ارزش بیت کوین در سیستم های اعتماد

اگر سوالی دارید و یا این که نیاز به مشاوره بیشتری دارید، می‌توانید با شماره‌ ۴۵۲۹۸-۰۲۱ تماس گرفته و با مشاوره خرید ارز دیجیتال صحبت کنید.

آیا می توان به صرافی های داخلی بازار ارزهای دیجیتال اعتماد کرد؟

خرید و فروش ارزهای دیجیتال امروز در جهان تبدیل به یک روند مرسوم و عادی شده است و افراد بسیاری علاقه مند به حضور در این بازارها هستند. به خصوص این که این بازارها امروزه بستر مناسبی برای سرمایه گذاری دارند و می توان به آینده درخشان آن بسیار امیدوار بود. این موضوع بین مردم ایران نیز چند سالی است رواج پیدا کرده است و هر روز افراد بیشتری دوست دارند که در این بازار حضور پیدا کنند. از این رو مسئله خرید و فروش و نحوه پرداخت و دریافت و تبدیل ارزها به یکدیگر از مهم ترین مسائل این روزهای یک سرمایه گذار ایرانی در مورد ارزهای دیجیتال است. امروز مشاوره خرید ارز دیجیتال آرموو قرار است از این مسئله و چالش برای ما صحبت کند. این صحبت با محوریت صرافی های داخلی خواهد بود.

احتمالا بسیاری از شما در شروع کار سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال در دو راهی انتخاب صرافی های خارجی و داخلی مانده اید. همانطور که می دانید به هر حال به دو صورت می شود و در بازار ارزهای دیجیتال وارد شد. یا این که با تبدیل ارز هایی مانند ریال یا دلار به بیت کوین و سایر رمز ارزها وارد این بازار شود و یا این که از طریقی بیت کوینی به دست بیاورید یا ارز دیجیتال دیگری داشته باشید که با تبدیل آن به ارزهای دیگر در این بازار فعالیت داشته باشد.

به گفته مشاوره خرید ارز دیجیتال، مورد دوم معمولا کمتر پیش می آید. مگر این که شما یک تاجر باشید و با فروش جنسی یا ارائه خدماتی بیت کوین یا ارز دیجیتال دیگری دریافت کرده باشید. اما در حالت کلی مرسوم ترین راه خرید ارز های دیجیتال استفاده تبدیل ارزهای ریالی یا دلاری است. اما این راه به گفته مشاوره خرید ارز دیجیتال و بسیاری از اقتصاددانان عملا در ایران غیر ممکن است. چرا که ایران زیرساخت لازم جهت ارتباط با دنیای مالی نوین را ندارد و نمی تواند مبادلات ارزی با دنیا داشته باشد و همچنان همان سیستم قدیمی تبدیل ارز در ایران فعال است. این موضوع معامله گر ایرانی را با یک معضل و بن بست رو به رو می کند.

مشاوره خرید ارز دیجیتال و یک راه نسبتا ساده

بنابراین نیاز به گفته مشاوره خرید ارز دیجیتال نیست که ما برای تبدیل ارزهای رایجی مانند ریال و دلار به بیت کوین نیاز به یک صرافی داریم. انواع صرافی های معتبر در دنیا در این زمینه فعالیت می کنند. این صرافی ها حتی اگر هم نسبت به حضور ایرانی ها مشکلی نداشته باشند و عملا آن ها را بلاک نکنند، مشکل واریز و برداشت ارز را خواهیم داشت. چرا که ایرانی ها عملا به سیستم پرداختی مانند پی بال و مستر کارت و … دسترسی ندارند و نمی توانند به صورت مستقیم اقدام به واریز مبلغ مورد نیاز بکنند. از این رو عملا واریز و برداشت وجه با مشکل مواجه هستیم. این موضوع برای تازه کارها و تازه واردان به دنیای ارزهای دیجیتال بسیار پر رنگ تر است و عملا آن ها در این موارد بسیار سر در گم می شوند. بهترین پیشنهادی که مشاوره خرید ارز دیجیتال می دهد، استفاده از صرافی های داخلی یا بومی است.

صرافی های داخلی با استفاده از سیستم های خودشان می توانند ریال شما را به دلار و دلار را به ارز مورد نظر شما تبدیل کنند. یعنی شما ناچارا باید دو مرحله تبدیل مالی را خواسته یا ناخواسته پشت سر بگذارید. صرافی های داخلی این دو مرحله را خودشان انجام می دهند و در ازای آن از شما کارمزد دریافت می کنند. اگر شما بخواهید در صرافی های خارجی کار کنید باید این دو مرحله را خودتان انجام دهید که در صورت حرفه ای نبودن و آشنا نبودن با بازار و صرافی ها ممکن است سرمایه خودتان را از دست بدهید.

پس به هر ترتیب که نگاه کنیم، متوجه می شویم که صرافی های داخلی با استفاده از سیستم پرداخت ریالی کار سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال را ساده تر کرده اند. این ساده کردن برای کاربران ایرانی ناچارا متحمل پرداخت کارمزد بیشتر است. اما به نظر مشاوره خرید ارز دیجیتال و بسیاری از فعالان بازار پرداخت این کارمزد ارزش استفاده راحت از بازار ارزهای دیجیتال را دارد. به خصوص این که احتمال بلوکه شدن سرمایه نیز کم تر می شود اما هیچگاه این موضوع تا زمان رفع تحریم های مالی ایران صفر نمی شود.

مشاوره خرید ارز دیجیتال و چند نکته پایانی

به گفته مشاوره خرید ارز دیجیتال امروزه صرافی های ایرانی معتبر نسبتا زیادی در ایران مشغول فعالیت هستند که هر روز نیز به تعداد آن ها اضافه می شوند. عمدتا این سایت ها و صرافی های داخلی بر اساس قیمت کارمزد ها و خدماتی که ارائه می دهند با یکدیگر رقابت می کنند.

توجه داشته باشید که غالب صرافی های داخلی معتبر به شکل متمرکز هستند و از یک دیتا سنتر برای متمرکز سازی اطلاعات خودشان استفاده می کنند. بنابراین عملا دولت می تواند روی این صرافی ها نظارت داشته باشد که این یک امتیاز مثبت برای سرمایه گذاران محسوب می شود. از طرف دیگر این صرافی ها برای این که درصد کلاهبرداری را در بازار کمتر کنند اقدام به احزار هویت می کنند. در این احراز هویت شما باید عکس کارت ملی خودتان را برای آن ها ارسال کنید تا هویت شما تایید شود. این موضوع نیز خیال ما را از بابت جعلی نبودن افراد داخل بازار راحت تر می کند.

توجه داشته باشید که بسیاری از افراد در فضای مجازی خارج از صرافی ها اقدام به خرید و فروش بیت کوین یا سایر ارزهای مطرح می کنند. این افراد درست مانند دلالان ارزش بیت کوین در سیستم های اعتماد ارز بازار فردوسی تهران هستند. شاید شما بتوانید با قیمت کارمزد کمتر ارز مورد نظر خود را بخرید یا بفروشید اما اعتماد به این افراد می تواند بسیار سخت باشد و شاید این اعتماد بهای جبران ناپذیری برای شما به همراه داشته باشد.

به هر حال به نظر می رسد اگر تازه کار هستید و در دوراهی انتخاب صرافی ایرانی یا خارجی قرار گرفته اید، صرافی داخلی را انتخاب کنید.

اگر سوالی دارید و یا این که نیاز به مشاوره بیشتری دارید، می‌توانید با شماره‌ ۴۵۲۹۸-۰۲۱ تماس گرفته و با مشاوره خرید ارز دیجیتال صحبت کنید.

آیا بیت کوین یک شرکت هرمی است؟! سوالی عجیب ولی پر تکرار

با وجود اینکه حالا به دلیل شناخته‌شدن بیت کوین شاید این ادعا کمی عجیب به‌نظر برسد، اما همچنان برخی افراد معتقدند که بیت کوین به یک طرح پانزی و هرمی شباهت دارد. در این مقاله بررسی می‌کنیم که این ادعا چه پایه و اساسی دارد و آیا صحیح است یا خیر. همچنین روش‌هایی را برای تشخیص پروژه‌های کلاهبرداری رمزارزی ارائه خواهیم داد.

طرح‌های پانزی و هرمی چه طرح‌هایی هستند؟

برای بررسی هرمی یا پانزی بودن رمزارزها و خصوصاً بیت کوین، ابتدا باید بدانیم که چنین طرح‌هایی چه مفهوم و خصوصیاتی دارند.

طرح پانزی چیست؟

اگر بخواهیم توضیح مختصری درمورد طرح‌های پانزی بدهیم، باید بگوییم که طرح پانزی، طرحی است که در آن طراح از افراد شرکت کننده مقداری پول دریافت کرده و ادعا می‌کند که از پول آن‌ها در یک پروژه اقتصادی یا صنعتی استفاده خواهد کرد؛ لذا در نهایت به این شرکت‌کنندگان یک درصد مشخص و معمولا بالا، سود اختصاص خواهد یافت. اما واقعیت اینجا است که سودی در کار نیست و فرد طراح با ورود افراد بیشتر و دریافت پول از آن‌ها، سود افراد قبلی را پرداخت می‌کند.

این روند معمولاً در یک جا متوقف می‌شود و این توقف دو حالت دارد. یا فرد طراح سرمایه کلانی را به جیب زده و فرار می‌کند و یا پروژه قادر نبوده افراد جدیدی را جذب کند، پس نمی‌تواند سود را پرداخت کند و منحل می‌شود. در هرصورت افراد زیادی در این بین پول خود را از دست خواهند داد، حتی اگر تعدادی از افراد، از آن سود کرده باشند.

این طرح‌ها از سال‌ها پیش مرسوم بودند، اما فردی ایتالیایی به‌نام چارلز پانزی (1882 تا 1949 میلادی) آن را معروف کرد و به‌همین دلیل این طرح‌ها از آن پس با نام “پانزی” شناخته شدند. در این طرح‌ها هیچ ارزش افزوده و پول جدیدی تولید نمی‌شود، هیچ فعالیت صحیح اقتصادی صورت نمی‌گیرد و فقط یک کلاهبرداری درحال رخ دادن است، تا زمانی که به یکی از روش‌هایی که ذکر کردیم، زنجیره شکسته شود.

طرح هرمی چیست؟

نوع دیگری از طرح‌های کلاهبرداری وجود دارند که به نام هرمی مرسوم هستند. در این طرح‌ها، شرکت‌کننده برای پیشرفت، باید افراد بیشتری را وارد پروژه کند و به‌اصطلاح زیرمجموعه بگیرد. در این حالت هم پول افراد جدید به افراد قبلی می‌رسد، با این تفاوت که پول هرکس به افراد بالاتر همان شاخه خواهد رسید و طراح نیز در سر هرم قرار دارد و پول بسیار کلانی را به جیب می‌زند.

این پروژه‌ها نیز یک سود ثابت و بالا را برای هر مرحله تضمین می‌کنند و ادعا می‌کنند که ریسکی در این کار وجود ندارد. البته بعضی از طراحان پروژه‌های هرمی از اصطلاح “بازاریابی چند سطحی” استفاده می‌کنند که در آن افراد با عضویت می‌توانند کالایی را بفروشند و با ورود زیرمجموعه، بخشی از سود فروش‌های زیرمجموعه خود را نیز دریافت خواهند کرد. اما تشخیص هرمی بودن یا نبودن چنین طرح‌هایی گاها بسیار دشوار است. دقت داشته باشید که تمرکز اصلی طرح‌های هرمی، جذب افراد جدید است.

چرا برخی معتقدند که بیت کوین یک کلاهبرداری پانزی یا هرمی است؟

هر تغییر اساسی در زندگی بشر، ذاتا با مخالفت گروهی همراه است. از هنگام معرفی بیت کوین در سال 2009، افرادی ماهیت این رمزارز را متهم کردند و به پانزی بودن آن مشکوک بودند. ابتدا مشهورترین اظهارات در این زمینه را بررسی می‌کنیم.

تندایی کاپفیدز، اقتصاددان ارشد لندینگ تری، ادعا کرد بیت کوین یک طرح هرمی است! او گفت که با ورود افراد جدید به بازار بیت کوین، شما (کاربران بیت کوین) پول کسب می‌کنید. بیت کوین در دنیای واقعی کاربردی ندارد و با گذشت ده سال، هنوز حامیان آن نتوانسته‌اند کاربردی برای آن در واقعیت ایجاد کنند.

تعداد دیگری از متخصصان نیز معتقدند که بیت کوین فقط بر اساس سفته بازی کار می‌کند. مثلا مسئول ارشد بازاریابی شرکت برودرمن، الیور پورش، در مصاحبه‌ای اعلام کرد که اواخر سال 2016 و اوایل 2017، برای آشنایی با فناوری بلاکچین تعداد برابری از پنج رمزارز مختلف را خریداری کرده و امید دارد یکی از آن‌ها به رمزارز برتر بازار مبدل شود. اما آن‌ها را درک نمی‌کند و این کار را با هدف یادگیری انجام داده نه میلیارد شدن. او گفت که هنگام کار با رمزارزها باید درنظر داشت که ممکن است تمام قوانین زیرسوال بروند و این کار به سفته بازی شباهت دارد.

حال که ارزش بیت کوین در سیستم های اعتماد دو اظهار نظر مشهور در مورد بیت کوین را بازگو کردیم، بررسی خواهیم کرد که چرا ادعای کلاهبرداری بودن بیت کوین صحت ندارد.

چرا بیت کوین یک کلاهبرداری نیست؟

ما ادعای پانزی یا هرمی بودن بیت کوین را با چند گزاره ساده مردود می‌دانیم.

• سود تضمین شده: مهم‌ترین وجه تمایز طرح‌های پانزی، هرمی و چنین کلاهبرداری‌هایی، دادن سود تضمین‌شده به اعضاست. بیت کوین هرگز چنین ادعایی نداشته و هدف آن یک تغییر اساسی در سیستم مالی دنیا بوده است، نه سودبخشی مالی به افراد. حال باتوجه به کارایی و استقبال گسترده‌ای که از این ارز دیجیتال صورت گرفته و با گسترش بیشتر آن، احتمال رشد بیشتر ارزش آن نیز وجود دارد؛ لذا افرادی که زودتر به این بازار وارد شدند احتمالا سود کرده‌اند، اما این به معنای تضمین هیچ سود خاص در مدت زمان معینی نیست و این موضوع درمورد بیت کوین کاملا رد شده است.
• وجود طراح یا کنترل‌کننده متمرکز: عامل اساسی دیگری که یک کلاهبرداری را شکل می‌دهد، اساسا وجود یک فرد یا مجموعه کلاهبردار است! یک فرد یا مجموعه طراح باید این کلاهبرداری را کنترل کنند و در نهایت از آن نفع ببرند. اما خصوصیت ذاتی رمزارز بیت کوین، غیرمتمرکز بودن آن است. هیچ فرد یا گروهی بر آن نظارت ندارند، نمی‌توانند قیمت آن را دستخوش تغییر کنند و نمی‌توانند از ورود افراد جدید نفعی ببرند. پس عملا کلاهبرداری شکل نخواهد گرفت و هرکس مسئول عملکرد خویش است.
• سود جذب زیرمجموعه: یک کاربر بیت کوین، با دعوت از سایر افراد و ورود افراد جدید به دنیای بیت کوین، هیچ سودی دریافت نخواهد کرد! درست است که گستردگی بیشتر این فناوری موجب رشد موارد استفاده، بالا رفتن کلی ارزش و درکل نزدیک شدن بیت کوین به اهداف بنیادین خود می‌شود، اما هرگز با ورود یک فرد، شخص خاصی به‌طور مستقیم سود نخواهد برد.
• ارزش‌گذاری مستقل: مانند تمام بازارهای مالی دنیا، بازار بیت کوین نیز تحت تاثیر عرضه و تقاضا است و با عملکرد افراد تغییر ارزش می‌دهد. اما همانطور که توضیح دادیم، هیچکس امکان ارزش‌گذاری مستقیم آن را ندارد.

عوامل دیگر برای رد ادعای کلاهبرداری بودن بیت کوین

• اهداف و نحوه عملکرد: هدف ایجاد بیت کوین کاملا واضح است و کاربران به‌سادگی می‌توانند آن را متوجه شوند. این نوآوری اهداف متنوعی مانند تمرکززدایی، ایجاد آزادی مالی، ایجاد یک بستر امن برای تراکنش‌ها و… دارد؛ لذا کسب سود برای هیچ شخص یا نهاد خاصی جزء اهداف آن نیست. عملکرد آن نیز به‌صورت یک گزارش متن‌باز از شبکه بلاکچین بیت کوین، در اختیار تمامی کاربران قرار می‌گیرد و همه از تغییرات و تراکنش‌های آن آگاه می‌شوند، پس این شفافیت هیچ راهی برای شک و شبهه باقی نگذاشته است.
• کاربرد: بر خلاف ادعای کاپفیدز، حالا با گسترش دانش در مورد بیت کوین و پذیرش آن، کاربرد بیت کوین به‌شدت افزایش یافته و بسیاری از فروشگاه‌ها در سراسر دنیا، بیت کوین را به‌عنوان یک روش پرداختی معتبر می‌پذیرند. ضمنا به دلیل حذف واسطه‌ها و ایجاد یک شبکه همتا به همتا، هزینه تراکنش‌های بیت کوین نسبت به حالت سنتی بسیار پایین‌تر است که این موضوع، یک قابلیت بسیار کاربردی را برای تجار و سایر افراد برای ایجاد تراکنش‌های مالی، خصوصا تراکنش‌های بین‌المللی و برون مرزی ایجاد نموده است (البته مشکلاتی درمورد مقیاس‌پذیری این تراکنش‌ها وجود دارد که متخصصان بلاکچین سعی در حل آن دارند و شبکه لایتنینگ ممکن است کمک زیادی به رفع آن کند).

درنظر داشته باشید که نوآوری و عملکرد بیت کوین به‌قدری عالی بوده که بانک آمریکا (Bank of America) در سال 2019 آن را سرمایه‌گذاری برتر سال معرفی کرده است. همچنین به دلیل کاربردهای فوق‌العاده رمزارزها، که بیت کوین شروع‌کننده آن‌ها بود، حالا بسیاری از کشورها و بانک‌های مرکزی به استفاده از تکنولوژی بلاکچین و خلق یا استفاده رمزارزها روی آورده‌اند، که این خود تاییدی بر معتبر بودن این فناوریست.

آیا اعتبار بیت کوین بدان معناست که هیچ رمزارزی کلاهبرداری نیست؟

باید بگوییم که جواب این سوال منفی است. مانند هر فناوری دیگری، بسیاری کلاهبرداران نیز ممکن است از فناوری بلاکچین و بستر رمزارزها برای پروژه‌های کلاهبرداری خود بهره ببرند، که البته این موضوع درمورد خود شبکه رمزارزهای برتر مثل بیت کوین صادق نیست.

برخی از رمزارزهای رده پایین، که توسعه‌دهندگان آن‌ها را با ایجاد تغییر در کدهای اوپن سورس در بستر بلاکچین ایجاد کرده‌اند، کاربردهای متفاوتی دارند که بعضاً به کلاهبرداری مربوط می‌شود. مردم عادی نیز به دلیل نداشتن دانش فنی ممکن است این کدها را متوجه نشوند و در دام کلاهبرداری این رمزارزها بیافتند.

وان کوین: پروژه وان کوین، برخلاف رمزارزهای معتبر، به کاربران تضمین بازگشت سرمایه بدون ریسک را می‌داد. نرم‌افزار این کوین اوپن سورس نبود و روی یک بلاکچین عمومی اجرا نشده بود؛ لذا کاربران نمی‌توانستند متوجه کلاهبرداری آن شوند. البته کاربران مطلع، با دیدن چنین نشانه‌هایی باید از کلاهبردار بودن آن مطلع می‌شدند.

نهایتا با انتشار گزارشی توسط کاربران ارزهای دیجیتال، که بیش از 300 هزار بازدید داشت و کاربران در بیش از 1000 کامنت آن را تایید کردند، وان‌کوین به کلاهبرداری محکوم شد. شرکت‌های دیگری که در زمینه بیت کوین و دیگر رمزارزهای معتبر فعالیت داشتند، درمورد این موضوع هشدار دادند و کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا نیز مطلبی را در رابطه با استفاده کلاهبرداران پانزی از رمزارزها، منتشر کرد.

دش کوین: برخلاف وان‌کوین، دش کوین با یک خطای کوچک وجهه خود را خراب کرد و مدتی به کلاهبرداری متهم شد. این کوین در 24 ساعت آغاز فعالیت خود، اجازه استخراج 1.9 میلیون کوین را داد که البته به گفته طراحان آن، به دلیل وجود یک باگ رخ داده بود. اما این اتفاق موجب شد که تا مارس 2017 هم، 30 درصد از کل بازار این کوین در دست همان استخرج‌کنندگان اولیه باقی بماند.

درهرصورت با تلاش‌های فراوان توسعه‌دهندگان این ارز دیجیتال، دش توانست وجهه خود را بازیابی و امنیت خود را بالا ببرد. حتی در 2017 برای مدتی توانست بین 4 ارز دیجیتال برتر قرار گیرد.

چطور ارزش بیت کوین در سیستم های اعتماد طرح‌های رمزارزی کلاهبردار و پانزی را تشخیص دهیم؟

در مجموع برای تشخیص چنین پروژه‌های کلاهبرداری حتما باید به برخی نشانه‌ها دقت کنید. همانطور که قبلا توضیح دادیم، در یک پروژه صحیح و معتبر، هیچ سود تضمین شده یا ضمانتی برای بازگشت سرمایه وجود ندارد.

ارزهای دیجیتال معتبر معمولا فرد یا سازمان حمایت‌کننده‌ خاصی ندارند که از گسترش آن‌ها نفع ببرند، پس هنگام تبلیغ و بازاریابی مصرانه یک فرد یا سازمان برای یک رمزارز، این یک زنگ خطر خواهد بود. همچنین معمولا پروژه‌های معتبر از فرایندهای شفاف و مشخص استفاده می‌کنند و اوپن سورس هستند، درحالی که طرح‌های کلاهبرداری به‌سراغ فرایندهای بسیار پیچیده و مخفی برای انجام تراکنش‌ها یا تعیین ارزش رمزارز خود می‌روند.

اکثر پروژه‌های پانزی یا هرمی در برداشت آنی سرمایه مشکل دارند و کاربر نمی‌تواند به سادگی و بدون داشتن تبعاتی، سرمایه یا سود خود را برداشت کند. در حالت سنتی این پروژه‌ها، معمولا گفته می‌شد که کاربر باید مثلا یک ماه یا یک بازه زمانی مشخص قبل از دریافت سرمایه یا سود، به شرکت درخواست خود را اطلاع دهد. در پروژه‌های کلاهبرداری رمزارزی نیز چنین قوانین یا مشکلاتی ممکن است وجود داشته باشد.

درمورد جزئیات یک طرح تحقیق کنید!

همچنین به‌خاطر داشته باشید که معمولا کلاهبرداران دقت زیادی در ساختار اصولی توضیحات پروژه‌ خود انجام نمی‌دهند و گاها در وایت‌پیپر یا سایت آن‌ها، ایرادات متعددی دیده‌ می‌شود یا از قالب‌ها و متن‌های کپی شده استفاده شده است. در شبکه‌های اجتماعی آزادی مانند توییتر یا ردیت نیز می‌توانید نظرات کاربران را درمورد یک کوین ببینید و فعالیت طراحان آن را مشاهده کنید. معمولا پروژه‌های کلاهبرداری امکان تبادل نظر کاربران را فراهم نمی‌کنند و محل مناسبی را برای دریافت انتقادات به‌نحوی که برای عموم قابل مشاهده باشد ایجاد نمی‌کنند.

علاوه بر پروژه‌ها، شرکت‌ها یا افراد زیادی ممکن است ادعا کنند که با دریافت پول شما، در بازار رمزارزها سرمایه‌گذاری خواهند کرد و سودی را به شما خواهند داد. احتمال عملکرد صحیح چنین شرکت‌هایی وجود دارد، اما کلاهبرداران زیادی نیز در این بین هستند که شما باید با آگاهی و بررسی صحیح، آن‌ها را تشخیص دهید و از اعتماد به آن‌ها بپرهیزید.

راه‌هایی برای تشخیص پروژه‌های اوپن سورس

برای اطلاع از اوپن سورس بودن نرم‌افزار یک ارز دیجیتال که می‌تواند نشان‌دهنده اعتبار آن باشد، کافی است عبارت GitHub را در کنار نام آن نرم‌افزار (به انگلیسی) در موتور جستجو وارد کنید؛ چراکه اکثر پروژه‌های اوپن سورس، کدهایشان را در GitHub ثبت می‌کنند.

همچنین یک راه ساده‌تر برای تشخیص کلاهبرداری بودن یک پروژه وجود دارد. می‌توانید نام پروژه را در موتور جستجو بنویسید و سپس عبارت legit or scam را در کنار آن قرار دهید. این جستجو می‌تواند اطلاعات مفیدی را به شما نمایش دهد.

ماهیت ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز است؛ لذا سازمان و قانون‌گذار خاصی بر این پروژه‌ها نظارت ندارد. بلکه خود کاربران باید با دیدن نشانه‌هایی مثل ندادن اطلاعات دقیق توسط تبلیغ‌کنندگان پروژه در مورد هویت طراحان و دیگر نشانه‌هایی که ذکر کردیم، پروژه‌های نامناسب را تشخیص دهند.

سخن پایانی

در مجموع باید بگوییم که بیت کوین هرگز یک کلاهبرداری هرمی یا پانزی نیست و افراد با تحقیق بیشتر در زمینه نحوه کار آن، به سادگی می‌توانند به این موضوع پی ببرند. اما درمورد پروژه‌های نوظهور و جدید، حتما مواد ذکر شده را درنظر بگیرید و پس از افزایش اطلاعات و آگاهی خود در زمینه یک پروژه، اقدام به سرمایه‌گذاری کنید.

همیشه به منطق خود رجوع کنید و بررسی کنید که آیا دریافت یک سود مشخص یا حصول وعده‌های یک پروژه عقلانی است یا خیر. شما با بالا رفتن تجربه و دانش خود می‌توانید پروژه‌های کلاهبرداری را تشخیص دهید و سرمایه خود را از آن‌ها مصون نگه دارید.

اینترنت ارزش در بلاکچین

از آنجا که بلاکچین یک سیستم امن است، شبکه اعتماد را اغلب به عنوان یک پروتکل تبادل ارزش تعریف می کند. در این راستا، مردم اغلب می گویند همانطور که کلمه وب برای تبادل اطلاعات شناخته شده، بلاکچین هم برای مبادله اینترنت ارزش شناخته می شود. درست همانطور که انقلاب وب، با رونق تبادل اطلاعات درون جامعه، صنایع متمرکز و انحصار گرای اطلاعاتی را کمرنگ نمود، بلاکچین، هم همین کار را برای ضبط و تبادل تمام اشکال ارزش قابل اندازه گیری انجام می دهد. این ایده، ارزش نهفته در قلب بلاکچین است. اگر ارزشی در فرآیندی موجود نباشد، نیاز به اعتماد و نیاز به استفاده از بلاکچین نیز وجود ندارد.

چشم انداز اینترنت ارزش این است که هرجا ذره ای ارزش وجود دارد که می تواند جابجا شود، باید با سرعت و به صورت روان جریان پیدا کند. دقیقا مانند فایل‌های مالتی مدیا در وب امروزی.

در حالی که فایل‌های چندرسانه ای می تواند در سراسر جهان بدون هزینه و تقریبا بلافاصله جریان یابد، تراکنش‌ها که بسیار کم حجم تر هستند از یک کشور به دیگر بسیار گران و اغلب بسیار وقتگیر و غالبا بدون قابلیت اعتماد کامل صورت می گیرد. همچنین فرایند یاد شده شامل تعداد زیادی از طرفین ثالث و واسطه برای تأیید و پردازش معاملات با هزینه قابل توجه انجام می شود.

مطالب مرتبط: معرفی انواع بلاکچین

بلاکچین و اینترنت ارزش

این تصادفی نیست که اولین باری که از بلاکچین به صورت فزاینده استفاده شد برای تبادل ارزها بود؛ زیرا پول منبع فوری و آشکار ارزش در درون جامعه است. با این حال، برای درک صحیح ابعاد و پتانسیل های انقلابی این فناوری باید به خوبی درک کنیم که چگونه ارزش و روانی در تبادل آن می تواند تقریبا تمام جنبه های امور انسانی را تحت تاثیر ارزش بیت کوین در سیستم های اعتماد قرار دهد.

در ادامه باید قدرت کنترل بر این مقوله درک شود. اینکه چگونه سنجش و تبادل ارزش کلیدهای قدرت و کنترل در جامعه هستند و اینکه این مقوله در ابتدایی ترین تمدن‌های بشری هم به همین سبک وجود داشته است. امروزه اینترنت ارزش تقریبا به هر چیزی اطلاق می شود که شمارش پذیر بوده و بوسیله نهادهای متمرکز قانونگذاری و شمارش می شود. از دولت ملی گرفته که ارز تبادلی خود را می سازد تا نقش هر فرد در سلسله مراتب کاری و حتی لباس‌های مارک داری که ما برای ارسال سیگنال به دیگران می پوشیم، نشانگر وضعیت اجتماعی و ارزش در جامعه است.

برای حرکت به سمت یک جامعه شبکه محور، باید نگرش از نهاد محوری به سمت فرد محوری شبکه ای شیفت پیدا کند. تکنولوژی بلاکچین عنصر کلیدی است که این فرایند را با ایجاد یک لجر مشترک که مردم می توانند در آن ارزش‌های خود را مالکیت کنند، فراهم می کند و بر این اساس ارزش در درون اقتصاد را از موسسات به سمت افراد در شبکه سوق می دهد.

در دنیای اتصال محدود، شفافیت محدود با داده های نامحدود، لزوم اعتماد وجود موسسات و نهادهای شخص ثالث اعتمادزا را واجب می کند. تا اینها مقدار منابع نامعتبر را تعیین و نیز شمارش و تنظیم منابع درون جامعه و اقتصاد را به عهده داشته باشند. در اینگونه شبکه ها ارزش عبارتست از همین نهادهای ثالث. اما در دنیای اتصال بینهایت همتا به همتا، دنیای شفاف شبکه های کم هزینه، قابل اعتماد و خودکار، اینترنت ارزش می تواند از طریق مذاکرات همتایان در داخل شبکه های غیرمتمرکز تعریف گردد. ظهور ارزهای دیجیتال یکی از نمونه های این موضوع است.

اینترنت ارزش و مهمترین ارزهای جهانی

چیز شگفت انگیزی بین مردم وجود دارد و آن اینکه مهم ترین ارزهای جهانی مانند دلار، ین و یورو که می توان هر چیزی را با آنها خرید، فقط قطعه ای کاغذ یا ورودی ها در یک حساب بانکی هستند. اعتقاد مردم بر این که اینها ارزش دارند و پذیرش آنها به عنوان وسیله ای برای مبادله ارزش است که این ارزها را ارزشمند می نماید. آنها را از همه به ارمغان می آورد و این همه آنچیزی است که برای ارزشمند بودن واقعا ضروری است.

ارزها و پول کمی شبیه به زبان‌های محاوره هستند که برای ارزش گرفتن در معرض مستقیم اثرات شبکه انسانی هستند. هر چه تعداد افرادی که بر یک زبان توافق کرده و آنرا درک می کنند ارزش بیت کوین در سیستم های اعتماد بیشتر باشد، ارزش آن زبان هم به عنوان یک بستر ارتباطی بیشتر می شود. دلار، یورو و حتی بیتکوین هیچ ارزش ذاتی ای ندارند و همه آنها پروتکل های اجتماعی است و صرفا نشان دهنده راهی برای حمایت از جریان اینترنت ارزش بین افراد است.

در گذشته با توجه به سطح پایین اعتماد، نیاز به موسسات متمرکز مانند دولت ها و بانک ها برای به دست آوردن ارزش این شبکه مبادله وجود داشت. این الزام به منظور حمایت از ارزش، تنظیم آنها و حفظ ارزش، واجب بود و البته به آن سازمان ها قدرت زیادی داد. این یک جنبه حیاتی از تغییرات اینترنت و بلاکچین است.

بلاکچین ما را قادر می سازد تا اعتماد و اتوماسیون شبکه های مبادله ای را ایجاد کنیم که به طور قابل توجهی توانایی های مردم را برای مذاکره و تعریف ارزش از طریق مبادلات همگرا با همتایان مستقیم، تقویت می کند. بسته به آنچه که دیگران مایل به پرداخت آن برای یک تبادل خودکار شبکه همکار هستند، مردم می توانند ارزهای خود را با ارزش سایر ارزها تنظیم کنند.

چندارزشی

اما اینترنت ارزش، خیلی فراتر از مفهوم ارز است، زیرا ارزش، البته، مفهوم بسیار گسترده تر از صرفا دایره اقتصاد است. در صحبت کردن در مورد اینترنت ارزش مهم است در هنگام حرکت به سوی یک اقتصاد خدمت محور فرا صنعتی، در سطح اجتماعی این مفهوم را به رسمیت بشناسیم. آنچه که جامعه آن را ارزش می داند، در تعاملات اجتماعی و محیطی دائما در حال تغییر و نو شدن است و مدام به صورت ورودی به معادلات اقتصادی و اجتماعی وارد می شود.

مردم هر روز کمتر و کمتر از مفهوم تولید ناخالص داخلی GDP به عنوان تنها معیار ارزیابی عملکرد جامعه می پرسند و بیشتر و بیشتر به دنبال کیفیت زندگی واقعی هستند، آنها در طیف گسترده تری، به دنبال ارزش های فراتر از سود اقتصادی هستند.

طی دهه های گذشته، با روند فزاینده ای از ردیابی و ظهور اشکال مختلف اینترنت ارزش، روبرو هستیم، انواع اوراق قرضه سبز، اوراق قرضه تامین اجتماعی، طرح های وفاداری شرکت‌ها، حسابداری کربنی یا چندین و چند شکل دیگر. که همگی وابسته به ارزش‌های اجتماعی و زیست محیطی هستند. اما تاراج و از دست رفتن سرمایه های اجتماعی و زیست محیطی که در عصر انقلاب صنعتی اتفاق افتاده است، باعث جلب توجه مردم و افزایش ارزش این سرمایه ها گردیده است.

دیگر GDP تنها معیار ارزیابی عملکرد کشورها نیست، توجه جامعه به سایر ارزشهای اجتماعی و زیست محیطی باعث شده این معیارها نیز در ترکیب با میزان تولید ناخالص ملی، میزان پیشرفت جوامع را بسنجند.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال (Cryptocurrency) شکل خاصی از پول دیجیتال است که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شده است. بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهره‌مند شدن از ویژگی‌های اساسی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده می‌کنند.

ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال به این معنی است که هیچ نهاد، گروه یا سازمانی آن‌ها را کنترل نمی‌کند.

ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتال شکل خاصی از پول هستند که بر پایه علم رمزنگاری ساخته شده‌اند. ویژگی مهم آن‌ها غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیری بلاک چین آن‌هاست که در اغلب این ارزها، چنین خصوصیاتی مشاهده می‌‌شوند.

کریپتوکارنسی‌ها را می‌توان به صورت مستقیم و بدون دخالت هرگونه واسطه‌ای در اینترنت به شخص دیگری ارسال کرد. یعنی برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیازی به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانک‌ها یا هر سازمان واسطه‌ دیگری نخواهید داشت.

رمزارزها همانند ریال و دلار پول‌ هایی هستند که با سازوکار مختلفی ایجاد و توزیع می‌شوند. فرایند خلق برخی از این پول‌ ها مانند بیت کوین با ماینینگ انجام می‌شود و برای تعدادی دیگر از آن‌ها، تمامی سکه‌ها از قبل به صورت استخراج شده در شبکه قرار می‌گیرند.

ارزهای دیجیتال بر روی فناوری‌ دفترکل توزیع شده ساخته‌ شده‌اند که یکی از محصولات مهم آن، فناوری بلاک چین است. بلاک چین‌های عمومی که اکثر ارزهای دیجیتال از آن استفاده می‌کنند، قابلیت مشاهده تمامی تراکنش‌ها را چه برای افرادی که در شبکه حضور دارند و چه برای افراد خارج از شبکه فراهم می‌کند.

از دید بسیاری بیت کوین اولین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است که ایده آن سال ۲۰۰۸ در وایت‌پیپر بیت کوین منتشر و اولین سکه‌های آن در سال ۲۰۰۹ استخراج شد؛ هرچند پیش از بیت کوین نیز تلاش‌های زیادی برای ساخت یک ارز دیجیتال صورت گرفته بود.

ایده شکل‌گیری ارزهای دیجیتال از دو مشکل بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوبار خرج کردن» ریشه می‌گیرد.

هنگامی که شما از بانک‌ها برای انتقال پول و نگهداری آن استفاده می‌کنید، در واقع به آن بانک اعتماد کرده‌اید. حتی اگر کلی‌تر به ماجرا نگاه کنید، اعتماد برای پیش بردن بسیاری از کارهایتان ضروری است.

مشکل دوبار خرج کردن در سیستم‌های مالی که توسط سرورهای مرکزی با بررسی موجودی‌ها حل شده بود، جلوی افراد را از خرج کردن دوباره‌ی مقدار مشخصی پول می‌گرفت. این راهکار به صورت غیرمتمرکز در بیت کوین ارائه شد و تمامی افراد با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها می‌توانستند از تقلب کردن سایرین جلوگیری کنند.

بیت کوین به عنوان اولین پول الکترونیکی عرضه شد که توانسته بود مسئله اعتماد و دوبار خرج کردن را حل کند. دیگر نیاز نبود افراد برای انتقال و نگهداری پول به شخص، سازمان، گروه و یا بانکی اعتماد کنند.

مسئله اعتماد نیز نه تنها در انتقالات پولی، بلکه در بسیاری از امور دیگر برای انسان‌ها به یک دردسر بزرگ تبدیل شده بود. برای همین سیستم عاری از اعتمادی که بیت کوین ارائه داده بود، در سایر فعالیت‌های انسانی نیز به کار گرفته شد.

رفته رفته ارزهای دیجیتال برای حل دغدغه‌های متفاوتی به وجود آمدند. به عنوان نمونه اتریوم خود را بستری برای توسعه برنامه‌های مختلف و اجرای قراردادهای هوشمند معرفی کرد و ریپل با نگاه خوشبینانه‌ نسبت به بانک‌ها، بر روی تجدید ساختار ارتباطات بین بانکی و ارائه سیستم پرداختی پرسرعت و کم‌هزینه متمرکز شد.

امروزه توکن‌های بسیاری بر روی بستر ارزهای دیجیتالی مانند اتریوم، ایاس و ترون ساخته شده‌اند که از قدرت بلاک چین‌های اصلی برای اجرای تراکنش‌هایشان بهره می‌گیرند.

رمز ارزها چگونه کار می‌کنند؟

رمز ارزها برای اجرای تراکنش‌های خود، مدل‌های مختلفی را به کار می‌گیرند. به عنوان نمونه بیت کوین از مدل اثبات کار استفاده می‌کند که طی آن استخراج‌کنندگان یا ماینرها تراکنش‌ها را تایید می‌کنند.

این مدل‌های مختلف در بلاک چین‌ها که با نام «الگوریتم‌های اجماع» یا سازوکارهای توافق جمعی شناخته می‌شود، نحوه به اتفاق نظر رسیدن مشارکت‌کنندگان شبکه را در مورد تایید کردن یا نکردن یک تراکنش در شبکه تعیین می‌کنند.

تراکنش‌ ارزهای دیجیتال به صورت همتا به همتا (P2P) عمل می‌کند و براساس مدل استفاده شده، نیاز به واسطه‌ها را از بین می‌برند.

مسئولیت نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال و تامین امنیت آن توسط نودها تامین می‌شود. نودها در شبکه‌های مختلف به روش‌های مختلفی انتخاب می‌شوند. برای مثال در بیت کوین، استخراج‌کنندگان یا ماینرها هستند که این مسئولیت را بر عهده دارند، در ایاس و ترون درباره انتخاب این نودها رای‌گیری می‌شود و در شبکه‌های اثبات سهام، هر کسی که بخشی از سکه‌هایش را در شبکه به صورت سهام قفل کرده باشد، می‌تواند در مورد تراکنش‌ها تصمیم‌گیری کند.

ارزهای دیجیتال چه تفاوتی با پول‌های معمولی دارند؟

برخی ویژگی‌های منحصر به فرد سبب ایجاد تمایز بین ارزهای دیجیتال و پول‌های معمولی شده است. البته تمام این ویژگی‌ها در همه ارزهای دیجیتال وجود ندارد و می‌توان استثنائاتی را نیز مشاهده کرد.

اولین ویژگی ارزهای دیجیتال غیرقابل برگشت بودن تراکنش‌هاست. اگر انتقال ارز دیجیتالی را انجام دهید و تراکنش شما تایید شود، دیگر نمی‌توانید آن را برگردانید و این کار تنها در صورتی امکان‌پذیر خواهد بود که گیرنده مایل به انجام این کار باشد. اما این شیوه در بانک‌ها متفاوت است. اگر شما به اشتباه پولی را به حساب شخصی دیگر انتقال داده باشید، در نهایت با پیگیری قضایی می‌توانید آن را پس بگیرید. اما اگر بیت کوین یا ارز دیجیتال دیگری را اشتباها به آدرس دیگری بفرستید، باید بیخیال آن شوید!

دومین ویژگی منحصربفرد ارزهای دیجیتال ناشناس بودن یا نیمه ناشناس بودن آن‌هاست. آدرس کیف پول‌ها که همان نقش شماره کارت یا شماره حساب را در حساب‌های بانکی دارند، شامل اطلاعات هویتی شما نمی‌شوند. این آدرس‌ها که از رشته عبارات حروف و اعداد تشکیل شده‌اند را تنها با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها و تحلیل‌های عمیق می‌توان به هویت افراد پیوند زد. البته برخی ارزهای دیجیتال پیگیرگریز و حریم خصوصی محور مانند مونرو، زی‌کش و گرین طوری طراحی‌ شده‌اند که شناسایی هویت را خیلی سخت و تقریبا غیرممکن می‌کنند.

سومین ویژگی رمزارزها جهانی یا فرامرزی بودن آن‌هاست. ارسال پول به نقاط مختلف دنیا ممکن است با سیستم‌های فعلی تا چندین روز طول بکشد ولی ارزهای دیجیتال این کار را در عرض چند دقیقه می‌توانند انجام دهند. ارزهای دیجیتال محدودیت مرزی نمی‌شناسند و آن‌ها را می‌توان از هر نقطه‌ای در دنیا به نقطه دیگر فرستاد.

چهارمین ویژگی امنیت ارزهای دیجیتال است. این امنیت در مبادلات درون شبکه‌ای توسط قدرت هش به اشتراک گذاشته شده توسط افراد (در سیستم‌های اثبات کار) تامین می‌شود. از طرفی سیستم رمزنگاری کلید عمومی و کلید خصوصی این امکان را به اشخاص می‌دهد که خودشان کنترل پول‌های دیجیتالشان را بر عهده بگیرند و شخص دیگری نتواند به آن‌ها دسترسی پیدا کند.

پنجمین ویژگی که رمزارزها را نسبت به پول‌‌های معمولی متمایز کرده، انحصاری نبودن آن‌هاست. افراد برای اینکه بتوانند از شبکه‌های ارز دیجیتال مختلفی مانند بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و غیره استفاده کنند، نیازی نیست از شخص یا گروه و سازمانی اجازه بگیرند. آن‌ها می‌توانند کل تاریخچه تراکنش‌ها را دانلود کرده و خودشان بدون نیاز به کسب اجازه اقدام به ارسال یا دریافت ارز دیجیتال کنند.

انواع ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال به جز بیت کوین را می‌توان به دو دسته آلت کوین‌ها و توکن‌ها تقسیم کرد. آلت کوین‌ها یا همان کوین‌ها هر کدام بلاک چین مخصوص خودشان را دارند. بخشی از کوین‌ها از کدهای اولیه بیت کوین ساخته شده‌اند و یا به اصطلاح فورکی از بیت کوین هستند. این‌ها با اعمال اصلاحات جزئی در متغیرهایی مانند تعداد سکه‌ها، الگوریتم استخراج، زمان ایجاد بلاک‌ها و غیره از بیت کوین به وجود آمده‌اند.

برخی کوین‌های دیگر مانند اتریوم، ریپل و ویوز شبکه خود را بدون استفاده از کدهای بیت کوین ساخته‌اند. این بلاک چین‌ها اغلب برای کاربردهای بیشتری به جز پول دیجیتال ایجاد شده‌اند.

توکن‌ها دسته دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که بر بستر یک پلتفرم مانند اتریوم یا ویوز و ایاس ساخته می‌شوند. آن‌ها بلاک چین جداگانه‌ای ندارند و برای اجرای تراکنش‌های خود از قدرت بلاک چین اصلی کمک می‌گیرند.

توکن‌ها طی عرضه اولیه سکه یا همان ICOها در ازای تامین سرمایه جمعی به سرمایه‌گذاران اعطا می‌شوند. توکن‌ها کاربردهای مخصوص خودشان را دارند و نمی‌توان آن‌ها را به چشم یک ارز دید. خود توکن‌ها نیز به دو دسته توکن‌های اوراق بهادار و توکن‌های کاربردی تقسیم می‌شوند.

ارزهای دیجیتال مشهور

در حال حاضر بیش از ۲,۲۰۰ ارز دیجیتال در بازار وجود دارد که بیشتر آن‌ها پروژه‌های مرده یا رهاشده هستند. در طول تاریخ ۱۰ ساله ارزهای دیجیتال، برخی از آن‌ها از همان ابتدای ورود به بازار جایگاه خود را در رده‌های بالای جدول ارزشمندترین‌ها حفظ کرده‌اند.

بیت کوین

بیت کوین مشهورترین و قدیمی‌ترین ارز دیجیتال است که همیشه در کانون توجهات قرار داشته است. از زمان ساخت این ارز دیجیتال توسط ساتوشی ناکاموتو بیش از ۱۰ سال می‌گذرد و از آن زمان تاکنون جایگاه نخست را بین ارزهای دیجیتال از دست نداده است.

اتریوم

ایده اتریوم در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین مطرح شد. عرضه اولیه سکه آن در سال ۲۰۱۴ به وقوع پیوست و شبکه آن در جولای ۲۰۱۵ راه‌اندازی شد. اتریوم از همان ابتدا با ایده‌های نوآورانه ظاهر شد. ارز دیجیتال این پلتفرم اتر (ether) نام دارد و از اتریوم برای ساخت توکن‌ می‌توان استفاده کرد.

ریپل پلتفرم متن‌بازی است که برای انجام تراکنش‌های ارزان و سریع طراحی شده است. این سیستم پرداختی در سال ۲۰۱۲ عرضه شد و از پول‌های رایج در شبکه خود پشتیبانی می‌کند. ریپل بر روی همکاری با بانک‌ها و توسعه سیستم پرداختی خود تمرکز کرده و کوین آن اکس‌آرپی (XRP) نام دارد.

لایت کوین با هدف پرداخت‌های سریعتر، با اعمال تغییراتی بر روی کدهای بیت کوین توسط چارلی لی ساخته شد. این ارز دیجیتال با نام نقره دیجیتال شناخته می‌شود و یکی از قدیمی‌ترین آلت کوین‌هاست.

بیت کوین کش

یکی از فورک‌های معروف بیت کوین که با اعمال تغییر بر روی اندازه بلاک‌ها در سال ۲۰۱۷ به وجود آمد. بیت کوین کش در سال ۲۰۱۸ به دو زنجیره ABC و SV تقسیم شد، به طوریکه زنجیره ABC با نام بیت کوین کش به فعالیت خود ادامه داد.

دلیل محبوبیت ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال به دلیل بازار پرنوسان‌شان، فناوری که در آن‌ها به کار رفته و همچنین ایده‌های آزادی‌خواهانه‌ای که دارند، به سرعت بین مردم به محبوبیت بالایی دست یافتند.

بازار ارزهای دیجیتال به دلیل نوپایی آن‌ها، نوسانات زیادی دارد و ممکن است در یک روز قیمت یکی از آن‌ها تا چندصد درصد رشد کرده و یا چند ده درصد ریزش کند.

فناوری به کار رفته در ارزهای دیجیتال با به کارگیری علم رمزنگاری که پایه آن ریاضیات است، امکان تقلب را از افراد می‌گیرد و سیستم‌های پرداختی را در جهت راستگویی تشویق می‌کند.

علاوه‌ بر این، جنبه آزادی‌خواهانه و کنار گذاشتن واسطه‌ها باعث شده تا افرادی که نسبت به سیستم‌های مالی سنتی بدبین بودند نیز به سمت ارزهای دیجیتال متمایل شوند.

ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟

تقریبا تمام ارزهای دیجیتال بر بستر بلاک چین کار می‌کنند. با این حال هر یک از آن‌ها بلاک چین را به طریق متفاوتی پیاده‌سازی کرده که در سازوکارهای اجماع این مورد مشاهده می‌شود.

چگونه ارزهای دیجیتال را بخریم یا بفروشیم؟

ارزهای دیجیتال را می‌توان از طریق صرافی‌های آنلاین داخلی خریداری کرد و یا به فروش رساند. برای این کار نیاز به گذراندن عملیات احراز هویت دارید.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال (Cryptocurrency) شکل خاصی از پول دیجیتال است که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شده است. بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهره‌مند شدن از ویژگی‌های اساسی ارزش بیت کوین در سیستم های اعتماد مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده می‌کنند.

ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال به این معنی است که هیچ نهاد، گروه یا سازمانی آن‌ها را کنترل نمی‌کند.

ارز دیجیتال چیست؟

ارزهای دیجیتال شکل خاصی از پول هستند که بر پایه علم رمزنگاری ساخته شده‌اند. ویژگی مهم آن‌ها غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیری بلاک چین آن‌هاست که در اغلب این ارزها، چنین خصوصیاتی مشاهده می‌‌شوند.

کریپتوکارنسی‌ها را می‌توان به صورت مستقیم و بدون دخالت هرگونه واسطه‌ای در اینترنت به شخص دیگری ارسال کرد. یعنی برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیازی به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانک‌ها یا هر سازمان واسطه‌ دیگری نخواهید داشت.

رمزارزها همانند ریال و دلار پول‌ هایی هستند که با سازوکار مختلفی ایجاد و توزیع می‌شوند. فرایند خلق برخی از این پول‌ ها مانند بیت کوین با ماینینگ انجام می‌شود و برای تعدادی دیگر از آن‌ها، تمامی سکه‌ها از قبل به صورت استخراج شده در شبکه قرار می‌گیرند.

ارزهای دیجیتال بر روی فناوری‌ دفترکل توزیع شده ساخته‌ شده‌اند که یکی از محصولات مهم آن، فناوری بلاک چین است. بلاک چین‌های عمومی که اکثر ارزهای دیجیتال از آن استفاده می‌کنند، قابلیت مشاهده تمامی تراکنش‌ها را چه برای افرادی که در شبکه حضور دارند و چه برای افراد خارج از شبکه فراهم می‌کند.

از دید بسیاری بیت کوین اولین ارز دیجیتال حقیقی یا رمز ارزی است که ایده آن سال ۲۰۰۸ در وایت‌پیپر بیت کوین منتشر و اولین سکه‌های آن در سال ۲۰۰۹ استخراج شد؛ هرچند پیش از بیت کوین نیز تلاش‌های زیادی برای ساخت یک ارز دیجیتال صورت گرفته بود.

ایده شکل‌گیری ارزهای دیجیتال از دو مشکل بزرگ «اعتماد به شخص ثالث» و «دوبار خرج کردن» ریشه می‌گیرد.

هنگامی که شما از بانک‌ها برای انتقال پول و نگهداری آن استفاده می‌کنید، در واقع به آن بانک اعتماد کرده‌اید. حتی اگر کلی‌تر به ماجرا نگاه کنید، اعتماد برای پیش بردن بسیاری از کارهایتان ضروری است.

مشکل دوبار خرج کردن در سیستم‌های مالی که توسط سرورهای مرکزی با بررسی موجودی‌ها حل شده بود، جلوی افراد را از خرج کردن دوباره‌ی مقدار مشخصی پول می‌گرفت. این راهکار به صورت غیرمتمرکز در بیت کوین ارائه شد و تمامی افراد با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها می‌توانستند از تقلب کردن سایرین جلوگیری کنند.

بیت کوین به عنوان اولین پول الکترونیکی عرضه شد که توانسته بود مسئله اعتماد و دوبار خرج کردن را حل کند. دیگر نیاز نبود افراد برای انتقال و نگهداری پول به شخص، سازمان، گروه و یا بانکی اعتماد کنند.

مسئله اعتماد نیز نه تنها در انتقالات پولی، بلکه در بسیاری از امور دیگر برای انسان‌ها به یک دردسر بزرگ تبدیل شده بود. برای همین سیستم عاری از اعتمادی که بیت کوین ارائه داده بود، در سایر فعالیت‌های انسانی نیز به کار گرفته شد.

رفته رفته ارزهای دیجیتال برای حل دغدغه‌های متفاوتی به وجود آمدند. به عنوان نمونه اتریوم خود را بستری برای توسعه برنامه‌های مختلف و اجرای قراردادهای هوشمند معرفی کرد و ریپل با نگاه خوشبینانه‌ نسبت به بانک‌ها، بر روی تجدید ساختار ارتباطات بین بانکی و ارائه سیستم پرداختی پرسرعت و کم‌هزینه متمرکز شد.

امروزه توکن‌های بسیاری بر روی بستر ارزهای دیجیتالی مانند اتریوم، ایاس و ترون ساخته شده‌اند که از قدرت بلاک چین‌های اصلی برای اجرای تراکنش‌هایشان بهره می‌گیرند.

رمز ارزها چگونه کار می‌کنند؟

رمز ارزها برای اجرای تراکنش‌های خود، مدل‌های مختلفی را به کار می‌گیرند. به عنوان نمونه بیت کوین از مدل اثبات کار استفاده می‌کند که طی آن استخراج‌کنندگان یا ماینرها تراکنش‌ها را تایید می‌کنند.

این مدل‌های مختلف در بلاک چین‌ها که با نام «الگوریتم‌های اجماع» یا سازوکارهای توافق جمعی شناخته می‌شود، نحوه به اتفاق نظر رسیدن مشارکت‌کنندگان شبکه را در مورد تایید کردن یا نکردن یک تراکنش در شبکه تعیین می‌کنند.

تراکنش‌ ارزهای دیجیتال به صورت همتا به همتا (P2P) عمل می‌کند و براساس مدل استفاده شده، نیاز به واسطه‌ها را از بین می‌برند.

مسئولیت نظارت بر شبکه ارزهای دیجیتال و تامین امنیت آن توسط نودها تامین می‌شود. نودها در شبکه‌های مختلف به روش‌های مختلفی انتخاب می‌شوند. برای مثال در بیت کوین، استخراج‌کنندگان یا ماینرها هستند که این مسئولیت را بر عهده دارند، در ایاس و ترون درباره انتخاب این نودها رای‌گیری می‌شود و در شبکه‌های اثبات سهام، هر کسی که بخشی از سکه‌هایش را در شبکه به صورت سهام قفل کرده باشد، می‌تواند در مورد تراکنش‌ها تصمیم‌گیری کند.

ارزهای دیجیتال چه تفاوتی با پول‌های معمولی دارند؟

برخی ویژگی‌های منحصر به فرد سبب ایجاد تمایز بین ارزهای دیجیتال و پول‌های معمولی شده است. البته تمام این ویژگی‌ها در همه ارزهای دیجیتال وجود ندارد و می‌توان استثنائاتی را نیز مشاهده کرد.

اولین ویژگی ارزهای دیجیتال غیرقابل برگشت بودن تراکنش‌هاست. اگر انتقال ارز دیجیتالی را انجام دهید و تراکنش شما تایید شود، دیگر نمی‌توانید آن را برگردانید و این کار تنها در صورتی امکان‌پذیر خواهد بود که گیرنده مایل به انجام این کار باشد. اما این شیوه در بانک‌ها متفاوت است. اگر شما به اشتباه پولی را به حساب شخصی دیگر انتقال داده باشید، در نهایت با پیگیری قضایی می‌توانید آن را پس بگیرید. اما اگر بیت کوین یا ارز دیجیتال دیگری را اشتباها به آدرس دیگری بفرستید، باید بیخیال آن شوید!

دومین ویژگی منحصربفرد ارزهای دیجیتال ناشناس بودن یا نیمه ناشناس بودن آن‌هاست. آدرس کیف پول‌ها که همان نقش شماره کارت یا شماره حساب را در حساب‌های بانکی دارند، شامل اطلاعات هویتی شما نمی‌شوند. این آدرس‌ها که از رشته عبارات حروف و اعداد تشکیل شده‌اند را تنها با بررسی تاریخچه تراکنش‌ها و تحلیل‌های عمیق می‌توان به هویت افراد پیوند زد. البته برخی ارزهای دیجیتال پیگیرگریز و حریم خصوصی محور مانند مونرو، زی‌کش و گرین طوری طراحی‌ شده‌اند که شناسایی هویت را خیلی سخت و تقریبا غیرممکن می‌کنند.

سومین ویژگی رمزارزها جهانی یا فرامرزی بودن آن‌هاست. ارسال پول به نقاط مختلف دنیا ممکن است با سیستم‌های فعلی تا چندین روز طول بکشد ولی ارزهای دیجیتال این کار را در عرض چند دقیقه می‌توانند انجام دهند. ارزهای دیجیتال محدودیت مرزی نمی‌شناسند و آن‌ها را می‌توان از هر نقطه‌ای در دنیا به نقطه دیگر فرستاد.

چهارمین ویژگی امنیت ارزهای دیجیتال است. این امنیت در مبادلات درون شبکه‌ای توسط قدرت هش به اشتراک گذاشته شده توسط افراد (در سیستم‌های اثبات کار) تامین می‌شود. از طرفی سیستم رمزنگاری کلید عمومی و کلید خصوصی این امکان را به اشخاص می‌دهد که خودشان کنترل پول‌های دیجیتالشان را بر عهده بگیرند و شخص دیگری نتواند به آن‌ها دسترسی پیدا کند.

پنجمین ویژگی که رمزارزها را نسبت به پول‌‌های معمولی متمایز کرده، انحصاری نبودن آن‌هاست. افراد برای اینکه بتوانند از شبکه‌های ارز دیجیتال مختلفی مانند بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و غیره استفاده کنند، نیازی نیست از شخص یا گروه و سازمانی اجازه بگیرند. آن‌ها می‌توانند کل تاریخچه تراکنش‌ها را دانلود کرده و خودشان بدون نیاز به کسب اجازه اقدام به ارسال یا دریافت ارز دیجیتال کنند.

انواع ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال به جز بیت کوین را می‌توان به دو دسته آلت کوین‌ها و توکن‌ها تقسیم کرد. آلت کوین‌ها یا همان کوین‌ها هر کدام بلاک چین مخصوص خودشان را دارند. بخشی از کوین‌ها از کدهای اولیه بیت کوین ساخته شده‌اند و یا به اصطلاح فورکی از بیت کوین هستند. این‌ها با اعمال اصلاحات جزئی در متغیرهایی مانند تعداد سکه‌ها، الگوریتم استخراج، زمان ایجاد بلاک‌ها و غیره از بیت کوین به وجود آمده‌اند.

برخی کوین‌های دیگر مانند اتریوم، ریپل و ویوز شبکه خود را بدون استفاده از کدهای بیت کوین ساخته‌اند. این بلاک چین‌ها اغلب برای کاربردهای بیشتری به جز پول دیجیتال ایجاد شده‌اند.

توکن‌ها دسته دیگری از ارزهای دیجیتال هستند که بر بستر یک پلتفرم مانند اتریوم یا ویوز و ایاس ساخته می‌شوند. آن‌ها بلاک چین جداگانه‌ای ندارند و برای اجرای تراکنش‌های خود از قدرت بلاک چین اصلی کمک می‌گیرند.

توکن‌ها طی عرضه اولیه سکه یا همان ICOها در ازای تامین سرمایه جمعی به سرمایه‌گذاران اعطا می‌شوند. توکن‌ها کاربردهای مخصوص خودشان را دارند و نمی‌توان آن‌ها را به چشم یک ارز دید. خود توکن‌ها نیز به دو دسته توکن‌های اوراق بهادار و توکن‌های کاربردی تقسیم می‌شوند.

ارزهای دیجیتال مشهور

در حال حاضر بیش از ۲,۲۰۰ ارز دیجیتال در بازار وجود دارد که بیشتر آن‌ها پروژه‌های مرده یا رهاشده هستند. در طول تاریخ ۱۰ ساله ارزهای دیجیتال، برخی از آن‌ها از همان ابتدای ورود به بازار جایگاه خود را در رده‌های بالای جدول ارزشمندترین‌ها حفظ کرده‌اند.

بیت کوین

بیت کوین مشهورترین و قدیمی‌ترین ارز دیجیتال است که همیشه در کانون توجهات قرار داشته است. از زمان ساخت این ارز دیجیتال توسط ساتوشی ناکاموتو بیش از ۱۰ سال می‌گذرد و از آن زمان تاکنون جایگاه نخست را بین ارزهای دیجیتال از دست نداده است.

اتریوم

ایده اتریوم در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین مطرح شد. عرضه اولیه سکه آن در سال ۲۰۱۴ به وقوع پیوست و شبکه آن در جولای ۲۰۱۵ راه‌اندازی شد. اتریوم از همان ابتدا با ایده‌های نوآورانه ظاهر شد. ارز دیجیتال این پلتفرم اتر (ether) نام دارد و از اتریوم برای ساخت توکن‌ می‌توان استفاده کرد.

ریپل پلتفرم متن‌بازی است که برای انجام تراکنش‌های ارزان و سریع طراحی شده است. این سیستم پرداختی در سال ۲۰۱۲ عرضه شد و از پول‌های رایج در شبکه خود پشتیبانی می‌کند. ریپل بر روی همکاری با بانک‌ها و توسعه سیستم پرداختی خود تمرکز کرده و کوین آن اکس‌آرپی (XRP) نام دارد.

لایت کوین با هدف پرداخت‌های سریعتر، با اعمال تغییراتی بر روی کدهای بیت کوین توسط چارلی لی ساخته شد. این ارز دیجیتال با نام نقره دیجیتال شناخته می‌شود و یکی از قدیمی‌ترین آلت کوین‌هاست.

بیت کوین کش

یکی از فورک‌های معروف بیت کوین که با اعمال تغییر بر روی اندازه بلاک‌ها در سال ۲۰۱۷ به وجود آمد. بیت کوین کش در سال ۲۰۱۸ به دو زنجیره ABC و SV تقسیم شد، به طوریکه زنجیره ABC با نام بیت کوین کش به فعالیت خود ادامه داد.

دلیل محبوبیت ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال به دلیل بازار پرنوسان‌شان، فناوری که در آن‌ها به کار رفته و همچنین ایده‌های آزادی‌خواهانه‌ای که دارند، به سرعت بین مردم به محبوبیت بالایی دست یافتند.

بازار ارزهای دیجیتال به دلیل نوپایی آن‌ها، نوسانات زیادی دارد و ممکن است در یک روز قیمت یکی از آن‌ها تا چندصد درصد رشد کرده و یا چند ده درصد ریزش کند.

فناوری به کار رفته در ارزهای دیجیتال با به کارگیری علم رمزنگاری که پایه آن ریاضیات است، امکان تقلب را از افراد می‌گیرد و سیستم‌های پرداختی را در جهت راستگویی تشویق می‌کند.

علاوه‌ بر این، جنبه آزادی‌خواهانه و کنار گذاشتن واسطه‌ها باعث شده تا افرادی که نسبت به سیستم‌های مالی سنتی بدبین بودند نیز به سمت ارزهای دیجیتال متمایل شوند.

ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟

تقریبا تمام ارزهای دیجیتال بر بستر بلاک چین کار می‌کنند. با این حال هر یک از آن‌ها بلاک چین را به طریق متفاوتی پیاده‌سازی کرده که در سازوکارهای اجماع این مورد مشاهده می‌شود.

چگونه ارزهای دیجیتال را بخریم یا بفروشیم؟

ارزهای دیجیتال را می‌توان از طریق صرافی‌های آنلاین داخلی خریداری کرد و یا به فروش رساند. برای این کار نیاز به گذراندن عملیات احراز هویت دارید.