توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

توکن چیست؟

تفاوت‌های توکن و کوین | هر آنچه که باید درباره توکن و کوین بدانید

تفاوت‌های توکن و کوین | هر آنچه که باید درباره توکن و کوین بدانید

تفاوت‌های توکن و کوین | هر آنچه که باید درباره توکن و کوین بدانید

افکار اشتباه درباره تفاوت‌های توکن و کوین

اگر با بازار رمز ارزها برخورد کرده باشید، قطعا نام توکن و کوین را بارها شنیده‌اید. اما متاسفانه عده زیادی از مردم که در این بازار پر طرفدار فعال هستند، این دو مفهوم را با یکدیگر یکسان می‌بینند. به همین دلیل درک درستی از تفاوت‌های توکن و کوین ندارند. اگر شما هم جزو همین افراد هستید و توکن با کوین را شبیه به هم می‌دانید، در ادامه مطلب همراه ما باشید. در این مطلب قصد دارید تا طریقه ساخت توکن و انواع آن را به شما معرفی کنیم. همچنین با استانداردهای توکن‌های در بستر بلاکچین آشنا خواهیم شد.

رد پای توکن در زندگی روزمره

برای اینکه بهتر بتوانید مفهوم توکن را درک کنید، در بخش ابتدایی مطلب قصد داریم ابتدا شما را با معنی این لغت کنیم. توکن در واژه نامه ماریام وبستر به معنای ژتون، رمز ارز، نشانه و علامت است که پیشینه آن به قبل از قرن دوازدهم باز می‌گردد. همچنین معنای این لغت نشان می‌دهد که توکن فقط در زمینه تکنولوژی بلاکچین قابل استفاده نیست و می‌تواند در زمینه‌های دیگر مانند سرگرمی، رسانه، اقتصاد، کامپیوتر و حتی هنر نیز مورد استفاده قرار بگیرد.
البته که با نگاهی به کارکرد ژتون در دنیای واقعی، می‌توان درک بسیار درست‌تری از توکن پیدا کرد. زمانی که شما برای بازی به یک مرکز سرگرمی مراجعه می‌کنید، پولتان را تبدیل به ژتون خواهید کرد. همچنین در انتها ژتون‌هایی که به دست آورده‌اید را باز به پول تبدیل می‌کنید. توکن نیز دقیقا همچین کاری را در دنیای رمز ارزها انجام می‌دهد.
ناگفته نماند که توکن در دنیای کامپیوتر و سرگرمی نیز کاربردهای بسیار زیادی دارد. به عنوان مثال نوع خاصی از توکن که Access توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ Token نام دارد، برای مجوز ورود به برخی شبکه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین می‌توان امتیازهای موجود در یک بازی کامپیوتری را توکن در نظر گرفت که امکان تبدیل و انتقال در دنیای واقعی را نیز دارد.

توکن را چگونه می‌توان تعریف کرد؟

برای اینکه تفاوت‌های توکن و کوین را به خوبی درک کنید، قصد داریم که این دو مفهوم را در ابتدا به طور کامل معرفی نماییم. توکن در بستر بلاکچین به دارایی‌هایی گفته می‌شود که می‌توان آن‌ها را به صورت دیجیتال بین کاربران شبکه مبادله کرد. ساخت توکن روی شبکه بلاکچین آغاز شده و ویژگی‌های منحصر به فردی برای آن‌ها تعریف می‌گردد. همچنین توکن‌های موجود در این شبکه در زمینه‌های مختلف دسته‌بندی شده و کاربردهای متنوعی نیز دارند.

شاید تصور کنید که برای ساخت توکن و ویژگی‌های منحصر به فرد آن، نیاز به شبکه بلاکچین اختصاصی است. اما باید توجه داشته باشید که در حال حاضر بسیاری از توکن‌ها در شبکه بلاکچین اتریوم مورد استفاده قرار می‌گیرند. به همین دلیل دیگر نیازی به ایجاد شبکه اختصاصی برای هر توکن نیست و در همین جا بزرگ‌ترین تفاوت توکن و کوین مشخص می‌شود.
به طور کلی یک کوین می‌تواند که به عنوان یک توکن در نظر گرفته شود، اما عکس این اصل به هیچ عنوان درست نیست. در واقع توکن‌ها به دلیل استراتژی کسب و کارها روی شبکه تولید شده و برای افزایش تعامل بین کاربران مورد استفاده قرار می‌گیرند. همچنین توکن‌های یک استارت آپ نمی‌توانند که در خارج از شبکه استفاده شوند و ارزش خاصی ندارند.

معرفی انواع توکن

زمانی که کسب و کارها قصد شروع فعالیت خود را دارند، از ساخت توکن برای رسیدن به اهداف خاصی کمک می‌گیرند. این استارت آپ‌ها در ابتدا توکن‌های مورد نظرشان را عرضه کرده و تا بتوانند سرمایه اولیه مورد نیازشان را به دست بیاورند. همچنین در مرحله تولید توکن، ویژگی‌ها و کاربردهای منحصر به فردی در نظر گرفته می‌شود. به همین دلیل در دنیای فعلی توکن‌ها به چند نوع مختلف تقسیم شده که هر یک برای هدف خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. به طور کلی انواع توکن عبارتند از:

• توکن‌های سهامی ( Equity Token )
• توکن‌های بهادار یا امنیتی ( Security Token )
• توکن‌های پرداختی یا معاملاتی ( Payment Tokens )
• توکن‌های کاربردی ( Utility Token )

این دسته بندی توسط یکی از موسسه‌های قانون گذاری مالی در کشور سوئیس صورت گرفته است. همچنین در شبکه‌های بلاکچین فعلی می‌توان توکن‌هایی را پیدا کرد که به صورت همزمان در چند دسته مختلف قرار می‌گیرند. در ادامه مطلب شما را بیشتر با جزئیات انواع توکن آشنا خواهیم کرد تا بتوانید ساده‌تر تفاوت‌های توکن و کوین را درک کنید.

توکن سهامی

برخی از شرکت‌ها یا استارت آپ‌ها، با عرضه توکن‌ها سهامی در واقع سهمی از شرکت را در اختیار دیگران قرار می‌دهند. در چنین شرایطی توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ می‌توان عملکرد توکن سهامی را با توکن‌های بهادار یکسان دانست. اما باید توجه داشته باشید که این دو نوع توکن در اصل یک تفاوت بسیار مهم با یکدیگر دارند. توکن‌های سهامی تنها در داخل شرکت مورد نظر قاب استفاده بوده و از قوانین خاصی نیز پیروی نمی‌کنند. همچنین بیشتر مردم هیچ اعتمادی به توکن‌های سهامی ندارند؛ زیرا درصد کمی از کسب و کارها این توکن‌ها را برای جذب سرمایه اولیه عرضه می‌کنند.

توکن بهادار

توکن‌ بهادار در دسته توکن‌هایی قرار می‌گیرد که برای سرمایه گذاری بسیار امن هستند؛ زیرا از قوانین خاصی پیروی می‌کنند. به همین دلیل اگر شرکت‌های مورد نظر به وعده‌های خود عمل نکنند، مراجع قانونی با آن‌ها برخورد خواهند کرد. همچنین ارزش‌های توکن بهادار از دارایی‌هایی خارجی به دست آمده و شباهت زیادی به سهام موجود در بازار بورس دارد.

توکن‌های پرداختی

با اندکی دقت روی این نام می‌فهمید که ساخت توکن پرداختی برای چه هدفی صورت گرفته است. کاین توکن‌ها فقط برای پرداخت هزینه خدمات یا محصولات قابل استفاده بوده و هیچ کاربرد دیگری ندارد. همنین ارزش این دسته از توکن‌ها با یکدیگر یکسان است و نوسانی خاصی نیز در آن دیده نمی‌شود. اما با قاطعیت می‌توان گفت که توکن‌ها پرداختی پرکاربردترین توکن در بین مردم هستند.

توکن‌های کاربردی

درک تفاوت توکن‌های کاربردی و سهامی برای عده زیادی سخت است. اما با زبان ساده می‌توان گفت که شما با خرید توکن کاربردی یک شرکت، مانند سهام در سود و زیان وی شریک نمی‌شوید. بلکه با توجه به میزان توکنی که در اختیار دارید، می‌توانید از خدمات و محصولات شرکت استفاده کنید. همچنین شرکت‌ها با استفاده از این نوع توکن می‌توانند محصولاتی مانند بازی‌ها و سایر آثار هنری را پیش فروش کرده و سرمایه اولیه مورد نیازشان را به دست بیاورند. همچنین با انجام این کار می‌توانند اطلاعات قابل توجهی از مشتریان خود به دست بیاورند.

کاربردهای بسیار متنوع توکن‌ها

بدیهی است که ساخت توکن برای رسیدن به اهداف خاصی انجام شده و توکن‌ها باید کارهای خاصی را انجام دهند. به طور کلی بیشترین کاربردی که توکن‌ها دارند، برگزاری ICO و جذب سرمایه اولیه بوده که بیشتر برای کسب و کارها مفید خواهد بود. اما در آینده نه چندان دور که توکن‌ها به پختگی کافی می‌رسند، می‌توان آن‌ها را حتی در زندگی روزمره نیز مورد استفاده قرار داد.
در حال حاضر بسیاری از دولت در تلاش‌اند تا مقررات و شیوه‌های نظارتی بر روی توکن‌ها را طراحی کنند. با این حال توکن‌ها تا رسیدن به بلوغ راه دارند و باید منتظر تغییرات زیادی در آن‌ها بود. اما در شرایط فعلی و وضعیت قوانین، توکن‌ها را می‌توان برای اهداف زیر مورد استفاده قرار داد:

• ارائه مالکیت دیجیتال برای محصولات یا انواع دارایی‌ها
• استفاده به عنوان یک روش پرداخت در قراردادهای هوشمند
• افزایش امنیت شبکه‌ها
• ارائه امتیاز به کاربرانی که شبکه فعالیت دارند ( اتفاقی که در استخراج کوین‌ها رخ می‌دهد )

این موارد تنها بخشی از کاربردهای توکن است و در آینده شاهد لیستی بلندتر خواهیم بود. استفاده به عنوان روش پرداخت در لیست کاربردها، یکی از اصلی‌ترین عواملی است که مردم را در درک تفاوت‌های توکن و کوین به اشتباه می‌اندازد. اما باید بدانید که کاملا این کاربرد در توکن و کوین کاملا با یکدیگر متفاوت است. در ادامه مطلب بیشتری تفاوت‌های کوین و توکن را بررسی خواهیم کرد.

نگاهی اجمالی به تعریف کوین

زمانی که یک ارز رمزنگاری شده یک بلاکچین مستقل و پایدار داشته باشد، کوین به وجود می‌آید. به عنوان مثال اتریوم و بیت کوین دو ارز دیجیتال بسیار مشهور هستند که در شبکه بلاکچین اختصاصی خود انتقال پیدا می‌کنند. همچنین کوین‌ها دارای ارزشی هستند که مدام در نوسان است، اما توکن‌ها در حالت عادی هیچ ارزشی ندارند و فقط طبق پروتکل‌های خاص وظایفی را انجام می‌دهد.

بررسی تفاوت‌های توکن و کوین

حال به اصلی‌ترین بخش مطلب می‌رسیم که به بررسی تفاوت‌های توکن و کوین اختصاص دارد. در این بخش به شما نشان می‌دهیم که توکن و کوین علاوه بر شباهت‌های زیادی که با یکدیگر دارند، در ابعاد مختلفی نیز کاملا متفاوت هستند. همچنین درک اشتباه از دو مفهوم کوین و توکن می‌تواند چه باورهای نادرستی را در ذهن افراد به وجود بیاورد.

شبکه اختصاصی

همانطور که در بخش‌های قبلی مطلب مشاهده کردید، یکی از اصلی‌ترین تفاوت‌های توکن و کوین در شبکه آن‌ها است. تمامی ارزهای دیجیتالی که با نام کوین آن‌ها می‌شناسیم، روی یک شبکه بلاکچین اختصاصی قرار دارند. همچنین کلی تراکنش‌های مالی در خرید و فروش کوین‌ها روی همین شبکه با استفاده از قراردادهای هوشمند رخ می‌دهند.

اما شرایط برای توکن این گونه نیست؛ زیرا می‌توان توکن‌های مختلف را روی شبکه‌های موجود ایجاد کرد. به عنوان مثال اتریوم، ترون و بیت کوین سه کوین مشهور هستند که در شبکه بلاکچین اختصاصی خود قرار دارند. اما توکن‌های TRC20 رمز ارز تتر روی بستر بلاکچین ترون میزبانی می‌شوند و حتی می‌توان آن‌ها را در یک تراکنش با توکن‌های دیگر مانند بیت تورنت معامله کرد.

ارزش پولی

دومین مورد از تفاوت‌های توکن و کوین مربوط به ارزش پولی آن‌ها است. کوین‌ها دارای ارزش پولی هستند، به همین دلیل نام ارزهای دیجیتال روی آن‌های گذاشته شده است. همچنین در دنیای امروز از کوین‌ها برای پرداخت وجه معاملات استفاده می‌شود. البته که همین کاربرد را می‌توان از توکن‌ها انتظار داشت، اما توکن‌ها به طور کلی همگی دارای ارزش نیستند و برای اهداف دیگری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به طور کلی برای درک بیشتر این تفاوت باید بگوییم که کوین‌ها در حال حاضر به سیستم‌های مالی و پرداخت ورود پیدا کرده‌اند. اما توکن‌ها برای رسیدن به این کاربرد مسیر درازی را پیش روی خود دارند. همچنین ارزش کوین‌ها مدام در حال تغییر است و افراد زیادی روی آن‌ها سرمایه گذاری می‌کنند. ترید یا انجام معاملات با کوین‌ها نیز به شغل عده خاصی تبدیل شده و یک راه جدید برای کسب درآمد محسوب می‌شود. اما چنین ویژگی منحصر به فردی را نمی‌توان در توکن‌ها دید.

نحوه ساخت

برای ساخت توکن مسیر سختی وجود ندارد و افراد به راحتی‌ می‌توانند در شبکه مورد نظر توکن را به وجود بیاورند. البته طراحی و ساخت توکن‌ها نیاز به دانش برنامه نویسی در سطح قابل قبول دارد. اما شرایط ساخت کوین‌ها مانند توکن چندان ساده نیست و فرایند بسیار پیچیده‌ای دارد.
ایجاد کوین‌ها نیاز به استفاده از شبکه اختصاصی بلاکچین دارد که تامین آن کار افراد معمولی نیست. همچنین برای طراحی و ایجاد الگوریتم‌های کوین باید وقت زیادی صرف شود. به همین دلیل تفاوت‌های توکن و کوین در قسمت ساخت بسیار متفاوت است.

شیوه عرضه

اگر شناخت خوبی نسبت با بازار رمز ارزها داشته باشید، حتما بارها نام استخراج یا ماینینگ ارزهای دیجیتال به گوش شما خورده است. افرادی که در شبکه بلاکچین‌ کوین‌ها حضور دارند، به کمک به شبکه می‌توانند امتیازاتی را به دست بیاورند. در واقع همین امتیازها است که به استخراج رمز ارزها معنارمی‌دهد. همچنین توزیع کوین‌ها از طریق همین سیستم صورت می‌گیرد. ولی توکن‌ها برای توزیع بین کاربران با روش دیگری صورت می‌گیرد. در بیشتر مواقع توکن‌ها به طور عرضه اولیه بین کاربران توزیع می‌شوند که با شیوه مرسوم بین کوین‌ها تفاوت بسیار زیادی دارد.

انواع ارز دیجیتال | آشنایی با کوین و توکن

زمانی که بیت کوین، اولین ارز دیجیتال در سال ۲۰۰۹ ساخته شد، کسی فکر نمی‌کرد در مدت زمان کمی انواع ارز دیجیتال ساخته شود. در سال ۲۰۱۱، افراد جدیدی وارد این حوزه شدند و انواع ارز دیجیتال را ساختند.

رقبای ارز دیجیتال هم از فناوری بلاک‌چین استفاده کرده و پلتفرم و ارزهای خودشان را تاسیس کردند. امروزه، ارزهای دیجیتال زیادی (بیش از ۱۴ هزار ارز دیجیتال) وجود دارد و برای سرمایه‌گذاری در آنها باید انواع آنها را بشناسیم و با آگاهی سرمایه‌گذاری کنیم. در این مطلب از وبلاگ تبدیل می‌خواهیم درباره انواع ارز دیجیتال صحبت کنیم.

در این مقاله میخوانید:

آشنایی با انواع ارز دیجیتال

به طور کلی دو دسته ارز دیجیتال وجود دارد: کوین‌ها و توکن‌ها. خیلی از افراد این دو مفهوم را به جای هم استفاده می‌کنند، اما برای شروع سرمایه‌گذاری و درک بیشتر باید تفاوت بین کوین و توکن را بشناسیم.

• کوین‌ها که شامل بیت‌کوین و آلت‌کوین‌ها هستند (ارزهای دیجیتال غیربیت‌کوین) و بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند،
• توکن‌ها که دارایی‌های قابل برنامه‌‌نویسی هستند و در یک بلاک‌چین مشخص فعالیت می‌کنند.

تفاوت کوین و توکن

کوین و توکن هر دو نوعی از ارزهای دیجیتال هستند و عملکردهای مختلفی دارند. کوین‌ها روی بلاک‌چین خودشان ساخته می‌شوند و نوعی ارز هستند. مثلا اتر (ETH) یک ارز دیجیتال است که روی بلاک‌چین اتریوم تعریف می‌شود. به طور کلی، به هر ارز دیجیتالی، به غیر از بیت‌کوین، که در بستر بلاک‌چین وجود دارد، آلت‌کوین می‌گویند. در مقابل، توکن‌ها روی بلاک‌چین موجود ساخته می‌شوند و در دسته ارزها قرار نمی‌گیرند. در واقع، به توکن‌ها، دارایی‌های قابل برنامه‌نویسی می‌گویند.

آلت‌کوین چیست؟

آلت‌کوین به معنای جایگزینی برای بیت‌کوین (Alternative Coin) است. از جمله آلت‌کوین‌ها می‌توان به لایت‌کوین، اتریوم و USD Coin اشاره کرد. این آلت‌کوین‌ها با هدف بهبود بیت‌کوین ساخته شده‌اند. بیشتر آلت‌کوین‌ها مثل بیت‌کوین روی چهارچوب مشابهی ساخته شده‌اند و ویژگی‌های مشترک زیادی دارند، ولی هر کدام از آنها ویژگی منحصربه‌فردی به سرمایه‌گذارها ارائه می‌کنند. بلاک‌چینِ برخی از آلت‌کوین‌ها از یک فرایند متفاوت برای تولید و اعتباردهی به بلاک‌های تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. برخی از آنها هم ویژگی‌های جدیدی دارند، از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به قراردادهای هوشمند و پایین‌بودن هزینهٔ تراکنش اشاره کرد.

توکن چیست و چه انواعی دارد؟

توکن‌ها از طریق عرضه اولیه سکه (ICO) تولید شده‌اند و شبیه به عرضه سهام هستند. توکن‌ ارزی (Currency token)، توکن دارایی (Asset token)، توکن جایزه (Reward token)، توکن بهادار (Securities token)، توکن کاربردی (Utility tokens) و توکن سودده (Dividend token)، انواع توکن‌های موجود هستند. توکن ارزی را می‌توانید برای پرداخت استفاده کنید و برای ذخیره ارزش هم مفید هستند. توکن‌های دارایی نقش سند اثبات را دارند و دارایی شما را در یک پلتفرم یا سازمان مشخص ثابت می‌کنند. توکن‌ جایزه بیشتر توسط افراد و کسب‌‌وکارهای مختلف استفاده می‌شود و نقش امتیاز وفاداری را دارد. توکن‌های بهادار برای سرمایه‌گذاری طولانی‌مدت مناسب هستند و مثل اوراق بهادار می‌مانند. اگر در بازار رمزارزها فعالیت روزانه ندارید و به دنبال کسب سود از تبدیل ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیستید، می‌توانید از توکن‌های بهادار استفاده کنید. توکن کاربردی در بیشتر مواقع روی بلاک‌چین اتریوم ساخته می‌شود و به شما اجازه می‌دهد که به یک محصول یا سرویس خاص دسترسی داشته باشید. توکن‌های سودده هم نقش سهام را بازی می‌کنند. فراموش نکنید که در توکن‌های سودده، اختیاری روی توکن‌ها ندارید و فقط در سود شریک هستید.

متداول‌ترین انواع ارز دیجیتال

مطابق آمار سایت Coinmarketcap، در زمان نگارش این مقاله، بیت‌کوین، اتر، بایننس‌کوین، تتر، سولانا، کاردانو، ریپل و پولکادات، بیشترین ارزش بازار را به خود اختصاص داده‌اند. این ۸ رمزارز در مجموع، ۷۵ درصد از ارزش کل بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل می‌دهند. حالا به توضیح کوتاهی دربارهٔ هر یک می‌پردازیم.

بیت‌کوین (BTC)

بیت‌کوین اولین ارز دیجیتال است که در سال ۲۰۰۹ توسط فردی به نام ساتوشی ناکاموتو ساخته شد. در حال حاضر، بیشتر از ۱۸.۸ میلیون توکن بیت‌کوین در چرخه بازار وجود دارد. این ارز دیجیتال به دولت یا بانک مرکزی خاصی تعلق ندارد و متکی به فناوری بلاک‌چین است. ماینرهای بیت‌کوین از کامپیوترهای قدرتمندی برای تایید بلاک‌های تراکنش استفاده کرده و بیت‌کوین‌های زیادی تولید می‌کنند.

اتر (ETH)

اتریوم هم مثل بیت‌کوین، یک شبکه بلاک‌چین است و به عنوان یک بلاک‌چین قابل برنامه‌نویسی طراحی شده است. در واقع، هدف از ساخت اتریوم حمایت از ارزها نیست، بلکه به کاربران اجازه می‌دهد که برنامه‌های غیرمتمرکزشان را بسازند و آن را منتشر کنند. اتر (ETH)، ارز بومی اتریوم به شمار می‌رود و یک روش پرداخت در پلتفرم اتریوم است. اگر می‌خواهید اتر بخرید، بهتر است بدانید که این ارز دیجیتال در زمان نگارش این مقاله (آذر ۱۴۰۰)، رتبهٔ دوم ارز دیجیتال را دارد.

بایننس‌کوین (BNB)

بایننس یکی از بزرگ‌ترین صرافی‌های ارز دیجیتال است و بایننس کوین هم یک توکن ارز دیجیتال است که برای پرداخت در صرافی بایننس تولید شده است. این توکن در بلاک‌چین اتریوم ساخته شد، اما هم‌اکنون روی پلتفرم بلاک‌چین بایننس ارائه می‌شود. BNB، یک توکن کاربردی است و به معامله‌گرها اجازه می‌دهد تا در کارمزدهای معامله بایننس تخفیف بگیرند. می‌توانید از بایننس‌کوین برای پرداخت، رزرو بلیط هواپیما و خدمات دیگر استفاده کنید.

تتر (USDT)

تتر اولین ارز دیجیتالی بود که با عنوان استیبل‌کوین در بازار ارز دیجیتال خرید و فروش شد. استیبل‌کوین، کوینی است که توسط یک شرکت متمرکز عرضه می‌شود و پشتوانه‌ای دارد. USDT نیز توسط شرکت هنگ‌کنگی «Tether Limited» عرضه می‌شود و پشتوانهٔ دلار آمریکا دارد. تتر هم مثل بقیه استیبل‌کوین‌های دیگر با هدف پایداری و شفافیت عرضه شد. این رمزارز به اندازه ارزهای دیجیتال دیگر جذابیت ندارد، ولی برای سرمایه‌گذارانی که از نوسان‌های شدید فراری هستند، گزینه مناسبی است.

سولانا (SOL)

سولانا یک پلتفرم بلاک‌چین است و ارز دیجیتالش را با نماد SOL می‌فروشد. این پلتفرم سریع‌ترین بلاک‌چین جهان است و سریع‌ترین اکوسیستم روبه‌رشد را هم در بازار کریپتو دارد. هدف از ساخت سولانا رفع مشکلات مربوط به شبکه اتریوم بود. در پلتفرم سولانا مشکلاتی مثل مقیاس‌پذیری پایین و کارمزدهای بالا وجود ندارد. در زمان نگارش مقاله، سولانا ۵۰۹ میلیون توکن ارز دیجیتال دارد و تعداد توکن‌های در گردشش ۳۰۳ میلیون است.

کاردانو (ADA)

ارز دیجیتال کاردانو، ADA نام دارد. کاردانو، نسل سوم پلتفرم بلاک‌چین است و بر اساس اثبات سهام تولید شده است. محاسباتِ اثبات کار پیچیده‌ای در این شبکه وجود دارد. می‌توانید کاردانو را به عنوان یک شبکه پایدار و موثر در نظر بگیرید.

ریپل (XRP)

XRP یک توکن است و به‌ ریپل شناخته می‌شود. این رمزارز دراصل می‌تواند یک شبکه پرداخت برای معاملات مالی و واسطه‌ای برای مبادلات دیگر ارزهای دیجیتال و ارزهای فیات (مثل دلار و یورو) باشد. در زمان نگارش مقاله بیش از ۴۷ میلیارد توکن ریپل در گردش است و این رمزارز، در جایگاه هفتم بازار ارزهای دیجیتال قرار گرفته‌است.

پولکادات (DOT)

گاوین وود، هم‌بنیان‌گذار اتریوم، پولکادات را راه‌اندازی کرد و هدفش این بود که قابلیت‌های شبکه بلاک‌چین را گسترش بدهد. ارز دیجیتال این بلاک‌چین، دات (DOT) نام دارد. این ارز دیجیتال برای ساخت اپلیکیشن مناسب است.

سوالات متداول

۵ تا از معروف‌ترین انواع ارز دیجیتال چیست؟

بیت‌کوین، اتریوم، دوج‌کوین، کاردانو و لایت‌کوین، از معروف‌ترین انواع ارزهای دیجیتال هستند و اهمیت زیادی هم دارند.

چند نوع ارز دیجیتال وجود دارد؟

به طور کلی دو نوع ارز دیجیتال در دنیای کریپتوکارنسی وجود دارد: بیت‌کوین و آلت‌کوین. بیت‌کوین در سال ۲۰۱۹ ساخته شده و ارز دیجیتال اصلی است. بعد از بیت‌کوین، ارزهای دیجیتال دیگر ساخته شدند که به آنها آلت‌کوین می‌‌گویند.

آیا مهم‌ترین انواع ارز دیجیتال در صرافی تبدیل قابل خرید و فروش هستند؟

تمام ارزهای دیجیتال معروف و مهم در صرافی تبدیل قابل خرید و فروش هستند. کافی است در سایت صرافی تبدیل ثبت‌نام کرده و فرایند احراز هویت را انجام دهید؛ سپس می‌توانید بیش از ۷۰ ارز دیجیتال را معامله کنید.

جمع‌بندی

بیت‌کوین حدود یک دهه پیش ساخته شده است، ولی امروزه بیش از ۱۴ هزار ارز دیجیتال وجود دارد. سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری در این بازار، باید انواع ارز دیجیتال را بشناسند و با آگاهی تصمیم بگیرند. در این مطلب از آکادمی تبدیل تلاش کردیم انواع ارز دیجیتال را معرفی کنیم. امیدواریم با استفاده از مطلب بتوانید سرمایه‌گذاری پرسودی را در دنیای ارز دیجیتال شروع کنید.

آکادمی تبدیل 2022-07-10T18:12:44+04:30 جولای 10th, 2022 | مفاهیم پایه ارزهای دیجیتال دسته بندی ها | ۲ نظر

صفحه اقتصاد بررسی می کند:
توکن و کوین ارز دیجیتال چه تفاوتی با هم دارند؟ + کاربرد کوین

در این مطلب از صفحه اقتصاد به توضیحاتی درباره تفاوت توکن و کوین ارز دیجیتال خواهیم پرداخت، با ما همراه باشید.

کوین‌ها، ارزهایی هستند که می‌توانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و فقط شیوه‌ای از پرداخت هستند اما توکن‌ها می‌توانند بیانگر سهم یک شرکت باشند، دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند.
واژه کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) از دو عبارت کریپتو (Crypto) به‌معنای رمز و کارنسی (Currency) به معنای ارز تشکیل شده است. رمزارزها به یکی از مهم‌ترین مباحث مالی، اقتصادی و تکنولوژی در دنیا تبدیل شده‌اند. یک کوین یا پول رمزنگاری شده یا رمز ارز نوعی دارایی رمزنگاری شده (هر نوع از ارزهای مجازی) است که بلاک چین مخصوص به خود را دارد بر خلاف توکن که روی بلاک چین‌های سایر رمز ارزها جا به جا می‌شود. و این تفاوت کوین و توکن است.

کوین توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ چیست؟

دیجیتال کوین (Digital Coin) که به اختصار کوین نامیده می‌شود، یک دارایی دیجیتال است که به شبکه بلاک چین خود تعلق دارد. در واقع هر کوین جزئی از شبکه بلاکچین خود از جمله بیت کوین، اتر و لایت کوین است. هر کدام از کوین‌ها بر روی شبکه بلاک چین خود هدف خاصی را دنبال می‌کنند، مانند بلاکچین بیت کوین از ابتدا قصد داشت که نیاز به واسط سوم را در تراکنش‌های مالی از بین ببرد.

توکن چیست؟

توکن ها بر روی یک شبکه بلاک چین که از قبل وجود دارد، ایجاد می‌شوند. در واقع به لطف قراردادهای هوشمند، بسیاری از توکن ها بر روی شبکه اتریوم ساخته می‌شوند. توکن هایی که بر روی این پلتفرم ایجاد می‌شوند به توکن ERC۲۰ مشهور هستند. با این حال، نئو، Waves و Lisk نیز همانند اتریوم، قابلیت میزبانی توکن‌ها را دارند. برای مثال توکن هایی که بر روی پلتفرم نئو ایجاد می‌شوند به توکن های NEP-۵ مشهور می‌باشند.

از آن‌جا که اتریوم بلاک چین مخصوص به خودش را دارد، پس یک کوین است. هم‌چنین، از این مسئله این‌چنین می‌توان نتیجه گرفت که اگر شما کیف پول دیجیتالی داشته باشید که از اتریوم پشتیبانی می‌کند، تمام دارایی‌های که از بلاک چین اتریوم استفاده می‌کنند، از جمله توکن‌های ERC۲۰، با کیف پول شما سازگار هستند.

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟

روی هر پلتفرم بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، می‌توان توکن ایجاد کرد. اتریوم در حال حاضر میزبان بیش از ۸۰٪ توکن‌های بازار است و پس از آن بایننس چین (Binance chain)، ایاس، کازماس، تزوس و ترون قرار دارند.

توسعه‌دهندگان برای ایجاد یک توکن باید با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی و استانداردهای ایجاد توکن که تیم یک بلاک چین آن را ارائه می‌کند، قرارداد هوشمند توکن خود را ایجاد کنند و با استفاده از ابزارهای موجود، آن در بلاک چین پیاده‌سازی کنند.

برای مثال، زبان برنامه‌نویسی ساخت توکن (قرارداد هوشمند) در اتریوم سالیدیتی است و استاندارد اصلی اتریوم برای ایجاد توکن ERC-۲۰ نام دارد. ساخت توکن به‌خودیِ خود در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کم (کارمزدهای شبکه) انجام می‌شود، اما ایجاد یک توکن نمی‌تواند ارزشمندی آن را تضمین می‌کند.

بسیاری از پروژه‌های ارز دیجیتال ترجیح می‌دهند ابتدا، ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاکچین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاکچین اختصاصی برای آن بنویسند. بایننس کوین یکی از این پروژه‌ها بود. ارز BNB ابتدا بر بستر ERC۲۰ شروع به فعالیت کرد و سپس، بایننس بلاکچین اختصاصی BEP۲ را برای آن نوشت.

کاربردهای توکن

برای اینکه یک توکن بتواند ارزش جذب کند و مقبولیت به دست بیاورد، باید در یک پروژه کاربردی دخیل باشد و در صرافی‌های معتبر

اضافه شود که به هیچ وجه کار ساده‌ای نیست. توکن‌هایی که بتوانند با حضور خود یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی ارائه دهند، شانس بیشتری برای حضور در بازار سرمایه دارند.

۱- توکن‌های کاربردی

برای مثال اگر شما از طریق سیستم بلاکچین یک بلیط سینما بخرید، در واقع یک توکن خریداری کرده‌اید. توکن‌های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاکچین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.

۲- توکن‌های امنیتی

بعضی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند. این دارایی می‌تواند سهام یک شرکت باشد یا سند اشتراک در مالکیت یک خانه. این نوع توکن‌ها در اثر افزایش نگرانی‌های دولت‌ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن‌های امنیتی (Security Token) توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ که به آن‌ها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

۳- توکن‌های معاملاتی

یکی از انواع رایج توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی (Transaction Token) است. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌هایی مانند دای (Dai) یا تتر از جمله این توکن‌ها هستند.

۴- توکن حاکمیتی

یکی از مهم‌ترین انواع توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال رمزارز کامپ (COMP)، رمز ارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه دی فای (DeFi) است که در سال ۲۰۲۰ آغاز به فعالیت کرد.

دسته‌بندی توکن‌ها صرفاً برای آسان‌تر کردن فهم روش کار آن‌ها است و لزوماً هر توکن، در یکی از این دسته‌بندی‌ها قرار نمی‌گیرد یا ممکن است در دو دسته‌بندی تعریف شود.

تفاوت توکن غیرمثلی و مثلی

در اقتصاد، یک کالا (یا پول) در صورتی مثلی یا تعویض‌پذیر (Fungible) تلقی می‌شود که واحدهای آن با یکدیگر قابل‌تعویض باشند و نتوان هیچ‌کدام از آنها را کم‌ارزش‌تر یا با ارزش‌تر از دیگری دانست.

به‌عنوان مثال، بیت توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ کوین، دلار، ریال و به‌طور کلی اسکناس‌ها در دسته دارایی‌های مثلی قرار دارند. یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی نسبت به یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی دیگر از نظر ارزش کاملاً برابر است و هر دو می‌توانند با یکدیگر تعویض شوند و مقدار کالای یکسانی را خریداری کنند. زمانی که یک اسکناس ۱۰,۰۰۰ تومانی به دوست خود قرض می‌دهید، انتظار ندارید که بعداً دقیقاً توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ همان اسکناس را پس بگیرید.

در مقابلِ دارایی‌های مثلی‌، چیزهای غیرمثلی (Non-fungible) قرار دارند که دورتادور ما را فرا گرفته‌اند. به‌طور کلی می‌توان گفت هر چیزی که ابزار مبادله نباشد، غیرمثلی است.

مثلاً لپ‌تاپ شما، تلفن همراه شما و خودروی شما اقلام غیرمثلی هستند. اگر خودروی خود را به دوستتان قرض بدهید تا به مسافرت برود، انتظار دارید دقیقاً همان خودرو را پس بگیرید نه یک خودروی دیگر. برای درک بهتر، بلیط بازی پرسپولیس و استقلال هم غیرمثلی است.

یک توکن غیرمثلی یا NFT، یک دارایی دیجیتال است که کمیاب و منحصربه‌فرد بوده و روی بلاک چین ذخیره و جابه‌جا می‌شود. آیتم‌های بازی‌های کامپیوتری، اقلام کلکسیونی، آثار هنری دیجیتال، بلیط رویدادهای مختلف، نام دامنه‌ها، یک خانه که به‌صورت توکن درآمده و … در دسته توکن‌های غیرمثلی جای می‌گیرند.

در حال حاضر ۹۹٪ توکن‌های بازار مانند تتر و چین لینک مثلی هستند و همه واحدهای آنها از نظر ارزش مشابه و قابل‌تعویض هستند، اما حوزه NFT روزبه‌روز در حال گسترش است و احتمالاً در آینده توکن‌های غیرمثلی بخش بزرگ‌تری از بازار را به خود اختصاص دهند.

کاربرد کوین چیست؟

کوین‌ها همانند پول موجود در کیف و یا حساب بانکی‌تان است. برخی از دیجیتال کوین‌ها تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند و کاربرد دیگری ندارند. در مورد توکن ها چنین نیست.

موارد استفاده از کوین‌ها:

• انتقال پول (از آنها برای دارایی قابل ارزش استفاده کنیم)
• سرمایه یا دارایی (می‌توان آنها را به هدف سرمایه‌گذاری نگهداری کرد، مثل طلا)

شما از بیت کوین (به عنوان یک دیجیتال کوین) می‌توانید برای پرداخت کالاها و خدمات در اینترنت و در بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی نیز استفاده کنید (در بسیاری از کشورها شما در ازای پرداخت بیت کوین می‌توانید خرید خانه و خودرو و سایر موارد را انجام دهید). همچنین می‌توانید پس از خرید بیت کوین، آن را نگه دارید تا در آینده و با بالا رفتن ارزش آن، از تفاوت قیمت خرید و فروشتان سود ببرید.

به جز استفاده از بیت کوین به عنوان یک ابزار مالی، این ارز دیجیتال استفاده دیگری نخواهد داشت. شما نمی‌توانید صرفاً با نگهداری بیت کوین، بیت کوین‌های بیشتری را به دست آورید (مثل خریداری سهام شرکت که در پایان هر سال به ازای تعداد سهامتان به شما سود تعلق خواهد گرفت و یا مثل نگهداری ارز دیجیتال نئو، که به ازای نگهداری آن، شما ارز دیجیتال دیگری به اسم Gas دریافت خواهید کرد). بیت کوین تنها استفاده به عنوان یک پول دیجیتال را دارد.

می‌توان یک توکن را با یک کوین خریداری کرد، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کوین‌ها به طور مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.

توکن چیست؟-4 توکن مهم در ارز دیجیتال

اگر علاقمند به سرمایه گذاری در ارز های دیجیتال هستید باید با مفاهیمی از قبیل توکن ، کوین و … آشنایی داشته باشید. توکن ارز دیجیتالی است که تراکنش های آن بر روی بلاک چین های ارز های دیجیتال دیگر اجرا می شود. در این مقاله با مفهوم توکن ، مهم ترین توکن ها در ارز دیجیتال و کاربرد آنها آشنا خواهیم شد.

توکن ارز دیجیتال

توکن چیست؟

توکن در ارز های دیجتال به نوعی از دارایی های دیجیتال گفته می شود که بر روی بلاک چین ارز های های دیگر اجرا می شود. قبلا افراد برای ایجاد ارز دیجیتال خودشان مجبور به دانستن دانش برنامه نویسی و ایجاد بلاک چین بودند. ولی امروزه پلتفرم هایی مانند بایننس ، اتریوم و … امکان ایجاد توکن هایی بر بستر خودشان فراهم کرده اند.

توکن چیست؟

توکن ها در بازی ها ، مبادلات غیرمتمرکز و … کاربرد دارند. توکن ها نیز مانند کوین ها قابل خریداری ، نگهداری و معامله می باشد.

بعضی از تحلیل گران توکن ها و آلت کوین ها را یکی می دانند و هر ارز دیجیتال به جز بیت کوین و اتریوم را توکن می دانند. توکن ها خود به نوعی باعث کاربرد بهتر ارز های دیجیتال غیرمثلی مانند توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ فروش امکلاک و نرخ بهره و … می شوند.

تفاوت توکن ، کوین و آلت کوین

توکن ها و کوین ها هر دو ارز دیجیتال هستند. و تنها تفاوت آنها در شبکه بلاک چینی است که بر روی آن اجرا می شوند.

ارز دیجیتال یک پول دیجیتال رمزنگاری شده و غیرمتمرکز است و برای تایید تراکنش ها از رمزنگاری استفاده می شود و داده های تراکنش نیز در بلاکچین ذخیره می شوند.

ارز هایی مانند بیت کوین ، لایت کوین ، اتریوم ، بایننس و … چون برای خودشان بلاک چین مخصوص خودشان را دارند ، کوین محسوب می شوند. از طرف دیگر ارز هایی مانند شیبا ، nft ها دوج کوین و … نیز بر روی بلاک چین های دیگر اجرا شده و توکن هستند.

در بلاکچین ارز های قدیمی مانند بیت کوین و لایت کوین امکان ایجاد قرارداد های هوشمند موجود نبوده و فقط در پلتفرم های جدید تر مانند اتریوم ، کاردانو ، سولانا و … می توان توکن های جدید ایجاد کرد.

آلت کوین نیز هر ارز دیجیتال به غیر از بیت کوین می باشد. یعنی هر رمز ارزی که بعد از بیت کوین به وجود آمده است ، جایگزین آن محسوب می شود.

تمامی این دسته ها و گروه ها ارز دیجیتال محسوب می شوند. از طرفی چون هر ارز دیجیتال به جز بیت کوین آلت محسوب می شوند ، پس تمامی توکن ها زیر مجموعه آلت کوین ها بوده و آلت کوین محسوب می شوند.

4 توکن مهم در ارز دیجیتال

حوزه ارز های دیجیتال بسیار گسترده و وسیع می باشد. هزاران توکن در حوزه ارز های دیجیتال وجود دارد. و می توان آنها را دسته بندی کرد.

4 توکن مهم در ارز دیجیتال

4 دسته از این توکن ها کاربردی تر بوده و اهمیت زیادی دارند.

1 توکن های دیفای DeFi

توکن های دیفای یک سیستم مالی غیرمتمرکز است که می توان در آن سرویس های مالی را به صورت غیرمتمرکز بر بستر بلاک چین انجام داد. با استفاده از این پلتفرم می توان توکن های مختلف با کاربرد های گوناگون انجام داد.

2 توکن های حاکمیتی

توکن های حاکمتی نوعی اختصاصی از توکن های دیفای هستند که به دارندگان توکن این امکان را می دهند تا آینده یک پروتکل را ایجاد کنند. کسانی که توکن های حاکمیتی را در کیف پول خود دارند می توانند در تصمیمات پروژه شرکت کنند و به نوعی رای دهند. هر چه فرد توکن های بیشتری در اختیار داشته باشد ، رای های بیشتری دارد.

3 توکن های غیرقابل تعویض (nft ها)

توکن های غیر مثلی توکن هایی هستند که مالکیت یک دارایی دیجیتال را در دنیای واقعی نشان می دهند. و از آن برای جلوگیری از کپی و حفظ حق ایجاد کننده و مالک آن استفاده می شود. همچنین برای انتشار تعداد محدودی از یک اثر دیجیتال ، فروش یک اثر دیجیتال با ارزش ، فروش یک کتاب دیجیتالی به شکلی که درصد حاصل از سود فروش های مکرر به حساب ایجاد کننده اثر واریز شود ، مورد استفاده قرار می گیرد.

مفهوم کوین و توکن چیست؟

کوین و توکن دو اصطلاح رایج در میان فعالان بازار ارزهای دیجیتال به حساب می آیند و بسیاری از افراد به اشتباه از این دو واژه برای اشاره به تمام دارایی‌های دیجیتال در دسترس استفاده می‌کنند. تفاوت فراوانی میان کوین ها و توکن ها وجود دارد که در این مقاله، به بررسی کامل مفهوم کوین، توکن و تفاوت‌های هر یک از آن ها می‌پردازیم.

کوین (Coin) چیست؟

کوین یا همان آلتکوین به نوعی ارز دیجیتال گفته می شود که به طور مستقل کار می‌کند و برای خودش یک شبکه بلاک چین خصوصی دارد. در بلاک چین، معاملات کوین مذکور، انجام می‌شود. اکثر آلتکوین های موجود در بازار کریپتوکارنسی یک نسخه (یا یک فورک ) از بیت کوین هستند که با استفاده از پروتکل اصلی بیت کوین ساخته شده و فقط تعدادی اصلاحات به کد اصلی آنها افزوده شده است. پس اگر کد اصلی نوشته شده برای یک کوین تغییر کند، در حقیقت یک کوین جدید به وجود آمده است. بیت کوین‌کش، لایت کوین، دوج کوین، Namecoin و بسیاری دیگر نمونه هایی از کوین‌های محبوب در بازار هستند.

علاوه بر این کوین‌های دیگری نیز وجود دارند که از نسخه اصلی بیت کوین منشعب نشده‌اند، مانند اتریوم، ریپل و مونرو و… این کوین‌ها در حقیقت یک بلاک چین جداگانه برای خود دارند و بلاک چین آنها به عنوان یک پایگاه داده، امکان پیگیری و تایید معاملات را فراهم می کند. بنابراین مشخصه بارز کوین ها این است که برای فعالیت خود از بلاک چین اختصاصی خود استفاده می کنند. به عنوان مثال اتریوم، کوینی مخصوص به اسم اتر (ETH) دارد که بر روی بلاک چین اتریوم کار می کند. کوین ها هیچ ماهیت فیزیکی ندارند و برای ارسال و دریافت آنها، هیچ کوین فیزیکی بین افراد رد ‌و ‌بدل نمی‌شود.

کاربرد کوین چیست؟

کوین ها کاربردهایی مشابه پول های فیات دارند. شما می توانید به راحتی کوین ها را بر روی کیف پول های مخصوص خود ذخیره کنید و مبادلات خود را با آن ها انجام دهید. برای درک بهتر این موضوع کوین BTC (بیت کوین) را در نظر بگیرید.

BTC می‌تواند برای پرداخت مبلغ خدمات، کالا و بسیاری از موارد دیگر مورد استفاده قرار گیرد. همچنین BTC را می توان برای سرمایه گذاری و نگهداری بلند مدت در نظر گرفت. بنابراین می توان گفت که مهمترین کاربرد بیت کوین در انجام تراکنش های مالی است و نمی‌توان آن را برای به دست آوردن بیت‌کوین‌های بیشتر ذخیره کرد.

با این حال، برخی از کوین‌ها نظیر اتر، نئو و دش، ویژگی‌ها و کاربردهای بیشتری دارند. کوین اتر (ETH) نقش سوخت مورد نیاز برای انجام معاملات در شبکه اتریوم را ایفا می کند. کوین نئو (NEO) در یک کیف پول برای کسب سود سهام ذخیره می‌شود. این سود سهام به عنوان GAS شناخته می‌شود. کوین دش (DASH) به کاربران اجازه می‌دهد که حق رای در شبکه دش را داشته باشند. این حق رأی یا همان تصمیم‌­گیری به دارندگان دش اجازه می‌دهد که در مورد نحوه انجام پروژه تصمیم‌­گیری کنند.

توکن (Token) چیست؟

توکن در واقع نوعی ارز دیجیتال است با این تفاوت که بلاک چین جداگانه‌ای ندارد و از بلاک چین ارزهای دیجیتال دیگر استفاده می‌کند. توکن‌ها معمولا برای ایجاد یک پروژه جدید طراحی و تولید می‌شوند و به پروژه‌ هایی که برای جمع‌آوری بودجه خود از توکن استفاده می‌کنند، اصطلاحا ICO گفته می‌شود.

بنابر این، توکن منحصر به یک پلتفرم خاص نیست بلکه نشان دهنده این است که شما یک دارایی قابل تجارت دارید. توکن‌ها بسیار ساده تر از کوین‌ها طراحی و پیاده‌سازی می شوند، چرا که نیازی نیست بلاک چین جدیدی ایجاد شود، فقط از بلاک چین های موجود برای ایجاد پروژه جدید استفاده خواهد شد.

در حال حاضر رایج‌ترین پلتفرم برای پیاده سازی توکن ها بلاک‌چین اتریوم است که تعدادشان روز به روز در حال افزایش است. توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می شوند، به عنوان توکن‌های ERC-20 شناخته می‌شوند.

به عنوان مثال پروژه Golem بر پایه بلاک‌چین اتریوم ساخته شده بدین معنی که دارای بلاک‌چین اختصاصی نیست، نماد توکن این پروژه GNT است و اگر شما بخواهید از اپلیکیشن غیرمتمرکز Golem استفاده کنید، باید توکن GNT را در اختیار داشته باشید.

با این حال می توان گفت که توکن ها، از لحاظ فنی ارز دیجیتال محسوب نمی‌شوند. چرا که برای وجود داشتن به بلاک چین یک ارز دیجیتال دیگر نیاز دارند مثلا اگر روزی بلاک چین اتریوم از بین برود، دیگر توکن GNT نیز وجود نخواهد داشت، چراکه این توکن بر روی پلتفرم اتریوم ایجاد شده است.

چگونه می توان توکن‌ ایجاد کرد؟

ایجاد توکن ها کار چندان پیچیده ای نیست و هر فردی که کمی تجربه در زمینه برنامه‌نویسی داشته باشد می تواند برخی از کوین‌های بومی را به بلاک‌چینی منتقل کند که توکن در آن ایجاد می‌شود، با این کار به راحتی توکن اختصاصی بوجود می آید. مثلا اگر توکن مورد نظر خود را در پلتفرم اتریوم پیاده سازی کنید، باید مقداری از کوین های اتریوم یا همان اتر را خرج کنید تا استخراج کننده‌های شبکه اعتبار معامله توکن شما را تأیید کنند.

همچنین توجه داشته باشید که برای تمام انجام معاملات توکن در بلاک‌چین، باید هزینه کنید و این هزینه تنها به ایجاد توکن محدود نمی‌شود، بلکه هر عملیاتی که در بلاک چین اتریوم صورت می گیرد، باید از کوین‌های اتر برای انتقال توکن‌های خاص از یک کاربر به دیگری استفاده شود.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

هنگامی که توسعه دهندگان توکن های اختصاصی خود را ایجاد می کنند، حق انتخاب دارند که چه تعداد از آن توکن ایجاد کنند، حتی می توانند برای توکن خود یک کیف پول اختصاصی در نظر توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ بگیرند که مشخص کنند پس از ایجاد توکن به کجا فرستاده شود. به همین دلیل ایجاد ارزهای دیجیتال بومی به عنوان یک توکن به سادگی امکان پذیر است.

علاوه بر این، توکن‌ها اغلب برای استفاده در برنامه هایی که برای آن طراحی شده اند کاربرد دارند. به عنوان مثال صرافی بزرگ بایننس، توکن بایننس کوی ن (BNB) را ایجاد کرده است و این امکان را فراهم می کند که کاربران در ازای انجام تریدهای خود توسط BNB ، به میزان 50% از کارمزدهایشان کاهش یابد.

بنابر این باید گفت که تفاوت اساسی میان کوین و توکن در ساختار آن هاست، کوین‌ها می‌توانند به عنوان یک نوع ارز دیجیتال مورد استفاده قرار گیرند، در حالی که توکن‌ها مانند برنامه‌های غیر متمرکزی هستند که روی بلاک چین کوین‌ها پیاده می‌شوند.