فاکتورهای اصلی سرمایه گذاری

کارنامه ضعیف گروه محصولات فلزی با نرخ بازده ۶ درصدی

گروه محصولات فلزی بورسی همچنان در انقباض، تنگنایی که از، ازدست رفتن حدود یک‌سوم ارزش بازار گروه محصولات فلزی در یک‌سال گذشته حکایت دارد.

چابک آنلاین، مجید میرزاحیدری ، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی هم به‌تازگی در گزارشی از رشد ۶.۲ درصدی شاخص تولید شرکت‌های صنعتی بورسی در شهریور ماه امسال نسبت به ماه مشابه سال قبل خبر داده و در عین‌حال گفته که در شهریور ماه سال‌جاری نسبت به ماه قبل، از بین ۱۵ رشته فعالیت صنعتی بورسی، رشته فعالیت‌های «شیمیایی (بجز دارو)» و «محصولات فلزی بجز ماشین‌آلات و تجهیزات» بیشترین سهم را درکاهش شاخص تولید داشته‌اند.

از نمادهایی همچون فنرژی، فکمند، فجوش، فبستم، چدن، فجام، فلامی، فبیرا، فاما و فاراک به‌عنوان نمادهای حال حاضرگروه فلزات یاد می‌شود.

عمده محور فعالیت شرکت‌های حاضر در این گروه حول محور تولیدات فلزات و غلتک، چدن، بسته بندی، جوشکاری، ماشین‌سازی، ریخته‌گری، تأسیسات حرارتی و دیگ‌های بخار و تیغ یکبار مصرف متمرکز شده است.

واقعیت این است که این گروه هم همچون سایر ناشران بورسی ریسک‌های متعددی را در پیش رو دارد که دست‌کم پیچیده بودن شرایط اخذ تسهیلات بانکی به‌دلیل کمبود منابع، عدم توانایی در بازپرداخت بموقع تسهیلات دریافتی در کوتاه یا بلندمدت، محدودیت در انتقال وجوه خارجی، نوسانات نرخ ارزو نرخ تورم، تولید محصولات پروژه‌ای با حاشیه سود پایین و عدم امکان وصول بموقع مطالبات ناشی از کمبود منابع نزد کارفرمایان از جمله مشکلات پیش روی عمده شرکت‌های مستقر در این گروه است.

اما گروه محصولات فلزی در بازار سهام چه مختصاتی دارد؟

در حال حاضر دوره وصول مطالبات این گروه در محدوده 248 روز بوده که در نوع خود عددی قابل توجه است.

نرخ بازده دارایی به‌عنوان یک عامل اثر‌گذار در تقسیم‌بندی شرکت‌های بورسی همواره مورد توجه بوده که این نرخ در گروه مورد اشاره بسیار پایین و یک امتیاز منفی برای آن به شمار می‌رود.

از نسبت پرداخت سود ناشران بورسی به‌عنوان عاملی جذاب برای معامله‌گران یاد می‌شود که این فاکتور در گروه محصولات فلزی حدود 31 درصد بوده که عددی پایین است، زیرا ماهیت شرکت‌های مستقر در گروه، تولیدی بوده و باید این نرخ به مراتب بالاتر باشد.

نسبت p/e گروه محصولات فلزی در حال حاضر در محدوده 9.2 درصد بوده که از میانگین p/e بازار که در محدوده 5.5 درصد بوده بسیار بالاتر است.

با این حساب آیا سهم گروه محصولات فلزی برای معامله‌گران جذاب بوده و چرا برخی شاخص‌ها در این گروه تا این حد پایین است؟

مدیرعامل شرکت تولیدی چدن‌سازان درتوصیف پایین بودن نرخ بازده دارایی گروه محصولات فلزی، از صادرات به‌عنوان یک پتانسیل بالا در گروه ساخت محصولات فلزی و صنعت فولادی یاد کرده که در شرایط فعلی اتفاقاً به یک نقطه‌ضعف تبدیل شده فاکتورهای اصلی سرمایه گذاری و شرکت‌های بورسی صادرات محور در این راستا، تنبیه می‌شوند!

داوود صافی دستجردی، توضیح داده که اولین نکته، مربوط به مالیات بر ارزش افزوده بوده، زیرا شرکت‌های صادرات‌محور، حتی با تأخیر یکساله سهم مالیات بر ارزش افزوده خود را از سازمان امور مالیاتی مسترد می‌کنند که این امر بر نرخ بازده دارایی این گروه تأثیرگذار بوده است.

به گفته وی، دلیل دوم تنبیه شرکت‌های صادرات محور، واردات مواد اولیه مورد نیاز آنها با نرخ ارز واقعی و صادرات با نرخ ارز نیمایی بوده است.

صافی دستجردی، دلیل دیگر تأثیرگذار بر نرخ بازده دارایی پایین این گروه را افزایش صددرصدی قیمت تمام شده محصولات نهایی دانسته که برعکس و به‌صورت قیمت‌گذاری دستوری در بازار بورس کالا عرضه می‌شود؛ نرخ تمام شده محصولات صد درصد افزایش یافته اما فنر فروش قیمت به‌صورت دستوری جمع شده است.

مدیرعامل شرکت تولیدی چدن‌سازان، درباره طولانی بودن دوره وصول مطالبات گروه محصولات فلزی اذعان داشت که مهم‌ترین دلیل آن ناشی از شرایط فروش در بورس کالا به‌صورت اعتباری و سه ماهه بوده که باعث شده تا دوره بازگشت مطالبات طولانی شود.

وی در توصیف دلایل پایین بودن نسبت پرداخت سود در گروه محصولات فلزی اذعان داشت که ریشه این اتفاق در افزایش نرخ تورم بوده که باعث شده تا سرمایه در گردش این گروه به دوبرابر افزایش یابد، زیرا یک شرکت تولیدی در سال گذشته برای حفظ سطح تولید خود در یک شرایط مشخص، یک هزارمیلیارد تومان سرمایه در گردش نیاز داشت، اما در سال‌جاری برای اینکه همان سطح تولید را حفظ کند، ولو بدون انجام هرگونه طرح توسعه‌ای نیازمند سرمایه در گردش دوبرابری بوده که باعث شده تا شرکت‌های این گروه، کمترین سود تقسیمی را مدنظر داشته باشند.

مدیرعامل شرکت تولیدی چدن‌سازان، با اشاره به بالا بودن نسبت p/e گروه محصولات فلزی از میانگین بازار سهام یادآور شد که در حال حاضر بازار سرمایه در شرایطی نیست که بتوان قیمت سهم‌ها را براساس p/e ارزیابی کرد، زیرا شرایط بازار سرمایه از شاخص‌های اصلی قیمت‌گذاری منحرف شده و بر ورود و خروج پول متمرکز شده و بخشی هم ناشی از عدم اطمینان بر روی صادرات و واردات و نرخ ارز بوده که سرجمع این موارد، در کنار نااطمینانی تأثیر منفی خود را گذاشته است.

وی در عین‌حال دورنمای این گروه در بازار سرمایه را مثبت ارزیابی کرده و گفته که پتانسیل خوبی برای رشد در این گروه وجود دارد، زیرا این گروه بشدت متأثر از نرخ ارز است.

تاثیر افزایش قیمت نفت بر بازارهای جهانی| سرمایه گذاری روی کدام بازارها پر سود است؟

تصمیم اوپک پلاس برای کاهش میزان تولید نفت خود منجر به افزایش قیمت نفت در بازار شده و اکنون این سوال مطرح است که روند فعلی قیمت نفت چه تاثیری بر بازارهای مالی خواهد داشت.

بازار؛ وحید پورتجریشی: تصمیم اوپک پلاس برای کاهش تولید دو میلیون بشکه نفت در روز، بار دیگر منجر به افزایش قیمت نفت خام و البته تنش در بازار جهانی انرژی شد. آنچه مسلم است، این افزایش قیمت منابع نفتی می تواند تاثیر زیادی روی بسیاری از بازارها در سطح جهانی بگذارد؛ موضوعی که منجر به افزایش نگرانی بسیاری از سرمایه گذاران در بازارهای مختلف از بورس بین الملل گرفته تا طلا، نقره، فلزات صنعتی، فارکس و بازارهای نو ظهور مانند رمزارزها شده است.

اکنون سوال اینجاست که افزایش قیمت نفت روی کدام بازارها تاثیر گذار خواهد بود و مهمتر اینکه اینتاثیر به شکل منفی خواهد بود و یا مثبت.

تاثیر قیمت نفت بر بازار سرمایه و صنایع مختلف

پیش از هر چیز باید بدانیم که هرگونه کاهش امنیت در بازار انرژی درست مانند نا امنی در نظام بین الملل، تاثیری مستقیم منفی بر ماهیت کلی بازارهای جهانی خواهد داشت. چراکه افزایش قیمت انرژی منجر به افزایش هزینه تولید و گرانتر شدن محصول خواهد شد. در چنین حالتی طبیعی است که میزان فروش نیز پایین خواهد آمد.

اما این تنها یک قاعده کلی است و نمی توان برای محصولات و سهام تمامی شرکت ها آن را امری ثابت در نظر گرفت؛ چراکه برخی از صنایع اساسا از این افزایش قیمت سود خواهند برد و ارزش افزوده سهام شرکت های مرتبط با آنها نیز افزایش خواهد یافت.

در سوی دیگر، باید این نکته را نیز در نظر داشت که صنایع تبدیلی که امکان جایگزین سازی منابع دیگر انرژی مانند انرژی های سبز و یا گاز را به جای سوخت های نفت پایه دارند نیز تقریبا از این افزایش قیمت نفت چندان متضرر نخواهند شد و حتی ممکن است در مواردی، این افزایش قیمت به ارتقاء توان رقابت این شرکت ها در بازار، به سود آنها تمام شود.

بر همین اساس، دسته ای دیگر از شرکت هایی که در زمینه فناوری های نوین مشغول به کار هستند نیز ممکن است بتوانند از این ظرفیت ایجاد شده سود ببرند. به عنوان مثال، شرکت های خودروسازی که یا فناوری های «های تک» مشغول به فعالیت بوده و در زمینه تولید خودروهای الکتریکی، هیبریدی و یا برقی مشغول به فعالیت هستند نیز تا حد زیادی از شرایط ایجاد شده سود خواهند کرد.

با در نظر گرفتن این فاکتورها به سادگی می توان دریافت که بخش عمده بازار سهام شرکت های بزرگ بین المللی نهایتا با توجه به افزایش ریسک پذیری بازار، تاثیری منفی از افزایش قیمت ها در بازار نفت خواهند پذیرفت که این تاثیر، در سودآوری بلند مدت و سود سالانه این شرکت ها به خوبی مشهود هستند.

به عنوان ثمال و در راستای اثبات این مدعا، بهتر است سری به دو شاخص بزرگ بازارهای جهانی یعنی «داو جونز» و «یورو فاکتورهای اصلی سرمایه گذاری استاکز» بزنیم. در جدول زیر، نرخ تناسب تاثیر نفت بر این دو شاخص در بازه زمانی سال های ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۴ نشان داده شده است.

همانطور که مشاهده می شود، بازده این دو شاخص، درست در سال هایی که قیمت نفت با افزایش روبرو بوده، کاهش یافته و بر عکس، کاهش قیمت نفت منجر به رونق بیشتر و افزایش عدد شاخص های مذکور شده است.

نکته دیگر موجود در این نمودار، تفاوت راندمان بین بخش های مختلف سهام شرکت های مختلف با تغییر در قیمت نفت است. همانطور که ملاحظه می شود، سهام شرکت های فعال در صنایع نفت و گاز با افزایش قیمت نفت، کمتر تحت تاثیرات منفی بازار قرار گرفته اند و همچنین، قیمت های مصرف کننده و بخش فناوری بیشترین ضرر را متحمل شده اند.

در خصوص بخش فناوری دلیل واضح است؛ چراکه با افزایش قیمت انرژی در بازار، شاهد تلاش برای جبران این افزایش از طریق کاهش هزینه های لوکس به جای اساسی خواهیم بود. این مورد در خصوص تورم نیز اثبات شده است؛ یعنی اقتصادهایی که بیشتر درگیر تورم افسار گسیخته هستند، به صورت طبیعی هزینه کمتری برای توسعه زیرساخت های فناوری، تحقیقات علمی، توسعه زیرساخت های سلامت و ورزش و . می کنند که همین عامل در صورت ادامه وضعیت، می تواند منجر به عقب ماندگی این اقتصادها از رقبای خود در بلند مدت شود.

روی کدام بازارها سرمایه گذاری کنیم؟

با ذکر موارد بالا، اکنون این سوال مطرح است که با توجه به وضعیت فعلی و قرار گرفتن بسیاری از شرکت های تولیدی در مسیر زیاندهی، روی کدامیک از صنایع و یا بخش های بازار سرمایه متمرکز شویم.

به صورت طبیعی، شرکت های مرتبط با صنعت نفت و محصولات پتروشیمی بیشترین سوددهی را در دوران افزایش قیمت نفت خواهند داشت. به عنوان مثال، شرکت نفت آرامکو عربستان موفق شد تنها طی یک سال اخیر حتی از برخی ارزهای دیجیتال پر هیاهوی بازار نیز سوددهی بیشتری برای سرمایه گذاران خود داشته و رکوردی تاریخی در افزایش ارزش سهام را به نام خود ثبت کرد.

اما به جز بخش های نفتی، سرمایه گذاری روی شرکت های دانش بنیان یا خودروسازی که اقدام به ارائه راه حل هایی برای کاهش مصرف انرژی می کنند، می تواند گزینه مناسبی به نظر برسد.

به جز این دو بخش، می توان با در نظر گرفتن سیاست های پولی بانک های مرکزی بزرگ جهان مانند بانک مرکزی اروپا یا فدرال رزرو آمریکا، در صورت ادامه سیاست جنگ طلبانه افزایش نرخ بهره بانکی، روی ارزهای آنها نیز سرمایه گذاری مطمئنی داشت.

بدیهی است که در صورت افزایش قیمت مصرف کننده در پی افزایش قیمت حامل های انرژی، سیاست افزایش نرخ بهره بانکی این بانک ها نیز به احتمال زیاد در راستای تلاش برای کاهش تورم، ادامه خواهد یافت.

اما اکیدا توصیه می شود در این دوران، از هرگونه سرمایه گذاری روی بازارهای ریسک پذیر مانند رمزارزها، طلا، نقره و . خودداری نموده و یا سعی کنید تنها در موقعیت های مناسب به این بازارها وارد شوید. البته منظور از وارد شدن به بازار، به معنای هولد این دارایی ها نبوده و می توانید در موقعیت های مناسب تنها نسبت به معاملات اسپات اقدام کرد.

کدام بازار برای سرمایه‌گذاری مناسب‌تر است؟

خبرگزاری صدا و سیما : این سئوال بسیاری است که تلاش دارند ارزش سرمایه‌های خود را دربرابر تکانه‌های اقتصادی نظیر افزایش نرخ تورم و کاهش ارزش پول ملی حفظ کنند.

این روزها که نرخ تورم افزایش محسوسی یافته و بسیاری از مردم نگران کاهش قدرت خرید و حفظ سرمایه‌های خود هستند، بهترین راه سرمایه گذاری در بازارهایی است که دست کم سپرتورمی داشته باشند. به عبارت دیگر ارزش سرمایه افراد را در برابر تورم حفظ کند.

اگرچه درباره تعداد و نوع بازارهای سرمایه گذاری یعنی، بازار بورس، مسکن، ارز، طلا و سپرده گذاری در بانک‌ها اختلافی وجود ندارد و همه همین بازارها را به عنوان هدف سرمایه گذاری به رسمیت می‌شناسند، اما درباره اینکه کدام بازار ضریب بازدهی بیشتری دارد و در شرایط کنونی سرمایه گذاری در کدام بازار بهتر است اختلاف‌ها بسیار است. آن هم در شرایط فعلی که بسیاری از بازارها رشد بسیار تند و سریعی را تجربه کرده اند و به اصطلاح اشباع شده اند و احتمال رشد چند باره آن‌ها در مدت زمان کوتاه پایین است.

با این حال نگاهی به ظریب بازدهی بازارهای مختلف در ده سال گذشته می‌تواند چراغ راهی برسر راه افرادی باشد که همچنان درجستجوی بازاری مطمئن برای سرمایه گذاری هستند.

آنچه از آمارها و شاخص‌های اقتصادی برمی آید نشان می‌دهد، بازار سهام طی ۱۰ سال اخیر بیشترین بازدهی را نصیب سهامداران خود کرده است. بررسی آمارها نشان می‌دهد، دریک بازه زمانی ده ساله از آبان ۸۸ تا آبان ۹۸ میانگین بازدهی بازار بورس بیش از ۲۴۰۰ درصد بوده است. به عبارتی اگر فردی در سال ۸۸ یک میلیون تومان از سبدی از سهام‌های موجود بازار را خریداری کرده باشد درطول ده سال ارزش سهام او به ۲۴ میلیون تومان رسیده است.

دربازار سکه ضریب بازدهی ۱۴۶۶ درصد است. به عبارتی قیمت سکه طی بازه ۱۰ ساله از سال ۸۸ تا ۹۸ با میانگین بازدهی ۱۴۶۶ درصد از ۲۵۳ هزار تومان به بیش از چهار میلیون تومان در پایان آبان ماه سال گذشته رسیده است.

نرخ ارز نیز از حدود ۱۰۰۰ تومان در آبان ماه سال ۱۳۸۸ به بیش از ۱۱ هزار و ۳۵۰ تومان در آبان ماه سال ۱۳۹۸ صعود کرده و بازدهی ۱۰۳۵ درصدی را به ثبت رسانده است.

بر اساس آمارهای بانک مرکزی از میانگین قیمت مسکن آن‌هایی که حدفاصل آبان ماه سال ۱۳۸۸ تا آبان ماه سال ۱۳۹۸ در بازار مسکن سرمایه‌گذاری کرده‌اند، ۶۷۲ درصد سود به دست آورده‌اند.

بازدهی بانک معادل تورم بوده و طی دوره مذکور بیش از ۵۰۰ درصد بوده است.

اما این آمارها در سال ۹۹ چگونه بوده است؟ آمارها و شاخص‌های اقتصادی در نیمه نخست امسال، نشان می‌دهد بازارهای مالی روند صعودی خود را با شیب بسیار تندی ادامه داده‌اند، اما در میان چهار بازاری که مقصد سرمایه‌گذاران است، بورس بیشترین بازدهی و دلار کمترین رشد را از آن خود کرده است.

در شش ماهه اول امسال بازار ارز حدود ۸۰ درصد، متقاضیان بازار فلزات گران‌بها بیش از ۱۰۰ درصد و سرمایه‌گذاران بازار سرمایه بیش از ۲۳۰ درصد سود کردند.

براساس آخرین نرخ قیمت‌ها در چهار بازار مالی دلار، سکه، طلا و بورس از ابتدای سال تا پایان شهریور، بورس بیشترین بازدهی را نسبت به دیگر بازارها ثبت کرده است.

شاخص کل بازار سرمایه که در ابتدای فروردین ماه امسال روی سطح ۵۱۲ هزار واحدی قرار داشت، با رشد ۲۳۲.۸ درصدی طی شش ماه بیش از یک میلیون و ۱۹۲ هزار واحد رشد کرد.

این شاخص در مرداد ماه تا سطح دو میلیون و ۶۵ هزار واحدی پیش رفت، اما پس از افت و خیزها در پایان شهریور ماه روی سطح یک میلیون و ۷۰۴ هزار واحدی قرار گرفت.

قیمت سکه نیز در نیمه اول امسال بیش از دو برابر شده و سود صد درصدی را نصیب سرمایه گذران خود کرده است.

طلا نیز همانند سکه در نیمه نخست سال ۹۹ با افزایش قیمت همراه شد و در نهایت به رشد ۱۰۲ درصدی در پایان شهریور رسید.

قیمت دلار در پایان اسفند سال گذشته حدود ۱۴ هزار و ۹۰۰ تومان بود که طی این شش ماه، ۱۱ هزار و ۹۰۰ تومان به قیمت دلار افزوده شد که بیانگر رشد ۷۹.۸ درصدی است.

این میزان در بازار مسکن حدود ۵۸ درصد بوده که نشان می‌دهد اگر فردی یک واحد در بازار مسکن سرمایه گذاری کرده باشد، ارزش سرمایه او تا پایان نیمه نخست امسال یک ونیم برابر شده است.

البته این آمار درباره سپرده‌های بانکی کمی متفاوت است و با توجه به پیشی گرفتن نرخ تورم از نرخ سودهای بانکی به نظر می‌رسد افرادی که سرمایه‌های خود را در بانک‌ها سپرده گذاری کرده اند با وجود دریافت سود تضمین شده ماهیانه، درکل ارزش اندوخته هایشان کاهش یافته است.

با تمامی این اوصاف آمار عملکرد بازارها در نیمه نخست امسال هم نشان می‌دهد، علی رغم ریزش محسوس شاخص کل بازار سرمایه، این بازار همچنان سوده‌ترین بازار است.

با این حال سرمایه گذاری در هر بازاری ملزومات و ویژگی‌هایی دارد که به هنگام ورود به هر بازاری باید به این ملزومات نیز توجه کرد. در ادامه این نوشتار به مقایسه این بازارها و ویژگی‌های هر کدام از آن‌ها می‌پردازیم.

یکی از راهکارهای سرمایه گذاری که درصد بالایی از حجم سرمایه گذاری‌ها در ایران را به خود جذب کرده، سپرده بانکی است. در این روش، پول به بانک سپرده می‌شود و به صورت ماهانه مبلغی به عنوان سود سپرده دریافت می‌شود. بهره بانکی به عنوان سرمایه گذاری بدون ریسک در نظرگرفته می‌شود. مهم‌ترین ویژگی این سودآوری، تضمینی و قطعی بودن آن است. اما این سرمایه گذاری دربازه‌های زمانی که نرخ رشد تورم از نرخ سود بانکی بیشتر باشد منطقی به نظر نمی‌رسد.

زیرا در چنین شرایطی سپرده گذاری در بانک نمی‌تواند از سرمایه شما در برابر تورم و کاهش قدرت خرید محافظت کند.

سرمایه گذاری در مسکن:

مسکن از گذشته تا امروز، به عنوان یکی از کالاهای سرمایه‌ای شناخته شده است. در ایران به دلیل وجود عوامل فرهنگی و اقتصادی، به مسکن و مستغلات در سرمایه گذاری اهمیت بسیاری داده می‌شود.

مسکن به عنوان یک کالای سرمایه‌ای می‌تواند در درجه اول باعث حفظ و سپس باعث افزایش ارزش سرمایه شود. بسیاری از مردم بهترین روش‌های سرمایه گذاری در ایران را خرید مسکن می‌دانند. چراکه مسکن هم کالایی مصرفی است و هم به مرور زمان قیمت آن افزایش پیدا می‌کند. سرمایه گذاری در مسکن را می‌توان از دو جنبه مورد بررسی قرار داد، خرید به قصد فروش و دیگری خرید به قصد اجاره.

اما خرید مسکن به عنوان یک کالای سرمایه‌ای بی مشکل هم نیست. جدا ازاینکه این روزها بحث اخذ مالیات از واحدهای مسکونی خالی و گرفتن مالیات از عایدی ناشی از سرمایه گذاری در این بازار مطرح شده که می‌تواند در میزان سود قطعی سرمایه گذاران در مسکن موثر باشد، خرید مسکن به سرمایه بسیار نیاز دارد و ممکن است سود مورد انتظار را در کوتاه مدت به همراه نداشته باشد. به علاوه اینکه، نقدشوندگی پایین بازار مسکن یکی از معایب سرمایه گذاری در این حوزه است.

پیش فرض صاحب‌خانه‌ها این است که قیمت خانه متناسب با تورم رشد می‌کند. اجاره هر مبلغی که باشد، سود است، چون بالای خط تورم قرار می‌گیرد، اما این پیش‌فرض درست نیست. اجاره خانه در مجموع چسبنده‌تر از قیمت خانه است و معمولا به همان اندازه رشد نمی‌کند. همچنین از جنبه‌ی دیگر، با بالارفتن عمر بنا، استهلاک بر رشد قیمت غلبه می‌کند.

سرمایه گذاری در بازار ارز:

اگرچه به غلط، اما خرید دلار در ایران به عنوان راهکاری برای سرمایه گذاری و حفظ فاکتورهای اصلی سرمایه گذاری دارایی‌ها جا افتاده است و هرچند نوسان قیمت ارز در سال‌های گذشته این بازار را برای سرمایه گذاری جذاب ساخته است، اما به دلایل زیادی این کار نمی‌تواند به عنوان یک سرمایه گذاری پایدار شناخته شود.

مهمترین مشکل سرمایه گذاری در بازار ارز، سیاسی بودن این بازار است. به این معنا که ممکن است بر اثر اتفاقات و تحولات داخلی و خارجی، قیمت ارز بالا یا پایین برود. در نتیجه انتخاب زمان مناسب برای خرید ارز بسیار مهم است.

اصولاً استفاده از ابزارهای تحلیلی نیز نمی‌تواند به صورت دقیق به سرمایه‌گذاران در این بخش کمک کند و پیش بینی نرخ ارز همواره با ابهام روبرو است. به طور کلی این روش سرمایه گذاری باید با دقت و وسواس انتخاب شود. همچنین مشکلات و محدودیت‌های قانونی موجود در این زمینه ممکن است مشکلاتی را برای سرمایه گذاران ایجاد کند.

سرمایه گذاری در طلا و سکه:

طلا از جمله دارایی‌های امن در سراسر جهان محسوب می‌شود و مامن امن سرمایه گذاران در هنگام بحران‌های اقتصادی بوده است. این بازار پر ریسک تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می‌گیرد، عواملی مانند قیمت جهانی طلا، وجود انتظارات تورمی، نوسانات نرخ ارز، نوسانات شاخص سهام و تحریم‌های بین المللی. در این بین از دو فاکتور داخلی و خارجی تأثیرپذیر است.

فاکتور داخلی تأثیرگذار نرخ برابری دلار به ریال بوده و فاکتور خارجی قیمت اونس جهانی است. از دیگر مزیت‌های سرمایه گذاری در طلا، نبود محدودیت زمانی هست و در هر زمان می‌توان اقدام به خرید و یا فروش کرد.

انتخاب روش سرمایه گذاری در طلا بسیار حساس است. انتخاب از بین طلای ساخته شده یا ساخته نشده یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های افراد است. البته سرمایه گذاری‌های کلان عموماً بر روی طلای ساخته نشده صورت می‌گیرد. جذابیت بازار طلا به عنوان یک بازار سود ده در کل دنیا و حتی کشورهای پیشرفته نیز مطرح است. اما سختی‌های نگهداری آن، بازده بودن آن در بلند مدت و وجود حباب قیمتی در نرخ سکه در ایران، از مشکلات این سرمایه گذاری است.

سرمایه گذاری در بازاربورس:

درباره سرمایه گذاری در بازار سرمایه باید به این نکته مهم اشاره کرد که، این نوع سرمایه گذاری یک فعالیت سوداگرانه مانند خرید سکه فیزیکی و ارز نیست، بلکه با سرمایه گذاری در بورس، به اقتصاد کشور و تامین مالی شرکت‌ها کمک می‌شود و شاید بتوان این شاخصه را مهمترین عامل متمایزکننده این روش سرمایه گذاری تلقی کرد.

برای ورود به بازار سرمایه نیازی به سرمایه زیاد نیست و شما با هر رقمی می‌توانید وارد این بازار شوید. اما همانقدر که، ورود به این بازار نیازمندسرمایه اندک است مستلزم دانش و شناخت بالاست؛ بنابراین ریسک موجود در این روش سرمایه گذاری بیش از آن که از ذات خود بازار ناشی شود، از رویکرد سرمایه گذاران آن ناشی فاکتورهای اصلی سرمایه گذاری می‌شود، حتی در بورس نیز، می‌توان با به کارگیری روش‌های تحلیلی، بررسی اطلاعات شرکت‌ها و اقدام به سرمایه گذاری براساس تحلیل و شناخت، ریسک سرمایه گذاری را کاهش داده و تعدیل کرد.

برخی گمان می‌کنند که سرمایه گذاری بر روی شرکت‌های بزرگ، سودآوری بیشتری دارد. این در حالی است که آمارها نشان از رشد بالای ارزش سهام شرکت‌های کوچک در مدت زمان کوتاه می‌دهند.

اما باید گفت، درواقع این تنها اندازه شرکت‌ها نیست که تعیین‌کننده ارزش و متعاقبا قیمت آن‌ها در بازار است، بلکه آن چه اهمیت دارد عملکرد شرکت‌ها، سودآوری و قابلیت نخست ثبات و تکرار سودآوری و دیگر رشد در سودآوری است. اگر بتوانید به موقع سهام مناسبی خریداری کنید، با یک سرمایه گذاری کوچک به رشد بالایی از ارزش سهام دست پیدا خواهید کرد. در نتیجه سعی کنید سبد سرمایه گذاری خود را متنوع کرده و فقط شرکت‌های بزرگ را در نظر نگیرید.

یکی دیگر از مزایای سرمایه گذاری در بورس نسبت به بسیاری از روش‌های سرمایه گذاری در ایران، قابلیت نقد شوندگی سهام است. شما با خرید سهام در بورس، نگرانی بابت نقد شدن پول خود نخواهید داشت. تمام آنچه که سرمایه گذاری می‌کنید را در هر زمانی که بخواهید (در بازه زمان معاملات بازار) بسیار راحت‌تر از سایر بازارها می‌توانید به فروش برسانید.

نکته قابل توجه دیگر موضوع سهولت دسترسی است، درواقع قابلیت معامله سهام در بورس از طریق اینترنت نیز امکان پذیر است. در واقع حتی شما نیازی به حضور فیزیکی نیز ندارید و به سادگی می‌توانید سهام مد نظر خود را خریداری کنید و یا سهام خود را به فروش برسانید.

سرمایه گذاری در بازار سرمایه، به دو صورت می‌تواند انجام شود. در روش مستقیم، سرمایه‌گذار شخصا وارد معاملات بورس و خرید و فروش سهام می‌شود و لذا نیازمند آگاهی، دانش و تجربه کافی در مورد بازار، صنایع و اقتصاد کشور است.

در روش مستقیم، سرمایه گذار می‌بایست از طریق شرکت‌های کارگزاری اقدام به خرید سهام مورد نظر کند. در روش غیرمستقیم، سرمایه گذار با بررسی وضعیت بازدهی و ریسک صندوق‌ها و سبدهای مختلف و همچنین سابقه مدیران این صندوق‌ها و سبدها، در یکی از این صندوق‌ها و سبدها سرمایه گذاری کرده و عملا به طور مستقیم خود اقدام به سرمایه گذاری نمی‌کنند.

مهم‌ترین تفاوت صندوق و سبد در مالکیت سرمایه گذار است. در صندوق، پول سرمایه گذاران به صورت یک کل جمع شده و هر سرمایه گذار متناسب با سهم خود از کل سرمایه صندوق از سود و زیان بهره مند می‌شود و این در حالی است که در سبد شما همچنان مالکیت دارایی خود را دارید و صرفا امکان خرید و فروش را به افراد متخصص واگذار می‌کنید. این روش سرمایه گذاری در هر دو حالت کلی آن (صندوق یا سبد) برای افرادی که از دانش و تخصص کافی برخوردار نیستند، بهترین روش سرمایه گذاری در بازار سرمایه است؛ لذا می‌توان ویژگی‌های این فرصت سرمایه گذاری را به شرح زیر دانست:‌

می‌توان با هر مبلغی در آن سرمایه گذاری کرد و این کار را از هرجای دنیا که هستید فقط با داشتن یک اتصال اینترنت و یک لپ‌تاپ، موبایل یا کامپیوتر می‌توانید انجام دهید.

در بورس ابزارهای بسیار متنوعی وجود دارد که هر سرمایه گذار می‌تواند با توجه به توان مالی خود، سطح انتظارات از منافع آتی سرمایه گذاری و همچنین میزان ریسک پذیری خود بهترین گزینه را انتخاب کنید. به عبارت دیگر برای هر فرد ابزار مناسب سرمایه گذاری با سطح ریسک پذیری او وجود دارد.

شفافیت اطلاعاتی در بورس، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های شرکت‌های پذیرفته شده در این بازار است، اطلاعات شرکت‌ها در بورس به لحاظ قابلیت اتکا و به موقع بودن بررسی می‌شوند.

برای خرید و فروش اینترنتی سهام نیازی نیست شرایط سخت و یا امکانات پیشرفته داشته باشید، فقط دانش و مهارت آن نیاز است.

امکان نقد کردن سریع سرمایه در بیشتر مواقع وجود دارد و فقط زمانی که نماد یک شرکت به دلایلی مانند برگزاری مجمع، تعدیل سود و… موقتا بسته می‌شود امکان فروش سهام نیست.

در این روش سرمایه گذاری دو نوع سود یا عایدی قابل دریافت است، سود ناشی از تغییرات قیمت سهام (capital gain) و سود ناشی از دریافت سود تقسیمی (dividend gain)؛ بنابراین در عین حال که سهام خود را نگهداری کرده اید و ارزش آن ممکن است رشد کند، سود نقدی نیز دریافت می‌کنید.

با این اوصاف به نظر می‌رسد با وجود نوسانات این روزهای شاخص کل، همچنان بورس بهترین و مطمئن‌ترین بازار برای سرمایه گذاری است. اما ازاین نکته نیز نباید فاکتورهای اصلی سرمایه گذاری غافل شد که هر فرد نسبت به شرایط، میزان سرمایه و حتی خلقیات و ویژگی‌های روحی خود باید برای سرمایه گذاری تصمیم بگیرد و نکات مطرح شده دراین نوشتار فقط یک پیشنهاد و تببین موضوع است که از قدیم گفته اند صلاح مملکت خویش خسروان دانند.

بهترین سرمایه گذاری در شمال | ویلا دوبلکس بخریم یا تریبلکس؟

شمال را اینگونه در نظر بگیرید: یک ویلای دوبلکس در روستایی شگفت انگیز در تپه های هیرکانی دارید، ماکارونی تازه با دوغ محلی غذای ظهر است، مهمان امروزتان یک دوست دور است و سفره را در بالکن طبقه بالا چیده اید، سر می چرخانید و شمعدانی همسایه، تصویر شالیزار، دختری که از درخت آویزان است تا تمشک بچیند و پسربچه ای که درحال بردن آلو های وحشی به لب جاده برای فروش است با نگاه به اطراف دستگیرتان می شود. بدین سان خرید نه تنها ویلا دوبلکس که حتی تریبلکس، خواسته ما از شمال است، آیا رؤیای دوری است؟ هرگز، آیا نمی شود رؤیا های هیرکانی خود را زندگی کرد؟ شک نکنید.

سفر به شمال

بیایید کمی به عقب برگردیم، به قبل از ورود به شمال. درست از لحظه ای که سفر به شمال آغازمی شود چه از هراز سفر را استارت بزنیم چه فیروزکوه و چالوس و حتی بزرگراه تهران شمال، زیبایی ها به ترتیب سبز می شوند و هر لحظه تو را متوقف می کنند تا بایستی و بخشی از زیبایی ها را در حافظه موبایت برای همیشه نگه داری. واقعا شمال یک جعبه بزرگ از نایاب ترین مدادرنگی های دنیاست و سرشار از رنگ هایی که نمی دانی چطور و چگونه حاصل شده اند فقط عجیب دلنشین اند و این بزرگ ترین سرمایه و راز خطه شمال فاکتورهای اصلی سرمایه گذاری است.

ساخت دوبلکس و تریبلکس دقیقا به همین دلیل و با هدف مشاهده واضح تر زیبایی های شمال دائما زو به رشد است، چه سواحل سرخرود هدف باشد چه جنگل چمستان باز هم ساخت ویلا دوبلکس یا تریبلکس می تواند نتیجه لوکس تری به ارمغان بیاورد و عظمت شمال را بیشتر یادآور شود. سرمایه گذاری در شمال می تواند به معنای خرید ویلا در شمال باشد اما ویلا دارای انواع متفاوتی است و از فلت یا یک طبقه تا تریبلکس متفاوت خواهد بود. ترجیح شما چیست؟ تصمیم گیری در این خصوص دشوار است و اول خونه برآن است برای انتخاب راحت تر، اطلاعات بیشتری در این خصوص ارائه دهد.

گفتنی است، خانه های فلت، دوبلکس، تریبلکس در اشکال و پیکربندی های مختلفی وجود دارند، تفاوت در تعداد خانواده هایی است که سازه برای نگهداری آن ها طراحی شده است و عموما خانه های لوکس در دوبلکس و تریبلکس خلاصه می شود که برای مردم همیشه جذاب است.

دوبلکس

تصور کنید که در مکان ایده آل خود، در یک شهر ساحلی خرید ویلا دوبلکس به شما پیشنهاد شده است می توانید عصر تابستان روی صندلی تراس بنشینید و تلاش موج و شکوه آسمان را از آن بالا ببینی.

یک ویلا دوبلکس یکی از قهرمانان گمنام دنیای دارایی است که اغلب قادر به ایجاد یک سرمایه گذاری قوی با قیمتی بسیار پایین تر از یک جفت ویلای مجزا است. در دوبلکس، دو واحد زیر یک سقف است و هر دو واحد متعلق به یک نفر است، نشیمن و غذاخوری پایین و عموما اتاق ها در طبقه بالا هستند تا حریم خصوصی رعایت شود و از نظر ما خرید ویلا دوبلکس به صرفه جویی در هزینه خرید کمک می کند چون به زمین بسیار کمی نیاز دارد. جذابیت دوبلکس برای خریدار ویلا در شمال زیاد است، فرض کن در جایی که زیبایی لنگر انداخته و پر از سواحل بکر و مناظر دیدنی است با خرید ویلا دوبلکس جادار و مجلل با یک تراس وسیع که رو به منظره دریاست و یک حیاط بزرگ که نشیمن و فضای باز و باربیکیو دارد، می شود بی آن که پایت را از ویلا بیرون بگذاری هر لحظه شاهد تغییرات رنگ آسمان باشی، طبیعت شمال گاهی حتی نیاز به دیدن هم ندارد فقط باید لمسش کرد، همان بوی شرجی و نم درخت که به صورتت می خورد ناخودآگاه چشمانت را می بندی تا برای چند ثانیه هیچ چیز نبینی. به همین دلیل خرید ویلا دوبلکس در شمال پرطمطراق است.

تریبلکس

تریبلکس یک واحد مسکونی با سه اقامتگاه یا سه واحد نشیمن مجزاست، یعنی اگر شما یک ویلای تریبلکس خریداری می کنید اما سه خانواده توأمان می توانند در این ویلا زندگی کنند که نشان می دهد اجاره ویلا، درآمد فعال و ایده آلی است. عموما هدف از خرید تریبلکس در شمال، دسترسی به مناظر بی نظیری است که از ارتفاع بهتر دیده می شوند، به همین جهت، تراس بزرگ و مجهز جزء لاینفک ویلا تریبلکس است. نشیمن های اعظم، پنجره های کف تا سقف، نور زیاد و استخر خصوصی برای لذت بردن از طلوع و غروب همواره در تریبلکس ها وجود دارد.

در چه چیزی باید سرمایه گذاری کنید؟

حتی سرمایه‌گذاران املاک نیز این روزها محافظه‌کار‌تر هستند و اغلب به سمت سرمایه‌گذاری ‌هایی با جریان نقدی بیشتر، گرایش پیدا می‌کنند و شاید از نظر شهودی، خرید یک ویلا تریبلکس به جای دوبلکس ارزنده تر باشد. در سمت اجاره، بله، شما با تریبلکس جریان نقدی بیشتری خواهید داشت زیرا تعداد واحدهای بیشتری دارید. اما از آنجایی که قیمت ویلا تریبلکس بالاتر است، آیا واقعاً این نوع محاسبه کار درستی است؟ مهم است که به یاد داشته باشید وضعیت اجاره فعلی کاملاً منعکس کننده روند های بلندمدت نیست با این حال حتی اگر هم چنین باشد، رشد قیمت ها و افزایش ارزش بازار فاکتورهای اصلی سرمایه گذاری ملک در حال حاضر، مردم را به سمت سرمایه گذاری بر املاک ارزان تر سوق داده است.

از طرفی، با ویلای تریبلکس، آزادی کمتری برای خلاقیت و خلق ارزش افزوده برای وجود دارد و شما تقریباً برای تعمیرات و ارتقاء ویلا محدود خواهید شد اما باتوجه به نوع طراحی و ساخت دوبلکس، قابلیت پیاده سازی ایده ها بیشتر است. با همه این ها، نوع سرمایه گذاری و نتیجه آن به فاکتور های زیادی از جمله شهر، نوع ملک، لوکیشن، فاصله با دریا و جذابیت های شمال، متراژ، آینده منطقه، نوع سرمایه گذاری های مرسوم در همسایگی ملک و غیره وابسته است دقیقا به همین دلیل است که برخی از سرمایه‌گذاران یک تریبلکس را به جای دوبلکس انتخاب می‌کنند و تعدادی کاملا بالعکس. ما می توانیم به صورت دقیق تر متناسب با تقاضای شما، ارزیابی کرده و با شما همفکری کنیم.

با اول خونه سرمایه گذاری سخت نیست

اگر تصمیم به خرید ویلا دوبلکس یا تریبلکس گرفتید، ما پیشنهادی را به شما ارائه خواهیم داد که بهترین ارزش قیمتی و یک خرید بدون استرس برای شما خواهد داشت.

میزان کارت های بازرگانی غیربومی در آذربایجان‌شرقی

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تبریز با بیان اینکه میزان کارت های بازرگانی غیربومی در آذربایجان شرقی زیر دو درصد است، گفت: این امر نشان از عدم رغبت سرمایه گذاران دیگر استان ها برای سرمایه گذاری در استان آذربایجان شرقی دارد

به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، مسعود بنابیان، عضو هیات نمایندگان اتاق تبریز امروز در نشست با مدیرکل امور مالیاتی آذربایجان شرقی با بیان اینکه رشد سرمایه گذاری در استان ما از سال ۸۷ به بعد منفی بوده است، اظهار کرد: از سال ۹۵ به بعد آماری در خصوص تقسیم بندی درآمدهای مالیاتی استان نداریم تا متوجه میزان درآمدهای مالیاتی هر کدام از بخش های صنعت، معدن و غیره شویم.

وی با بیان اینکه میزان کارت های بازرگانی غیربومی استان در آذربایجان شرقی زیر دو درصد است، گفت: این امر نشان از عدم رغبت سرمایه گذاران دیگر استان ها برای سرمایه گذاری در استان آذربایجان شرقی دارد که علت آن را می توان فضای نامناسب ایجاد شده برای بخش خصوصی در استان دانست.

قاسم قویدل دیگر عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تبریز نیز در این جلسه گفت: بحث فاکتورهای خرید جزو مشکلات موجود در حوزه مالیاتی است چرا که تمامی خریدها بر اساس واقعیت صورت نگرفته و به عبارتی شفاف نیست.

عضو هیات نمایندگان اتاق تبریز همچنین بر لزوم توجه به موضوع فاکتور در بحث محصولات کشاورزی تاکید کرده و گفت: موضوع بعدی نیز مربوط به کمیسیون های مالیاتی است که نباید شاهد جانبداری در این کمیسیون ها باشیم.

در این جلسه جمعی از فعالان اقتصادی و مدیران واحدهای تولیدی و صنعتی استان به بیان دغدغه و نکات نظر خود پرداختند.