- اعتماد کردن و از دست دادن سرمایه
همه دوست داریم که در دنیای بورس ضرر نکنیم، اما نمی‌دانیم که ضرر نکردن در بورس به این سادگی نیست و باید وقت زیادی برای آن گذاشت. به همین دلیل خیلی از افراد تازه وارد و حتی گاهی افراد حرفه‌ای، برای ضرر نکردن در بورس، بنده افرادی مجهول می‌شوند که از کانال‌های نامعتبر سیگنال‌های خرید یا فروش سهم می‌دهند.
گاهی دیده شده که حتی این افراد سیگنال دهنده هیچ درآمدی از راه بورس ندارند و سواد بورسی درستی هم ندارند. نتیجه اعتماد کردن به این افراد بر باد دادن سرمایه در بازار بورس است. البته سازمان بورس برای افرادی که وقت کافی یا دانش کافی ندارند، صندوق‌های بورسی را ایجاد کرده است.
این صندوق‌ها هم مطمئن هستند و هم افراد با تجربه‌ای آنها را مدیریت می‌کنند. به همین دلیل این روش سرمایه گذاری کاملا قابل اعتماد و خیلی ساده است. برای مثال صندوق‌های سرمایه گذاری داراتو زیر نظر کارگزاری آگاه فعالیت می‌کنند و با توجه به خوشنامی و سابقه زیاد این کارگزاری، صندوق‌های داراتو کاملا قابل اعتماد هستند. پیشنهاد می‌کنیم برای آشنایی با طریقه سرمایه گذاری در داراتو با کارشناسان مالی ما در ارتباط باشید.
8- ضرر نکردن در بورس با مشخص کردن حد ضرر
یکی از استراتژی‌های هوشمندانه در جلوگیری از ضررهای جبران ناپذیر در بورس، تعیین کردن حد ضرر است. در این روش شما باید قیمتی را به عنوان حد ضرر مشخص کنید تا در صورت رسیدن سهام به آن قیمت، آن سهم را بفروشید.
با این روش شما می‌توانید با یک ضرر کم از سهم خارج شوید و سرمایه خود را به طور کلی از دست ندهید. البته شاید این سؤال پیش بیاید که مگر نباید صبور باشیم و بلند مدت فکر کنیم. بله یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های سهامداران صبور بودن است، اما صبوری برای هر سهمی هم درست نیست.
شما باید بررسی کنید که سهم مورد نظر ارزش صبر کردن را دارد یا خیر. گاهی روش‌های تخصصی گفته شده مثل تحلیل تکنیکال یا تابلوخوانی میتواند جواب دقیقی به این سؤال بدهد. همچنین بررسی اخبار و حواشی موجود هم میتواند کمک کننده باشد. اما این رفتارها معمولا پر ریسک هستند و مشخص کردن حد ضرر میتواند ریسک سرمایه گذاری شما را کاهش بدهد.
9- چیدن پرتفوی را یاد بگیرید
یادگیری چیدمان پرتفوی به شما کمک می‌کند تا در بورس کمتر ضرر کنید. نمی‌توان به طور دقیق گفت که استانداردترین پرتفو به چه شکل است، اما معمولا پیشنهاد میشود که پرتفو را به شیوه زیر ترکیب کنید:
- تنوع در صنایع: بهتر است ترکیب پرتفوی شما از چهار تا شش سهم صنایع مختلف باشد.
- تناسب مبلغ خرید سهام: بهتر است برای خرید هر سهم مبلغ مشخصی در نظر بگیرید و حدالامکان از هر سهم به یک اندازه برابر خرید کنید. مثلا به یک سهم 50 میلیون و به بقیه سهم‌ها فقط 10 میلیون اختصاص ندهید. در صورت خرید سهام‌های مختلف به میزان مشخص و یکسان، هم از سود سهم‌های در حال سود استفاده می‌کنید و هم از ضرر سهم‌های در حال ضرر در امان خواهید بود.
- داشتن موجودی نقدی: معمولا توصیه میشود که 10 درصد موجودی پرتفوی را به صورت نقدی برای خرید و فروش سهام بگذارید. با این کار می‌توانید با مشاهده موقعیت‌های مناسب سریعا اقدام به خرید کنید.
10- برای سرمایه گذاری در بورس افق زمانی داشته باشید
یکی از ویژگی‌های مهمی که هر سرمایه گذار باید به آن توجه کند، داشتن افق زمانی است. افق زمانی داشتن، یعنی یک بازه زمانی برای سرمایه گذاری تعیین کنید. مثلا ممکن است از یک سهم سود نقدی بخواهید و به همین دلیل مدت زمان بیشتری آن را نگه دارید. گاهی هم ممکن است بخواهید در چند ماه یک سود مشخصی دریافت کنید.
افق زمانی مشخص به شما کمک می‌کند تا جلوی ضرر کردن در بورس را بگیرید. قرار نیست سهم‌های خریداری شده شما تا سال‌ها در حسابتان باقی بمانند. این روش اصلا درست نیست و به هیچ وجه نمی‌توان با این روش در بورس سرمایه گذاری کرد.
پیشنهاد ما برای ضرر نکردن در بورس: سرمایه گذاری در صندوق های بورسی
در این مطلب نکات مختلفی را در خصوص ضرر نکردن در بورس گفتیم. باید توجه داشته باشید که برای کم کردن ضرر در بورس باید همه این نکات را انجام بدهید و یاد بگیرید. عمل کردن به همه این نکات ممکن است کار پیچیده و زمان‌بری باشد و به همین دلیل یک راه ساده یعنی سرمایه گذاری در صندوق‌های بورسی را به شما پیشنهاد می‌کنیم.
صندوق‌های سرمایه گذاری متنوعی در بازار وجود دارند که پرتفوی آنها براساس سطح ریسک شما ترکیب شده است. برای مثال اگر سطح ریسک پایینی داشته باشید، بهترین صندوق پیشنهادی، صندوق درآمد ثابت است. همچنین صندوق سهامی و صندوق طلا هم به افراد پر ریسک پیشنهاد میشود.
پیشنهاد می‌کنیم برای آشنایی بیشتر با صندوق‌های بورسی، مطلب صندوق سرمایه گذاری چیست را مطالعه کنید. در این مطلب توضیح دادیم که صندوق‌ها چه امکانات و چه مزایایی دارند و چرا و چه موقع باید پول خود را در آنها قرار بدهید.
امیدواریم این مطلب برای شما مفید بوده باشد. شما هم می‌توانید نظرات و تجربیات خود را با ما در میان بگذارید. همچنین می‌توانید سؤالات خود را در قسمت نظرات وارد کنید. کارشناسان ما در داراتو، در سریع‌ترین زمان ممکن پاسخگوی شما خواهند بود.
تحریریه داراتو
ما در تیم تحریریه داراتو امیدواریم با مطالب آموزشی بتوانیم سطح دانش مالی شما را ارتقا بدهیم تا در آینده سرمایه گذاری را به شکل بهتری تجربه کنید. در این راه حمایت‌های شما با نظرات و پیشنهادات بیشترین کمک را به ما خواهد کرد. پس منتظر شنیدن نظرات شما در بخش ارسال دیدگاه‌ها هستیم. همیشه در سود باشید.
صفر تا صد صندوق های سرمایه گذاری مشترک
صندوق سرمایه‌گذاری مشترک، نهادهای مالی هستند که فعالیت آنها جمع‌آوری سرمایه از افراد مختلف و سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مختلف از جمله اوراق مشارکت، سهام و اوراق قرضه است. بنابراین شما به جای سرمایه‌گذاری بر یک سهم یا اوراق در یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک ثبت‌نام می‌کنید.
نکات مهم قبل از سرمایه گذاری
هنگام بررسی گزینه‌های صندوق سرمایه‌گذاری مشترک خود، حتماً موارد زیر را ارزیابی کنید:
از سرمایه‌گذاری در صندوق مشترک خود چه می‌خواهید؟ آیا برای بازنشستگی، دانشگاه فرزندانتان پس‌انداز می‌کنید یا برای افزایش دارایی پول سرمایه‌گذاری می‌کنید؟ پاسخ به این سؤالات میتواند به شما کمک کند تا مشخص کنید که کدام روش بهتر عمل می‌کند.
صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک معمولاً برای سرمایه‌گذاران بلندمدت مناسب‌تر هستند. اگر فکر می‌کنید در آینده نزدیک به پول خود نیاز خواهید داشت، مثلاً در عرض سه تا پنج سال، ممکن است صندوق سرمایه‌گذاری مشترک بهترین گزینه نباشد. این به این دلیل است که بازده در آن مدت زمان (پس از حذف هزینه کارمزدها) ممکن است برای ایجاد سرمایه‌گذاری باارزش کافی نباشد.
تعیین کنید که چقدر با ریسک‌پذیر هستید و بر این اساس سرمایه‌گذاری کنید. درک میزان تحمل ریسک میتواند به شما کمک کند صندوقی را با استراتژی‌ها و تخصیص دارایی‌ها متناسب با این مشخصات انتخاب کنید.
مزایای صندوق مشترک
دلایل زیادی وجود دارد که صندوق سرمایه‌گذاری مشترک انتخاب بسیاری از سرمایه‌گذاران بزرگ است که به تعدادی از این مزایا خواهیم پرداخت.
تنوع بخشی سرمایه‌گذاری‌ها و دارایی‌ها در یک سبد برای کاهش ریسک، یکی از مزایای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک است.
نقدشوندگی:
یکی از مهمترین مزیت‌هایی که این صندوق دارد نقدشوندگی بالای آن است. شما در هر زمان که بخواهید حتی اگر بازار منفی باشد به راحتی می‌توانید سرمایه خود را نقد کنید. در حالی که اگر به صورت مستقیم سهام خریداری کرده باشید تا زمانی که خریداری برای سهام شما پیدا نشود قادر به فروش آن نیستید.
مدیریت حرفه‌ای:
یک مدیر سرمایه‌گذاری حرفه‌ای از تحقیقات دقیق و تجارت ماهرانه استفاده می‌کند. صندوق سرمایه‌گذاری مشترک راهی نسبتاً ارزان برای یک سرمایه‌گذار کوچک است تا از یک مدیر تمام وقت برای انجام و نظارت بر سرمایه‌گذاری‌ها استفاده کند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک به حداقل‌های سرمایه‌گذاری بسیار کمتری نیاز دارند، بنابراین این صندوق‌ها راهی کم‌هزینه را برای سرمایه‌گذاران فردی فراهم می‌کنند تا از مدیریت حرفه‌ای پول استفاده کنند.
ریسک های سرمایه گذاری در صندوق های مشترک
در کنار مزایایی که این صندوق‌ها ارائه می‌دهند ریسک‌هایی هم وجود دارد.
همه صندوق‌ها دارای سطحی از ریسک هستند. مدیران پورتفولیو نمی‌توانند عملکرد صندوق را تضمین کنند. ممکن است بخشی یا تمام پولی را که سرمایه‌گذاری می‌کنید از دست بدهید، زیرا ممکن است ارزش اوراق بهادار موجود در صندوق کاهش بیابد. سود سهام یا پرداخت بهره نیز ممکن است با تغییر شرایط بازار تغییر کند.
نحوه سرمایه گذاری در صندوق های مشترک
سرمایه‌گذاری در صندوق‌های مختلف یک فرآیند نسبتاً ساده است. شما می‌توانید واحد یک صندوق را از طریق شرکت‌های صندوق سرمایه‌گذاری مشترک مانند مانو یا از یک شرکت کارگزاری سهام خریداری کنید.
به سادگی مدارک خرید صندوق را پر کنید، حساب را تامین مالی کنید، دفترچه و قرارداد صندوق را بررسی کنید، و در وب سایت‌ها و برنامه‌های سرمایه‌گذاری حرفه‌ای تحقیق کنید تا به خوبی از صندوق و نحوه کارکرد آن مطلع شوید.
هنگامی که تصمیم به فروش یا “بازخرید” دارایی‌های صندوق دارید، بدانید که هر زمان که بخواهید می‌توانید این کار را با تماس با شرکت صندوق یا کارگزار خود انجام دهید. آنها شما را در فرآیند فروش سهام صندوق و دریافت هرگونه پرداختی راهنمایی می‌کنند.
انواع صندوق های مشترک
صندوق با درآمد ثابت:
اگر شما به دنبال سرمایه‌گذاری هستید که نوسان بالایی نداشته باشد و درآمد جاری برای شما ایجاد کند این صندوق مناسب شما است. این صندوق‌ها ۷۰٪ دارایی را در اوراق مشارکت، سپرده‌های بانکی و سایر اوراق بهادار سرمایه‌گذاری می‌کند.
صندوق در سهام:
صندوق در سهام مناسب افرادی است که به دنبال سرمایه‌گذاری بلندمدت هستند. این صندوق‌ها ۷۰٪ دارایی را در انواع سهام در بورس سرمایه‌گذاری می‌کنند.
صندوق مختلط:
صندوق مختلط برای افرادی که اهمیت زیادی به حفظ اصل سرمایه خود می‌دهند و همچنین تمایل دارند تا بازده معمولی از سهام خود داشته باشند مناسب است.
در این صندوق ۴۰ تا حداکثر ۶۰٪ دارایی در اوراق بهادار با درآمد ثابت و باقی آن در سهام سرمایه‌گذاری میشود.
سخن پایانی
صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک یک استراتژی کلاسیک برای سرمایه‌گذاران برای دستیابی به تنوع ساده دارایی هستند. این صندوق‌ها می‌توانند برای برخی از افراد مفید باشند. برای تعیین اینکه آیا این روش سرمایه‌گذاری برای شما مناسب است یا خیر، با یک متخصص مالی مشورت کنید.
تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی چیست؟
در مورد پول همیشه ریسک وجود دارد. هر سرمایه‌گذاری میتواند به ضرر بی‌انجامد، در حالیکه یک پوزیشن نقدی در زمان تورم به تدریج ارزش خود را از دست می‌دهد. در حالیکه ریسک را نمی‌توان حذف کرد، میتوان به‌گونه‌ای آن را تنظیم کرد که با اهداف سرمایه‌گذاری فردی همسو باشد.
تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی مفاهیمی هستند که نقش مهمی در تعیین این پارامترهای ریسک بازی می‌کنند. حتی اگر شما در زمینهٔ سرمایه‌گذاری تازه‌کار هستید، با اصولی که ورای آنها قرار دارند و قدمت هزاران ساله دارند آشنا هستید.
این مقاله مروری کلی در مورد اینکه تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی چه هستند و به چه شکل به استراتژی‌های مدیریتی جدید پولی مرتبط می‌شوند، انجام می‌دهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درزمینهٔ موضوعات مشابه، مقاله ما تحت عنوان ریسک مالی را مطالعه کنید.
تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی چه هستند؟ واژه‌های تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی اغلب افق زمانی در سرمایه گذاری و اهمیت آن به جای یکدیگر به کار می‌روند. با این وجود، ممکن است به جوانب مختلف مدیریت ریسک بپردازند.
تخصیص دارایی ممکن است برای توصیف یک استراتژی مدیریت پول به کار رود که اهمیت نحوه توزیع سرمایه میان کلاس‌های دارایی در یک پورتفوی سرمایه‌گذاری را مشخص می‌کند. از سوی دیگر تنوع‌بخشی ممکن است تخصیص سرمایه در کلاس‌های دارایی مذکور را توصیف کند.
هدف اصلی این استراتژی‌ها افزایش سود مورد انتظار همراه با کاهش افق زمانی در سرمایه گذاری و اهمیت آن ریسک بالقوه است. این موضوع معمولاً شامل تعیین افق زمانی سرمایه‌گذاری یک سرمایه‌گذار، ریسک‌پذیری و گاهی در نظر گرفتن شرایط اقتصادی گسترده‌تر میشود.
به زبان ساده‌تر، ایده اصلی پشت استراتژی‌های تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی این است که سرمایه‌گذاری‌های پراکنده انجام دهید. ترکیب کلاس‌های دارایی‌ها و دارایی‌هایی که ارتباطی به یکدیگر ندارند مؤثرترین روش برای ساخت پورتفوی متوازن است.
آنچه این دو استراتژی را هنگام ترکیب با یکدیگر قدرتمند می‌سازد این است که ریسک تنها میان دارایی‌های مختلف توزیع نمی‌شود، بلکه میان دارایی‌های مذکور توزیع میشود.
برخی از متخصصان مالی حتی بر این باور هستند که تعیین استراتژی تخصیص دارایی ممکن است از انتخاب سرمایه‌گذاری‌های فردی نیز مهم‌تر باشد.
آموزش کاملترین دوره ارزهای دیجیتال برای اطلاعات بیشتر به لینک سوپر دوره ارز دیجیتال مراجعه کنید
تئوری پورتفوی مدرن (MPT):
تئوری پورتفوی مدرن (MPT) چارچوبی است که این اصول را از طریق الگوی ریاضی سروسامان می‌بخشد. این تئوری در مقاله‌ای که در سال 1952 توسط هری مارکوویتز منتشر شد و بعدها به خاطر آن جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد، معرفی شد.
دسته‌بندی‌های اصلی دارایی به طور متفاوتی حرکت می‌کنند. شرایط بازار که سبب عملکرد بهینه یک کلاس خاص دارایی می‌شوند، ممکن است سبب ضعف عملکرد یک کلاس دیگر شوند. فرضیه اصلی این است که اگر یک کلاس دارایی به‌خوبی عمل نکند، ضررها می‌توانند توسط کلاس دیگری از دارایی که عملکرد خوبی دارد خنثی شوند.
MPT فرض می‌کند که با ترکیب دارایی‌های متعلق به کلاس‌های دارایی نامرتبط، میتوان نوسانات پورتفوی را کاهش داد. این کار سبب افزایش عملکرد مبتنی بر ریسک میشود، به این معنی که یک پورتفوی با مقدار ریسک یکسان بازده بهتری خواهد داشت. همچنین فرض می‌کند که اگر دو پرتفوی بازده یکسانی داشته باشند، هر سرمایه‌گذار منطقی پرتفویی را ترجیح می‌دهد که ریسک کمتری دارد.
به بیان ساده‌تر، MPT بیان می‌دارد که ترکیب کردن دارایی‌هایی غیر مرتبط در یک پورتفوی بسیار کارآمد است.
انواع کلاس‌های دارایی‌ها و استراتژی‌های تخصیص:
در یک چارچوب تخصیص دارایی معمولی، کلاس‌های دارایی‌ها به روش‌های زیر دسته‌بندی می‌شوند:
- دارایی‌های سنتی سهام، اوراق قرضه و پول نقد.
- دارایی‌های جایگزین – املاک، کالاها، مشتقات، محصولات بیمه، سهام خصوصی و البته دارایی‌های رمزارزها
به‌طورکلی، دو نوع استراتژی تخصیص دارایی اصلی وجود دارد که هر دو از فرضیه‌های مشخص‌شده در MPT استفاده می‌کنند: تخصیص دارایی استراتژیک (Strategic Asset Allocation) و تخصیص دارایی تاکتیکی (Tactical Asset Allocation).
تخصیص دارایی استراتژیک رویکردی سنتی در نظر گرفته میشود که بیشتر با سبک غیرفعال سرمایه‌گذاری مطابقت دارد. پورتفوی های مبتنی بر این استراتژِی تنها در صورتی به سمت موازنه مجدد می‌روند که تخصیص‌های مطلوب بر اساس یک تغییر در افق زمانی سرمایه‌گذار یا پروفایل ریسک تغییر می‌کنند.
تخصیص دارایی تاکتیکی برای سبک‌های فعال‌تر سرمایه‌گذاری مناسب‌تر است. این استراتژی به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا تمرکز پرتفوی خود را بر دارایی‌هایی بگذارند که در عملکرد بازار اختلال ایجاد می‌کنند. این فرضیه شکل می‌گیرد که اگر یک بخش در عملکرد بازار اختلال ایجاد می‌کند، این اختلال برای مدت طولانی ادامه خواهد یافت. ازآنجایی‌که این استراتژی بر اساس اصول ذکرشده در MPT است، سبب کمی تنوع‌بخشی نیز میشود.
باید توجه داشت که لازم نیست دارایی‌ها کاملاً به یکدیگر بی‌ارتباط باشند یا به‌اندازه‌ای مرتبط باشند که تأثیر سودآوری داشته باشند. تنها نباید کاملاً با یکدیگر مرتبط باشند.
استفاده از تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی برای یک پرتفوی:
این اصول را از طریق یک مثال برای پرتفوی در نظر می‌گیریم. استراتژی تخصیص دارایی ممکن است تعیین کند که پرتفوی باید تخصیص‌های زیر را میان کلاس‌های مختلف دارایی داشته باشد:
- 40% در سهام سرمایه‌گذاری شده.
- 30% در اوراق قرضه
- 20% در رمزارزها
- 10% در پول نقد
ممکن است یک استراتژی تنوع‌بخشی این‌گونه مشخص کند که در میان 20% سرمایه‌گذاری شده در رمزارزها:
- 70% باید به بیت کوین اختصاص داده‌شده باشد.
- 15% به سرمایه‌های کلان (large-caps)
- 10% به سرمایه‌های متوسط (mid – caps)
- 5% به سرمایه‌های خرد (small –caps)
زمانی که تخصیص‌ها مشخص می‌شوند، عملکرد پرتفوی به طور منظم تحت نظارت و بررسی قرار می‌گیرد. اگر تخصیص‌ها تغییر کنند، باید موازنه مجدد (rebalance) صورت گیرد، به معنی خرید و فروش دارایی‌ها برای تنظیم پرتفوی به بخش‌های مطلوب. این موضوع در کل شامل فروش عملگرهای برتر و خرید عملگرهای ضعیف‌تر میشود. البته انتخاب دارایی کاملاً به استراتژی و اهداف سرمایه‌گذاری فردی بستگی دارد.
دارایی‌های رمز ارز در میان پر ریسک ترین کلاس‌های دارایی‌ها قرار دارند. این پرتفوی بسیار پر ریسک در نظر گرفته میشود زیرا بخش قابل‌توجهی از آن به دارایی‌های رمزارزها اختصاص دارد. سرمایه‌گذاری که ریسک گریز باشد احتمالاً خواهان تخصیص بخش بیشتری از پرتفوی به اوراق قرضه است که کلاس دارایی کمتر ریسک داری است.
در صورتی که تمایل به مطالعه گزارش تحقیقی صورت گرفته در مورد مزایای بیت کوین در یک پرتفوی متنوع چند دارایی دارید
تنوع‌بخشی در یک پرتفوی دارایی‌های رمز ارز (cryptoasset):
در حالیکه اصولی که زیربنای این روش‌ها هستند را باید برای یک پرتفوی دارایی رمز ارز به‌صورت تئوری به کار برد، باید اندکی به آنها با دیده تردید نگریست. بازار رمزارزها با نوسانات قیمت بیت کوین بسیار مرتبط است. این موضوع تنوع‌بخشی را تبدیل به یک امر غیرمنطقی می‌کند – چگونه یک فرد میتواند سبدی از دارایی‌های غیر مرتبط را از سبدی از دارایی‌های مرتبط تهیه کند؟
گاهی اوقات altcoin های خاص ارتباط کمتری را با بیت کوین نشان می‌دهند و معامله گران باملاحظه از آن بهره می‌برند. با این وجود، به‌گونه‌ای ادامه نمی‌یابند که به‌اندازه استراتژی‌های مشابه در بازارهای سنتی کاربردی باشند.
بااین‌حال، با رشد بازار فرضیه مذکور نیز شکل می‌گیرد، یک رویکرد بیشتر سیستماتیک برای تنوع‌بخشی در یک پرتفوی دارایی کار آیی بیشتری دارد. بدون شک، بازار راه درازی را باید بپیماید تا به آن نقطه برسد.
مشکلات تخصیص دارایی:
در حالیکه این تکنیک، تکنیک قدرتمندی است، برخی از استراتژی‌های تخصیص دارایی ممکن است برای سرمایه‌گذاران و پرتفوی‌های خاصی مناسب نباشد.
طراحی یک برنامه بازی میتواند نسبتاً آسان باشد، اما اجرای درست کلید استراتژی تخصیص دارایی است. اگر سرمایه‌گذار قادر به نادیده گرفتن تمایلات خود نباشد، پرتفوی اثربخشی ضعیفی خواهد داشت.
یک مشکل بالقوه دیگر ناشی از سختی تخمین پیشاپیش ریسک‌پذیری یک سرمایه‌گذار است. در حالیکه نتایج پس از یک دوره مشخص تعیین می‌شوند، سرمایه‌گذار میتواند تشخیص دهد که خواهان ریسک کمتر (حتی بیشتر) بوده‌اند.
کلام آخر:
تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی مفاهیم زیربنایی در زمینهٔ مدیریت ریسک هستند که سال‌ها وجود داشته‌اند. همچنین یکی از مفاهیم اصلی تأثیرگذار در استراتژی‌های مدیریت پرتفوی مدرن هستند.
هدف اصلی از طراحی استراتژی تخصیص دارایی افزایش سود مورد انتظار همراه با کاهش ریسک است. توزیع ریسک میان کلاس‌های دارایی ممکن است به افزایش کار آیی پرتفوی منجر شود.
ازآنجایی که بازارها با بیت کوین بسیار مرتبط هستند، استراتژی‌های تخصیص دارایی باید بااحتیاط برای پرتفوی‌های دارایی رمز ارز به کار روند.
تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی چیست؟
در مورد پول همیشه ریسک وجود دارد. هر سرمایه‌گذاری میتواند به ضرر بی‌انجامد، در حالیکه یک پوزیشن نقدی در زمان تورم به تدریج ارزش خود را از دست می‌دهد. در حالیکه ریسک را نمی‌توان حذف کرد، میتوان به‌گونه‌ای آن را تنظیم کرد که با اهداف سرمایه‌گذاری فردی همسو باشد.
تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی مفاهیمی هستند که نقش مهمی در تعیین این پارامترهای ریسک بازی می‌کنند. حتی اگر شما در زمینهٔ سرمایه‌گذاری تازه‌کار هستید، با اصولی که ورای آنها قرار دارند و قدمت هزاران ساله دارند آشنا هستید.
این مقاله مروری کلی در مورد اینکه تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی چه هستند و به چه شکل به استراتژی‌های مدیریتی جدید پولی مرتبط می‌شوند، انجام می‌دهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درزمینهٔ موضوعات مشابه، مقاله ما تحت عنوان ریسک مالی را مطالعه کنید.
تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی چه هستند؟ واژه‌های تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی اغلب به جای یکدیگر به کار می‌روند. با این وجود، ممکن است به جوانب مختلف مدیریت ریسک بپردازند.
تخصیص دارایی ممکن است برای توصیف یک استراتژی مدیریت پول به کار رود که اهمیت نحوه توزیع سرمایه میان کلاس‌های دارایی در یک پورتفوی سرمایه‌گذاری را مشخص می‌کند. از سوی دیگر تنوع‌بخشی ممکن است تخصیص سرمایه در کلاس‌های دارایی مذکور افق زمانی در سرمایه گذاری و اهمیت آن را توصیف کند.
هدف اصلی این استراتژی‌ها افزایش سود مورد انتظار همراه با کاهش ریسک بالقوه است. این موضوع معمولاً شامل تعیین افق زمانی سرمایه‌گذاری یک سرمایه‌گذار، ریسک‌پذیری و گاهی در نظر گرفتن شرایط اقتصادی گسترده‌تر میشود.
به زبان ساده‌تر، ایده اصلی پشت استراتژی‌های تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی این است که سرمایه‌گذاری‌های پراکنده انجام دهید. ترکیب کلاس‌های دارایی‌ها و دارایی‌هایی که ارتباطی به یکدیگر ندارند مؤثرترین روش برای ساخت پورتفوی متوازن است.
آنچه این دو استراتژی را هنگام ترکیب با یکدیگر قدرتمند می‌سازد این است که ریسک تنها میان دارایی‌های مختلف توزیع نمی‌شود، بلکه میان دارایی‌های مذکور توزیع میشود.
برخی از متخصصان مالی حتی بر این باور هستند که تعیین استراتژی تخصیص دارایی ممکن است از انتخاب سرمایه‌گذاری‌های فردی نیز مهم‌تر باشد.
آموزش کاملترین دوره ارزهای دیجیتال برای اطلاعات بیشتر به لینک سوپر دوره ارز دیجیتال مراجعه کنید
تئوری پورتفوی مدرن (MPT):
تئوری پورتفوی مدرن (MPT) چارچوبی است که این اصول را از طریق الگوی ریاضی سروسامان می‌بخشد. این تئوری در مقاله‌ای که در سال 1952 توسط هری مارکوویتز منتشر شد و بعدها به خاطر آن جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد، معرفی شد.
دسته‌بندی‌های اصلی دارایی به طور متفاوتی حرکت می‌کنند. شرایط بازار که سبب عملکرد بهینه یک کلاس خاص دارایی می‌شوند، ممکن است سبب ضعف عملکرد یک کلاس دیگر شوند. فرضیه اصلی این است که اگر یک کلاس دارایی به‌خوبی عمل نکند، ضررها می‌توانند توسط کلاس دیگری از دارایی که عملکرد خوبی دارد خنثی شوند.
MPT فرض می‌کند که با ترکیب دارایی‌های متعلق به کلاس‌های دارایی نامرتبط، میتوان نوسانات پورتفوی را کاهش داد. این کار سبب افزایش عملکرد مبتنی بر ریسک میشود، به این معنی که یک پورتفوی با مقدار ریسک یکسان بازده بهتری خواهد داشت. همچنین فرض می‌کند که اگر دو پرتفوی بازده یکسانی داشته باشند، هر سرمایه‌گذار منطقی پرتفویی را ترجیح می‌دهد که ریسک کمتری دارد.
به بیان ساده‌تر، MPT بیان می‌دارد که ترکیب کردن دارایی‌هایی غیر مرتبط در یک پورتفوی بسیار کارآمد است.
انواع کلاس‌های دارایی‌ها و استراتژی‌های تخصیص:
در یک چارچوب تخصیص دارایی معمولی، کلاس‌های دارایی‌ها به روش‌های زیر دسته‌بندی می‌شوند:
- دارایی‌های سنتی سهام، اوراق قرضه و پول نقد.
- دارایی‌های جایگزین – املاک، کالاها، مشتقات، محصولات بیمه، سهام خصوصی و البته دارایی‌های رمزارزها
به‌طورکلی، دو نوع استراتژی تخصیص دارایی اصلی وجود دارد که هر دو از فرضیه‌های مشخص‌شده در MPT استفاده می‌کنند: تخصیص دارایی استراتژیک (Strategic Asset Allocation) و تخصیص دارایی تاکتیکی (Tactical Asset Allocation).
تخصیص دارایی استراتژیک رویکردی سنتی در نظر گرفته میشود که بیشتر با سبک غیرفعال سرمایه‌گذاری مطابقت دارد. پورتفوی های مبتنی بر این استراتژِی تنها در صورتی به سمت موازنه مجدد می‌روند که تخصیص‌های مطلوب بر اساس یک تغییر در افق زمانی سرمایه‌گذار یا پروفایل ریسک تغییر می‌کنند.
تخصیص دارایی تاکتیکی برای سبک‌های فعال‌تر سرمایه‌گذاری مناسب‌تر است. این استراتژی به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا تمرکز پرتفوی خود را بر دارایی‌هایی بگذارند که در عملکرد بازار اختلال ایجاد می‌کنند. این فرضیه شکل می‌گیرد که اگر یک بخش در عملکرد بازار اختلال ایجاد می‌کند، این اختلال برای مدت طولانی ادامه خواهد یافت. ازآنجایی‌که این استراتژی بر اساس اصول ذکرشده در MPT است، سبب کمی تنوع‌بخشی نیز میشود.
باید توجه داشت که لازم نیست دارایی‌ها کاملاً به یکدیگر بی‌ارتباط باشند یا به‌اندازه‌ای مرتبط باشند که تأثیر سودآوری داشته باشند. تنها نباید کاملاً با یکدیگر مرتبط باشند.
استفاده از تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی برای یک پرتفوی:
این اصول را از طریق یک مثال برای پرتفوی در نظر می‌گیریم. استراتژی تخصیص دارایی ممکن است تعیین کند که پرتفوی باید تخصیص‌های زیر را میان کلاس‌های مختلف دارایی داشته باشد:
- 40% در سهام سرمایه‌گذاری شده.
- 30% در اوراق قرضه
- 20% در رمزارزها
- 10% در پول نقد
ممکن است یک استراتژی تنوع‌بخشی این‌گونه مشخص کند که در میان 20% سرمایه‌گذاری شده در رمزارزها:
- 70% باید به بیت کوین اختصاص داده‌شده باشد.
- 15% به سرمایه‌های کلان (large-caps)
- 10% به سرمایه‌های متوسط (mid – caps)
- 5% به سرمایه‌های خرد (small –caps)
زمانی که تخصیص‌ها مشخص می‌شوند، عملکرد پرتفوی به طور منظم تحت نظارت و بررسی قرار می‌گیرد. اگر تخصیص‌ها تغییر کنند، باید موازنه مجدد (rebalance) صورت گیرد، به معنی خرید و فروش دارایی‌ها برای تنظیم پرتفوی به بخش‌های مطلوب. این موضوع در کل شامل فروش عملگرهای برتر و خرید عملگرهای ضعیف‌تر میشود. البته انتخاب دارایی کاملاً به استراتژی و اهداف سرمایه‌گذاری فردی بستگی دارد.
دارایی‌های رمز ارز در میان پر ریسک ترین کلاس‌های دارایی‌ها قرار دارند. این پرتفوی بسیار پر ریسک در نظر گرفته میشود زیرا بخش قابل‌توجهی از آن به دارایی‌های رمزارزها اختصاص دارد. سرمایه‌گذاری که ریسک گریز باشد احتمالاً خواهان تخصیص بخش بیشتری از پرتفوی به اوراق قرضه است که کلاس دارایی کمتر ریسک داری است.
در صورتی که تمایل به مطالعه گزارش تحقیقی صورت گرفته در مورد مزایای بیت کوین در یک پرتفوی متنوع چند دارایی دارید
تنوع‌بخشی در یک پرتفوی دارایی‌های رمز ارز (cryptoasset):
در حالیکه اصولی که زیربنای این روش‌ها هستند را باید برای یک پرتفوی دارایی رمز ارز به‌صورت تئوری به کار برد، باید اندکی به آنها با دیده تردید نگریست. بازار رمزارزها با نوسانات قیمت بیت کوین بسیار مرتبط است. این موضوع تنوع‌بخشی را تبدیل به یک امر غیرمنطقی می‌کند – چگونه یک فرد میتواند سبدی از دارایی‌های غیر مرتبط را از سبدی از دارایی‌های مرتبط تهیه کند؟
گاهی اوقات altcoin های خاص ارتباط کمتری را با بیت کوین نشان می‌دهند و معامله گران باملاحظه از آن بهره می‌برند. با این وجود، به‌گونه‌ای ادامه نمی‌یابند که به‌اندازه استراتژی‌های مشابه در بازارهای سنتی کاربردی باشند.
بااین‌حال، با رشد بازار فرضیه مذکور نیز شکل می‌گیرد، یک رویکرد بیشتر سیستماتیک برای تنوع‌بخشی در یک پرتفوی دارایی کار آیی بیشتری دارد. بدون شک، بازار راه درازی را باید بپیماید تا به آن نقطه برسد.
مشکلات تخصیص دارایی:
در حالیکه این تکنیک، تکنیک قدرتمندی است، برخی از استراتژی‌های تخصیص دارایی ممکن است برای سرمایه‌گذاران و پرتفوی‌های خاصی مناسب نباشد.
طراحی یک برنامه بازی میتواند نسبتاً آسان باشد، اما اجرای درست کلید استراتژی تخصیص دارایی است. اگر سرمایه‌گذار قادر به نادیده گرفتن تمایلات خود نباشد، پرتفوی اثربخشی ضعیفی خواهد داشت.
یک مشکل بالقوه دیگر ناشی از سختی تخمین پیشاپیش ریسک‌پذیری یک سرمایه‌گذار است. در حالیکه نتایج پس از یک دوره مشخص تعیین می‌شوند، سرمایه‌گذار میتواند تشخیص دهد که خواهان ریسک کمتر (حتی بیشتر) بوده‌اند.
کلام آخر:
تخصیص دارایی و تنوع‌بخشی مفاهیم زیربنایی در زمینهٔ مدیریت ریسک هستند که سال‌ها وجود داشته‌اند. همچنین یکی از مفاهیم اصلی تأثیرگذار در استراتژی‌های مدیریت پرتفوی مدرن هستند.
هدف اصلی از طراحی استراتژی تخصیص دارایی افزایش سود مورد انتظار همراه با کاهش ریسک است. توزیع ریسک میان کلاس‌های دارایی ممکن است به افزایش کار آیی پرتفوی منجر شود.
ازآنجایی که بازارها با بیت کوین بسیار مرتبط هستند، استراتژی‌های تخصیص دارایی باید بااحتیاط برای پرتفوی‌های دارایی رمز ارز به کار روند.
نرخ بازده سرمایه گذاری چگونه است و چه کاربردی دارد؟
اما بیایم نرخ بازده سرمایه گذاری را بیشتر تشریح کنیم تا دقیقا متوجه شویم منظور از این کلمه چیست. ابتدای همه ی این موارد فرمول نرخ بازده یک فرمول بسیار ساده اما در عین حال بسیار کاربردی می باشد و در حوزه ی صنعت بسیار مورد قبول و استفاده است نرخ بازده سرمایه گذاری (ROI) = (هزینه انجام شده سرمایه گذاری)- ( کل دست آورد به دست آمده از سرمایه گذاری ) / (هزینه سرمایه گذاری ) فرمول بالا همانطور که گفته شد نشان دهنده نرخ بازده سرمایه گذاری است . اگر بخواهیم در ابتدایی ترین شکل ممکن این مفهوم رو توضیح دهیم میتوانیم بگوییم یه مقیاس و پارامتری است که ما با به دست آوردن آن میتوانیم متوجه شویم که آیا سرمایه گذاری که انجام شده یک سرمایه گذاری درست و نتیجه بخش بوده یا خیر , که این موضوع گزارش هایی که در جلسات مهم اقتصادی برگذار میشود در تصمیم گیری های آتی یک شرکت و موسسه دخیل است و میتواند آینده آن شرکت را رقم بزند. از کاربرد های دیگر میتوان به این اشاره کرد که به فرض یک شخص حقوقی افق زمانی در سرمایه گذاری و اهمیت آن یا حقیقی در چند حوزه یا بخش مختلف سرمایه گذاری کرده است و حالا میخواهد نتیجه این سرمایه گذاری ها را با هم مقایسه کند که کدام یک از این موارد بیشتر برایش سود آوری داشته است و اگر مجدد قصد سرمایه گذاری داشته باشد بیشتر تمرکزش را روی کدام قسمت بگذارد. این نکته مهم است که بدانیم نرخ بازده سرمایه گذاری لزوما همیشه بر سود تمرکز ندارد و می توان معیار سود را با معیارهای متغیری همچون میزان سهم از بازار و غیره درنظر گرفت.فرمول نرخ بازده در بررسی موفقیت سرمایه گذاری مورد استفاده قرار می گیرد، نه لزوما در میزان سود حاصل از سرمایه گذاری.
چگونه بهتر سرمایه گذاری کنیم؟
حال این سوال مطرح میشود که با این دانش کسب شده چگونه بهتر سرمایه گذاری کنیم و به بهترین شکل به هدف مجموعه خود نزدیک شویم. همواره هر کار و روشی صد در صد بازدهی ندارد و علاوه به مزایایی که این روش ها دارند در کنار خود معایبی نیز دارند که میتوانیم با شناسایی و به حداقل رساندن این معایب بهترین عملکرد ممکن را از خودمان به جای بگذاریم. اما بیاییم و این مشکلات نرخ بازده سرمایه گذاری را بررسی کنیم تا مفاهیم بهتر برایمان روشن شود اولین موردی که ممکن است با آن روبرو شویم مشکل زمان در نرخ بازده سرمایه می باشد: یکی از موارد مهمی که باید به آن دقت کنیم زمان شروع یک سرمایه گذاری است و اگر قصد مقایسه آن با سرمایه گذاری دیگری را داشتیم باید این مورد را در نظر بگیریم که مدت زمان این دو سرمایه گذاری چه زمان بوده و یا حتی این اهمیت پیدا می کند که چه زمانی این سرمایه گذاری شروع شده است و با دقت به این موضوع باید این کار را صورت دهیم مورد بعدی محاسبه نتایج کیفی است : این نوع محاسبات ما برای نرخ بازده سرمایه گذاری فقط و فقط مواردی که قابل اندازه گیری هستند را به ما نشان می دهد , بگذارید با یک مثال این قضیه را روشن کنم فرض کنیم که سرمایه گذاری یک شرکت بر این است که حقوق کارمندان یک بخش را افزایش دهد و طبق آمار ممکن است این را به ما نشان دهد که این مورد باعث شده سود بیشتری نسیب شرکت شود اما این قابل اندازه گیری نیست که تا چد اشتیاق این کارمندان افزایش پیدا کرده و این افزایش روحیه نیز در تولید این سود برای شرکت سهیم بوده است موارد دیگر نیز از این قبیل وجود دارد و اگر که این موارد رعایت شود میتوانیم به بهترین شکل سرمایه گذاری خود را انجام دهیم.
این مطلب چه اندازه برایتان مفید بوده است؟
میانگین امتیاز ۵ / ۵ تعداد رأی: ۱
بازده به‌معنای مجموعه مزایاییه که در طول یک دوره به سهم تعلق می‌گیره که این دوره متناسب با افق زمانی سرمایه‌گذاری فرد می‌تونه از روزانه، هفتگی، ماهانه تا سالانه یا هر دوره زمانی دیگه ای تغییر کنه
بازده رو میتوان پاداشی تعریف کرد که سرمایه‌گذار به ازای سرمایه‌گذاری خود در یک دوره زمانی به دست میاره
بازده ممکنه بازده واقعی یا بازده مورد انتظار باشه
یکی از دغدغه های اقتصاد ایران در این روزها ایجاد ایده های خوب برای کارآفرینی و کمبود حمایت مالی از این ایده هاست
بسیاری از کارآفرینان معتقدن حمایت کافی از اون ها صورت نمی گیره و از طرفی بسیاری از متخصصین کارآفرینی در داخل و خارج از کشور نیز بر این مسئله تاکید دارن
سرمایه گذاری در این روزهای اقتصاد کشور کاری پر ریسکه و سرمایه داران ترجیح می دن سرمایه خودشونو جایی قرار بدن که با کمترین میزان ریسک بیشترین میزان سودآوری رو کسب کنن
نرخ بازده سرمایه گذاری نرخ بازگشت سرمایه یا بازده سرمایه همه به یک مفهوم باز می گردن
در ساده ترین تعریف معیار و نرخیه که با استفاده از اون کارایی و نتیجه بخش بودن یک سرمایه گذاری ارزیابی می شه
حتی اگه بخوایم بازدهی چند نمونه از سرمایه گذاری رو با هم مقایسه کنیمم بهترین راه مقایسه بازده سرمایه گذاری اون هاست
اگه نگاهی به فرمول محاسبه نرخ بازده سرمایه گذاری داشته باشیم متوجه می شیم که ROI نسبت سود یک سرمایه گذاری رو به هزینه ی اون بررسی و اندازه گیری می کنه
از این نرخ برای مقایسه بازدهی چند سرمایه گذاری استفاده می شه
از این نرخ در تهیه پروپوزال ها و طرح های تجاری استفاده میشه و در برخی موارد حتی از این نرخ برای ارزیابی عملکرد مدیریتی در یک مجموعه و موفقیت اون مجموعه نیز استفاده می شه
نرخ بازده سرمایه گذاری لزوما بر سود تمرکز نداره و می توان معیار سود رو با معیارهای متغیری همچون میزان سهم از بازار و … جایگزین کرد بنابراین این فرمول در بررسی موفقیت سرمایه گذاری مورد استفاده قرار می گیره نه لزوما در میزان سود حاصل از سرمایه گذاری
سرمایه گذاری در بورس نوعی از سرمایه گذاریه که می توان برای بررسی عملکرد و میزان موفقیت اون نیز از ROI بهره گرفت
بازده سرمایه‌گذاری یا ROI نرخ بین سود خالص و هزینه سرمایه‌گذاری ناشی از سرمایه‌گذاری برخی منابع محسوب میشه
ROI بالا به این معنیه که سرمایه‌گذاری نسبت به هزینه‌ای که داشته سود بالایی ارائه کرده
ROI رو میتوان یک فرمول ریاضی دونست که میتوان برای ارزیابی سرمایه‌گذاری‌ها و قضاوت در مورد عملکرد یک سرمایه‌گذاری در قیاس با انواع دیگه استفاده شه
اگه شرکتی اهداف سریعی برای کسب سهم از بازار، پی‌ریزی زیرساخت، آماده کردن خود برای فروش و یا اهداف دیگه داشته باشه در این صورت بازده سرمایه‌گذاری رو میتوان به جای نسبت سود و هزینه بر اساس رسیدن به یک یا چند مورد از این اهداف تعیین کرد
افراد می‌تونن با استفاده از محاسبه ROI در مورد سرمایه‌گذاری‌های منفرد و مقایسه یک سرمایه‌گذاری با سرمایه‌گذاری‌های دیگه یا پورتفولیوهاشون بهره بگیرن
یکی از علاقه مندی های سرمایه گذاران اینه که در کاری سرمایه گذاری کنن که کمترین مقدار هزینه و بیشترین مقدار سودآوری رو داشته باشه
نرخ بازده سرمایه گذاری یعنی نسبت سود خالصی که سرمایه گذار از رهگذر پشتیبانی یک کسب و کار به دست میاره با هزینه ای که برای راه اندازی کسب و کار پرداخت می کنه
هیچ معادله‌ی استاندارد و واحدی برای محاسبه نرخ بازگشت سرمایه وجود نداره
سودها درصدی از درآمد هستن
برای درک صحیح نسبت باید فهمید که چه درآمدها و هزینه‌هایی در این معادله استفاده می‌شن
سرمایه گذاری مستلزم مدیریت ثروت سرمایه گذاراست
کسب بازدهی‌های بالاتر به واسطه پذیرش ریسک‌های بیشتر اتفاق می‌افته و این موضوع مهمترین فاکتور تفاوت بین فرصت‌های سرمایه گذاریه
در اقتصادهایی همچون اقتصاد ایران که از یکسو با نوسانات زیادی در متغیرهای کلان اقتصادی همچون نرخ بهره و نرخ تورم رو به رو هستیم و از سویی دیگه رشد شاخص قیمت‌ها رقم بالاییه موضوع سرمایه گذاری اهمیت دوچندانی داره
دیدگاه شما