نمونه هایی از بازارهای غیرمتمرکز

دانلود ترجمه مقاله حاکمیت شرکتی و مدیریت سود در بازارهای متمرکز

این مطالعه، تفاوت بین بازارهای تمرکز زیاد و تمرکز کم را در استفاده از مدیریت سود تعهدی و واقعی و نقش حاکمیت شرکتی در جلوگیری از چنین فعالیت هایی در این دو نوع بازار را مورد بررسی قرار می دهد. متوجه می شویم که شرکت هایی که در بازارهای متمرکز کار می کنند از مدیریت سود تعهدی و حقیقی بیشتری در مقایسه با بازارهای غیرمتمرکز استفاده می کنند. علاوه بر آن، این شواهد را در می یابیم که حاکمیت شرکتی، به شکل مشخصات هیئت مدیره کیفی، در جلوگیری از مدیریت سود در بازارهای غیرمتمرکز، موثرتر است. برعکس، حاکمیت شرکتی در بازارهای متمرکز، مدیران را به سمت جایگزینی مدیریت سود تعهدی با مدیریت سود حقیقی سوق می دهد زیرا مدیریت سود حقیقی دشوارتر قابل شناسایی است و احتمالاً پیامدهای منفی درازمدت آن بر ارزش شرکت بوسیله قدرت رقابتی بالاتر شرکت ها در بازارهای متمرکز، رفع می شود. یافته های این مطالعه برای قانون گذاران در بهبود مشروعیت حاکمیت شرکتی در بازارهای متمرکز، بسیار مفید می باشند. مقدمه: با اینکه حاکمیت شرکتی نقش مهمی در تضمین وجود مکانیزم های کنترلی در نبود رقابت ایفا می کند (کمپبل، هولینگسورث و لیندبرگ، 1991)، اما گاهی نتوانسته از سوء استفاده های مالی در بازارهای متمرکز جلوگیری نماید. تعدادی مثال در موتورهای جستجو و بازارهای تولید نوشابه مشاهده شده اند که نماینده نمونه هایی از متمرکزترین صنایع در ایالات متحده هستند که به میزان قابل توجهی از استانداردها و سیاست ها برای حاکمیت شرکتی خود استفاده می کنند (IBIS World، 2012). در بازار موتورهای جستجو، Microsoft در شیوه های حسابداری «تنگ شیرینی» مبادرت ورزیده که در تلاش است تا مدیریت را ازطریق ذخایر مالی هموار سازی کند تا سود را در گذر زمان، پایدار تر کند (نیویورک تایمز، 1999). در همان بخش، گوگل، رکوردهای حسابداری خود را دستکاری کرده است تا بوسیله جابجا کردن سود خود به مناطق دارای مالیات کم در سراسر جهان، از پرداخت زیاد مالیات امتناع کنند (روزنامه The Telegraph، 2012). در بخش تولید سودا (نوشابه)، Coca Cola، دارایی های خود را به مقدار 9 میلیون دلار، اضافه بیان کرده است (CNN، 2003) و کنترل کننده مالی شرکت پپسی، حساب های فروشنده ساختگی به میزان 8.7 میلیون دلار بین سالهای 1998 و 2009 ایجاد کرده است (Accounting Today، 2016). مثالهای بیان شده، تردیدهایی در مورد اثربخشی مکانیزم های حاکمیت در جلوگیری از دستکاری حسابداری در صنایع متمرکز را بوجود می آورند.

This study examines the difference between high and low concentrated markets in using accrual and real earnings management and the role of corporate governance in mitigating such activities across the two types of markets. We find that firms operating in concentrated markets use more accrual and real earnings management compared to those in non-concentrated markets. Furthermore, we find evidence that corporate governance, in the form of quality board characteristics, is more effective in mitigating earnings management in non-concentrated markets. In contrast, corporate governance in concentrated markets drives managers to substitute accrual with real earnings management as the latter is less easily detectable and its long-term negative consequences on firm value are likely to be mitigated by the higher competitive power of firms in concentrated markets. The findings of this study are potentially useful to regulators in enhancing the legitimacy of corporate governance in concentrated markets. Introduction: Although corporate governance plays an important role in ensuring the presence of control mechanisms in the absence of competition (Campbell, Hollingsworth, & Lindberg, 1991), it sometimes failed to prevent financial malpractices in concentrated markets. Some examples are evidenced in the search engines and soda production markets that represent ones of the most concentrated industries in the United States who significantly implement standards and policies to govern their operations (IBIS World, 2012). In the search engines market, Microsoft was involved in ‘cookie jar’ accounting practices that attempted to smooth earnings through financial reserves in order to make profits more stable over time (The New York Times, 1999). In the same sector, Google manipulated its accounting records to avoid high tax payments by moving its earnings to low tax jurisdictions around the world (The Telegraph, 2012). In the soda production sector, Coca Cola overstated its assets with an amount of $9 million (CNN, 2003), and the financial controller of Pepsi Co. created fictitious vendor accounts of $8.7 million between 1998 and 2009 (Accounting Today, 2016). The previous examples raise doubts about the effectiveness of governance mechanisms in preventing accounting manipulation in concentrated industries.

ترجمه این مقاله در 35 صفحه آماده شده و در ادامه نیز صفحه 19 آن به عنوان نمونه قرار داده شده است که با خرید این محصول می توانید، فایل WORD و PDF آن را دریافت نمایید.

تفاوت سرمایه گذاری در بازار بورس و بازار ارزدیجیتال چیست ؟

تفاوت بورس و ارزدیجیتال ، امروزه با رونق بازار بورس و همه گیر تر شدن آن و توجه بیش از پیش افراد به سرمایه گذاری در این بازار، بازار ارزهای دیجیتال نیز که پدیده ای نو ظهور شناخته می شود، مورد توجه و استقبال بسیاری از کاربران قرار گرفته است. و تقاضا برای سرمایه گذاری در این بازار ها افزایش یافته است.حال ممکن است برای علاقه مندان به سرمایه گذاری در بازارهای مالی سوال پیش بیاید که معامله دربازار بورس بهتر است یا معامله در بازار ارزهای دیجیتال؟برای پاسخ به این سوال ابتدا باید با این بازارها و ابزارهای هرکدام به خوبی اشنا شوید.با زوم ارز همراه باشید تا با توضیح هر یک از این بازارها و شرح تفاوت ها و شباهت های هرکدام، به نتیجه مطلوب خود دست یابید.

بازار بورس چیست؟

از نظر لغوی، بورس یک کلمه فرانسوی به معنای کیف پول می باشد. بورس یا بازار سهام، یک نهاد عمومی ست که خریداران و فروشندگان می توانند به آسانی و به طور مستقیم یا از طریق واسطه در آن به معامله بپردازند.در این قسمت نیم نگاه تخصصی تری به ابعاد مختلف این بازار خواهیم داشت:

در بازار سهام همانطور که از اسمش مشخص است، سهام شرکت های بورسی خرید و فروش می شود. و نحوه انجام خرید و فروش سهام به صورت صف خرید و صف فروش است. شرکت های سهامی پذیرفته شده در بورس به منظور افزایش سرمایه و تامین مالی، بخشی ازسهام خود را در بورس عرضه می کنند.در بازار سهام شما برای موفقیت بیشتر در مبادلات می توانید با بررسی صورت های مالی نمادها و تحلیل آن ها اطلاعات مفیدی مانند eps (سود هرسهم) کسب کنید و براساس این اگاهی به معامله بپردازید. جالب است بدانید که در عرضه اولیه سهام، اگرشما از سهامداران قبلی آن شرکت باشید نسبت به سهامداران جدید از الویت خرید سهام بهره مند هستید. به این الویت در خرید سهام، حق تقدم می گویند. با افزایش سرمایه و بزرگتر شدن شرکت، سهام شما نیز بزرگتر می شود و بر این اساس سود بیشتری نیز کسب می کنید. و به طور کلی شما با خرید سهام شرکت های بورسی، سهامدار آن شرکت محسوب شده و در تمام سود و زیان شرکت سهیم خواهید بود.همچنین به نسبت درصد مالکیت سهام خود، حق رای خواهید داشت و می توانید در تصمیم گیری های مجامع آن شرکت سهیم باشید.

حال ممکن است این سوال در ذهن شما شکل گیرد که در صورت وقوع سود یا زیان، چگونه وجه نقد به حساب شما واریز یا کسر می شود؟

برای جواب این سوال ابتدا باید با مفهوم “سود تحقق نیافته” اشنا شوید. منظور از سود تحقق نیافته، سود یا زیانی ست که با فروش آن سهم، برای شما محقق می شود. یعنی تا زمانی که آن سهم را نفروخته باشید هیچ سود یا زیانی برای شما حاصل نشده است. و تمامی سود و زیان های بازار سهام از این نوع می باشد.

بازار ارزهای دیجیتال چیست؟

شاید برای شما هم سوال پیش امده باشد که ارز دیجیتال چیست و ترید آن به چه صورت است؟

در این قسمت با نیم نگاهی به این بازار به سوالات بالا پاسخ خواهیم داد:

ارزهای دیجیتال یا همان کریپتوکارنسی ها، ارزهایی هستند که بر مبنای علم رمزنگاری، با هدف جلوگیری از تقلب و کلاهبردی ساخته شده اند. ارزهای دیجیتال شکل فیزیکی ندارند و به صورت دیجیتالی نگهداری و منتقل می شوند و همچنین برای خرید و فروش آنان چیزی به عنوان صف خرید و صف فروش وجود ندارد. شما می توانید برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال از صرافی های داخل کشور استفاده کنید. و هیچ نیازی به خدمات بانکی مانند افتتاح حساب و… ندارید.

ارزهای دیجیتال به دلیل غیرمتمرکز بودن از بلاک چین استفاده می کنند. ویژگی غیرمتمرکز بودن ارزهای دیجیتال به این معنی ست که برخلاف ارز های فیات توسط هیچ ارگان یا سازمانی نظارت نمی شوند. ممکن است نگران امنیت این بازار شوید و بپرسید که براین اساس چگونه باید بر آن اعتماد کرد؟

نظارت و تامین امنیت این بازار برعهده نودها می باشد. نود ها در ارزهای مختلف به شکل های مختلفی مانند رای گیری و… انتخاب می شوند.سیستم بلاک چین یکی از محصولات فناوری دفترکل توزیع شده می باشد که ارزهای دیجیتال براین مبنا خلق شده اند. به عنوان مثال پول های مجازی و ارز رمزی نمونه هایی برای ارزهای دیجیتال هستند.پس از این قسمت از مقاله می خواهیم شما را با نخستین ارز دیجیتال تاریخ این بازار اشنا کنیم.

اولین و معروف ترین ارز دیجیتال، بیت کوین است. که در سال 2009 برای نخستین بار توسط وایت پیپر بیت کوین منتشر شده است. بیت کوین از آن جهت که بر روی ارز های دیگر تاثیر قابل ملاحظه ای می گذارد و قیمت ارزهای دیگر را تعیین می کند، بسیار حائز اهمیت می باشد و همواره در مرکز توجهات قرار دارد.

تفاوت معاملات بازار بورس و بازار ارزهای دیجیتال؟

در ادامه این مقاله ابتدا به شرح تفاوت های بازار بورس و ارزهای دیجیتال می پردازیم:

یکی از تفاوت های آشکار این دو بازار، ساعت کاری آن دو می باشد. ساعت شروع و پایان معاملات دربازار بورس از9 صبح تا 12:30 ظهر روزهای شنبه تا چهارشنبه است. ولی در بازار ارز ساعت و روز مشخصی تعیین نشده است و شما در تمام روزهای هفته و در تمام ساعات شبانه روز می توانید بدون هیچ محدودیت زمانی در این بازار به معامله بپردازید.

برخلاف بازار بورس که نوسانات قیمت آن در طول یک روز کاری نمی تواند به بیش از5 یا 10 درصد تجاوز کند، قابل تامل است که نوسانات قیمت در بازار ارز ممکن است به صورت بسیار سریع و چشمگیر رخ دهد و در ظرف چند ساعت شاهد رشد یا ریزش های بسیار عظیم باشیم.

هزینه انجام معاملات در این دو بازار بسیار باهم متفاوت است. دربازار بورس کارمزد هرمعامله چیزی حدود 1.5 درصد سرمایه شما می باشد نمونه هایی از بازارهای غیرمتمرکز که این درصد در معاملات بزرگ عدد قابل توجهی است. درصورتی که هزینه کارمزد در معاملات بازار ارز رقمی بسیار ناچیز است. البته باید توجه داشته باشید که هزینه کارمزد تمام صرافی ها و تمامی ارزهای دیجیتال یکسان نیست وهم چنین در رمز ارزها پلتفرم هایی وجود دارند که هزینه کارمزد معاملات آنان صفر است.

همانطور که در بالا گفته شد در بازار بورس شما سهام شرکت های بورسی را خرید و فروش می کنید و از این طریق مالک بخشی از دارایی های آن شرکت شده و از مزایایی مانند شرکت در مجامع عمومی شرکت بهره مند می شوید. ولی در بازار ارز های دیجیتال شما هیچ حق مالکیتی نسبت به ارز هایی که خریدید و سایر مزایایی که درمالکیت سهام بورسی وجود دارد، ندارید.

ابتدایی ترین تفاوت بازار ارز و بورس از ثبت نام در این دو بازار شروع می شود. شما برای ثبت نام در بازار بورس به مدارک احراز هویت خود مانند شناسنامه، کد ملی و… نیازمندید. در صورتی که برای ثبت نام در معروف ترین صرافی های موجود فقط به یک ایمیل نیاز دارید.

در بازار سهام، شرکت ها اغلب به سهامداران خود سود می دهند. به این سود که توسط مجمع عمومی سهامداران تصویب و به سهامداران پرداخت می شود سود سهام یا سود قابل پرداخت گفته می شود. ولی در بازار ارز چیزی به اسم سود سهام وجود ندارد.

به دلیل 2 ویژگی غیرمتمرکز و بین المللی بودن بازار ارز، در این بازار رانت به ندرت دیده می شود و شما فقط می نمونه هایی از بازارهای غیرمتمرکز توانید با استفاده از تحلیل تکنیکال و تحلیل فاندامنتال بازار را ارزیابی کنید. ولی بازار بورس برخلاف بازار سهام به شدت تحت تاثیر اخبار است. به عبارت دیگر اگر فردی از رویداد مهمی که می تواند ارزش سهام شرکتی را افزایش دهد مطلع باشد و قبل از آن رویداد اقدام به خرید سهام آن شرکت نماید، می تواند سود قابل ملاحظه ای کسب کند. اگرچه باید درنظر داشت که این افراد از نظر قانون مجرم شناخته می شوند ولی در بازار ارز این محدودیت قانونی وجود ندارد.

همانطور که در ارتباط با نوسانات قیمت بیان کردیم بازار ارز به دلیل عدم محدودیت زمانی در معاملات، دارای نوسانات قیمتی بیشتری نسبت به بازار سهام است. براین اساس سرمایه گذار در بازار ارزهای دیجیتال طبیعتا ریسک بالاتری را متحمل می شود.

دربازار بورس قانون هایی جهت شرح عملکرد و ارزیابی شرکت وجود دارد که این قوانین در بازار ارزهای دیجیتال یافت نمی شود. مثلا شرکت های بورسی، طبق قانون باید صورت حساب های مالی خود را به صورت دوره ای (3ماهه یا یک ساله) منتشر کنند. درصورتی که در بازار ارزهای دیجیتال چنین قانونی وجود ندارد.

برخلاف بازار سهام، بازار ارزهای دیجیتال بسیار مستعد دست کاری می باشد. دستکاری در بازار ارز به این معناست که مثلا در برخی از صرافی ها حجم معاملات جعلی گزارش می شود و یا اتفاقات دیگر این چنینی که موجب گمراهی سرمایه گذاران می شود.

در بالا تفاوت های بازار بورس و بازار ارز را توضیح دادیم. اگر قصد سرمایه گذاری در این دو بازار را دارید با ما همراه باشید تا علاوه بر تفاوت ها، از شباهت های دو بازار نیز اطلاعات کافی کسب کنید.

شباهت های بازار بورس و بازار ارز های دیجیتال؟

این دو بازار به رغم تفاوت هایی که بایکدیگر دارند، دارای َشباهت ها و ویژگی های مشترکی نیزهستند که در ذیل به آن می پردازیم:

عملکرد این دو بازار وابسته به میزان تقاضا می باشد. به عبارت دیگردر این بازارها قیمت براساس میزان تقاضا تعیین می شود. زیرا قیمت با تعداد خرید یک ارز یا یک سهام، رابطه مستقیم دارد. زمانی که در بازار کسی حاضر به خرید یک ارز یا سهام نباشد، یعنی تقاضا در آن ارز یا سهام کاهش یافته و بنابراین قیمت آن نیز کاهش پیدا می کند و برعکس زمانی که تعداد خریداران یک ارز یا یک سهام زیاد باشد، قیمت آن نیز افزایش می یابد.

ویژگی مشترک ارزش گذاری مبتنی بر ایده به این معناست که هم یک ارز و هم یک سهام هردو به ماهیت ایده خود و کاربرد پذیری نمونه هایی از بازارهای غیرمتمرکز در صنایع مختلف برمی گردند.

هر دو بازار سهام و ارزهای دیجیتال برمبنای ارزهای فیات قیمت گذاری شده و سرمایه گذاران و سهامداران ارزش را برمبنای ارز های فیات، یعنی پول های رسمی و رایج مانند دلار و… اندازه گیری می کنند.

نتیجه گیری تفاوت بورس و ارزدیجیتال

همانطور که گفته شد شرط ورود شما به بازارهای مالی و داشتن یک عملکرد موفقیت آمیز، کسب اطلاعات جامع و کامل از فضای این بازارها می باشد. ولی قبل از شناخت بازارهای مالی شما باید از خودتان شناخت داشته باشید. لازمه انتخاب بین بازار سهام و بازار ارزهای دیجیتال، شناخت دقیق و بنیادی روحیه و شخصیت خودتان می باشد. درست است که ریسک و سود و زیان در تمام بازار ها وجود دارد ولی شما به عنوان یک سرمایه گذار باید بدانید چقدر از قدرت ریسک پذیری برخوردار هستید و یا چه میزان روحیه شکست پذیری دارید؟

پس از شناخت خود و شناخت بازاربورس و بازار ارزهای دیجیتال و اشنایی کامل با ابزارهای هرکدام، می توانید ویژگی های دو بازار را باهم مقایسه کرده و با روحیه خود تطبیق دهید و آنالیز کنید که انتخاب کدام بازار برایتان مناسب تر خواهد بود.همچنین در نظر داشته باشید که در بازارهای مالی باید از هر گونه رفتارهای احساسی و تصمیمات برخواسته از هیجانات روانی خودداری کنید. و با استفاده از مشاوره و مطالعه مقالات این چنینی به کسب مهارت و تجربه در این بازارها بپردازید.

ممنون از اینکه تا پایان ” تفاوت بورس و ارزدیجیتال ” همراه ما بودید.

معاملات با فرکانس بالا در صرافی های غیرمتمرکز چگونه کار می کند؟

معاملات با فرکانس بالا به معامله گران ارزهای دیجیتال اجازه می دهد تا از فرصت های بازار که معمولاً در دسترس معامله گران عادی نیست، استفاده کنند.

پس از رونق مالی غیرمتمرکز (DeFi) در سال 2020، صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) جایگاه خود را در اکوسیستم‌های ارز دیجیتال و مالی تثبیت کردند. DEX ها نسبت به صرافی های متمرکز کمتر تنظیم می شوند و به کاربران اجازه می دهند توکن های مورد نظر خود را فهرست کنند.

DEX به معامله گران با فرکانس بالا اجازه می دهد تا سکه های خود را قبل از رسیدن به مبادلات اصلی معامله کنند. علاوه بر این، از آنجایی که مبادلات غیرمتمرکز غیرمتمرکز هستند، از نظر تئوری، سازندگان آنها نمی توانند مرتکب کلاهبرداری خروج شوند.

به این ترتیب، شرکت‌های تجاری با فرکانس بالا که معاملات تجاری خود را با صرافی‌های ارزهای دیجیتال واسطه می‌کردند، برای انجام تجارت خود به صرافی‌های غیرمتمرکز روی آوردند.

آنچه خواهید خواند

معامله ارز مجازی با فرکانس بالا چیست؟

تجارت با فرکانس بالا (HFT) یک روش معاملاتی است که از الگوریتم های پیچیده برای تجزیه و تحلیل مقادیر زیادی از داده ها و انجام معاملات سریع استفاده می کند. به این ترتیب، HFT می تواند چندین بازار را تجزیه و تحلیل کند و تعداد زیادی سفارش را در چند ثانیه انجام دهد. در عرصه تجارت، اجرای سریع اغلب کلید کسب سود است.

HFT با معاملات سریع حجم بالا، اسپردهای کوچک پیشنهادی-فروش را حذف می کند. همچنین به فعالان بازار اجازه می دهد تا قبل از اینکه به طور کامل در دفتر سفارش منعکس شوند، از تغییرات قیمت استفاده کنند. در نتیجه، HFT می تواند حتی در بازارهای بی ثبات یا غیر نقدینگی سود ایجاد کند.

HFT ابتدا در بازارهای مالی سنتی ظهور کرد، اما پس از آن به دلیل بهبود زیرساخت صرافی‌های ارزهای دیجیتال، به فضای ارزهای دیجیتال نفوذ کرد. در دنیای ارزهای دیجیتال، از HFT می توان برای تجارت DEX استفاده کرد. همانطور که توسط فایننشال تایمز گزارش شده است، در حال حاضر توسط چندین خانه تجاری با فرکانس بالا، از جمله Jump Trading، DRW، DV Trading و Hemeier استفاده می شود.

صرافی های غیرمتمرکز روز به روز محبوب تر می شوند. مزایای زیادی نسبت به صرافی های متمرکز سنتی (CEX) از جمله بهبود امنیت و حفظ حریم خصوصی ارائه می دهد. به این ترتیب، ظهور استراتژی‌های HFT در ارزهای دیجیتال یک پیشرفت طبیعی است.

محبوبیت HFT ها همچنین منجر به این شده است که برخی از صندوق های تامینی که بر تجارت ارزهای دیجیتال متمرکز شده اند، معاملات الگوریتمی را برای ایجاد سود قابل توجه اتخاذ کنند، با منتقدان پیشنهاد می شود که HFT ها به سازمان های بزرگ برتری در تجارت ارزهای دیجیتال ارائه می دهند.

در هر صورت، به نظر می رسد HFT اینجاست تا در دنیای تجارت ارزهای دیجیتال بماند. با وجود زیرساخت های مناسب، می توان از HFT برای استفاده از شرایط مطلوب بازار و ایجاد سود در بازارهای بی ثبات استفاده کرد.

معاملات با فرکانس بالا در صرافی های غیرمتمرکز چگونه کار می کند؟

اصل اساسی HFT ساده است. کم بخر و بالا بفروش. برای انجام این کار، الگوریتم های HFT مقادیر زیادی از داده ها را تجزیه و تحلیل می کنند تا الگوها و روندهایی را که می توانند به نفع شما مورد سوء استفاده قرار گیرند، شناسایی کنند. به عنوان مثال، یک الگوریتم ممکن است یک روند قیمت خاص را شناسایی کند و بسیاری از سفارشات خرید یا فروش را به صورت متوالی اجرا کند تا از مزایای آن استفاده کند.

کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده از تعریف خاصی از معاملات با فرکانس بالا استفاده نمی کند. با این حال، پنج جنبه اصلی HFT را فهرست می کند.

با استفاده از برنامه های سریع و پیچیده سفارشات را تولید و اجرا کنید

برای کاهش تأخیرها و تأخیرهای احتمالی در جریان داده، از خدمات هم مکان ارائه شده توسط صرافی ها و سایر خدمات استفاده کنید

موقعیت ها را با استفاده از بازه های زمانی کوتاه باز و بسته کنید

چندین سفارش را ارسال کنید و بلافاصله پس از ارسال لغو کنید

با حفظ موقعیت ها برای دوره های بسیار کوتاه، قرار گرفتن در معرض خطر یک شبه را کاهش دهید

به بیان ساده، HFT از الگوریتم های پیچیده برای تجزیه و تحلیل مداوم همه ارزهای دیجیتال در چندین صرافی با سرعت بسیار بالا استفاده می کند. الگوریتم HFT بسیار سریعتر از یک معامله گر انسانی کار می کند. همچنین بسیار تطبیق پذیر است زیرا می توانید همزمان در بین کلاس های دارایی مختلف در چندین صرافی معامله کنید.

الگوریتم‌های HFT برای شناسایی محرک‌ها و روندهای معاملاتی ساخته شده‌اند که به‌راحتی با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند، به‌ویژه در سرعتی که برای باز کردن تعداد زیادی موقعیت به طور همزمان لازم است. هنگامی که روندها شناسایی می‌شوند، اولین نفر در صف باشید.

به عنوان مثال، پس از اینکه یک سرمایه گذار بزرگ یک موقعیت خرید یا فروش در ارزهای دیجیتال باز می کند، قیمت ها معمولاً نوسان می کنند. الگوریتم HFT از این حرکات بعدی قیمت با معامله در جهت مخالف برای ثبت سریع سود استفاده می کند.

با این حال، فروش ارزهای دیجیتال در مقیاس بزرگ معمولاً برای بازار مضر است زیرا قیمت ها را پایین می آورد. با این حال، زمانی که ارزهای دیجیتال به حالت عادی برمی‌گردند، الگوریتم «افت خرید» را انجام می‌دهد و موقعیت‌ها را رها می‌کند و به شرکت‌های HFT یا معامله‌گران اجازه می‌دهد از تغییرات قیمت سود ببرند.

HFT ارزهای دیجیتال ممکن می شود زیرا اکثر دارایی های دیجیتال در صرافی های غیرمتمرکز معامله می شوند. این صرافی ها زیرساخت متمرکز مشابه صرافی های سنتی را ندارند، بنابراین می توانند سرعت معاملات بسیار سریع تری را ارائه دهند. این برای HFT عالی است زیرا نیاز به تصمیم گیری و اجرا در چند ثانیه دارد. به طور کلی، معامله گران با فرکانس بالا تعداد زیادی معامله در هر ثانیه انجام می دهند و در طول زمان سودهای کمی را جمع می کنند و سود زیادی ایجاد می کنند.

بهترین استراتژی های HFT چیست؟

انواع زیادی از استراتژی های HFT برای فهرست کردن وجود دارد، اما برخی از آنها مدتی است که وجود داشته اند و برای سرمایه گذاران با تجربه چیز جدیدی نیستند. ایده‌های HFT اغلب با روش‌های سنتی معاملاتی مرتبط هستند که از قابلیت‌های پیشرفته فناوری اطلاعات استفاده می‌کنند. با این حال، اصطلاح HFT همچنین می تواند به یک روش اساسی تر برای استفاده از فرصت های بازار اشاره کند.

مطالب مرتبط: مبانی تجارت رمزنگاری: راهنمای مبتدیان برای انواع سفارش ارزهای دیجیتال

به بیان ساده، HFT را می توان به خودی خود به عنوان یک استراتژی در نظر گرفت. بنابراین، تجزیه و تحلیل تکنیک های معاملاتی خاص که از فناوری HFT استفاده می کنند، به جای تمرکز بر HFT به عنوان یک کل، مهم است.

آربیتراژ کریپتو

کریپتو آربیتراژ فرآیندی است که از تفاوت قیمت یک ارز دیجیتال در صرافی های مختلف برای کسب سود استفاده می کند. به عنوان مثال، اگر یک بیت کوین (BTC) در صرافی A 30050 دلار و در صرافی B 30100 دلار قیمت دارد، آن را در صرافی اول خریداری کنید و بلافاصله آن را در صرافی دوم بفروشید تا سود فوری بدست آورید.

معامله گران کریپتو که از این اختلافات بازار سود می برند، آربیتراژور نامیده می شوند. با استفاده از یک الگوریتم HFT کارآمد، ما اولین کسی خواهیم بود که از اختلافات استفاده می کنیم. انجام این کار با متعادل کردن قیمت ها به ثبات بازار کمک می کند.

HFT برای آربیتراژها بسیار سودمند است زیرا شانس اجرای یک استراتژی آربیتراژ معمولاً بسیار کم است (کمتر از 1 ثانیه). برای استفاده سریع از فرصت‌های کوتاه‌مدت بازار، HFT به سیستم‌های کامپیوتری قوی متکی است که می‌توانند به سرعت بازار را اسکن کنند. علاوه بر این، پلتفرم‌های HFT نه تنها می‌توانند فرصت‌های آربیتراژ را شناسایی کنند، بلکه می‌توانند معاملات را صدها برابر سریع‌تر از معامله‌گران انسانی انجام دهند.

بازارسازی

یکی دیگر از استراتژی های محبوب HFT، ایجاد بازار است. این شامل قرار دادن سفارشات خرید و فروش برای یک اوراق بهادار به طور همزمان و سود بردن از اسپرد پیشنهاد و تقاضا (تفاوت بین قیمتی که مایلید برای یک دارایی بپردازید (قیمت درخواستی) و قیمتی که می‌خواهید باشد) است. خواهد بود آن را بفروش (قیمت پیشنهادی).

شرکت‌های بزرگی که بازارساز نامیده می‌شوند، نقدینگی و نظم را به بازار عرضه می‌کنند و در معاملات سنتی به خوبی شناخته شده‌اند. سازندگان بازار همچنین می‌توانند برای اطمینان از کیفیت بازار، به صرافی‌های ارزهای دیجیتال لینک دهند. هدف آنها سود بردن از اسپردها با استفاده از الگوریتم ها است.

سازندگان بازار به طور مداوم در حال خرید و فروش ارزهای رمزنگاری شده هستند و اسپردهای پیشنهادی را برای کسب سود ناچیز در هر معامله تعیین می کنند. ممکن است بیت کوین را با قیمت 37102 دلار (قیمت پیشنهادی) بخرند و آن را بفروشند.

تفاوت 2.00 دلاری بین قیمت های پیشنهادی و درخواستی اسپرد نامیده می شود و در درجه اول نحوه کسب درآمد بازارسازان است. همچنین، در حالی که تفاوت بین قیمت‌های خرید و قیمت پیشنهادی ممکن است ناچیز به نظر برسد، حجم بالای معاملات روزانه می‌تواند سود قابل‌توجهی به همراه داشته باشد.

اسپردها به سازندگان بازار اجازه می دهد تا ریسک ارثی مرتبط با چنین معاملاتی را جبران کنند. بازارسازان نقدینگی را در اختیار بازار قرار می دهند و به خریداران و فروشندگان اجازه می دهند با قیمت های منصفانه معامله کنند.

فرصت کوتاه مدت

معاملات با فرکانس بالا برای معامله گران نوسان یا خرید و دارندگان نیست. در عوض، سفته‌بازانی که می‌خواهند روی حرکات کوتاه‌مدت قیمت شرط‌بندی کنند، استفاده می‌شود. به این ترتیب، معامله گران با فرکانس بالا به قدری سریع حرکت می کنند که ممکن است قبل از اقدام مجدد، زمانی برای تنظیم قیمت نداشته باشند.

به عنوان مثال، زمانی که یک نهنگ یک ارز دیجیتال را پرتاب می‌کند، قیمت آن نمونه هایی از بازارهای غیرمتمرکز نمونه هایی از بازارهای غیرمتمرکز معمولاً برای مدت کوتاهی کاهش می‌یابد تا بازار با تعادل بین عرضه و تقاضا سازگار شود. اکثر معامله گران دستی ضرر می کنند زیرا این کاهش ممکن است فقط چند دقیقه (یا ثانیه) طول بکشد، اما معامله گران با فرکانس بالا می توانند از آن بهره ببرند. آنها می دانند که بازار در نهایت ثبات خواهد یافت، بنابراین زمان دارند تا الگوریتم های خود را عملی کنند.

معاملات حجمی

یکی دیگر از استراتژی های محبوب HFT، معاملات حجمی است. این شامل ردیابی تعداد سهام معامله شده در یک دوره زمانی معین و معامله بر این اساس است. منطق پشت این موضوع این است که با افزایش تعداد سهام معامله شده، نقدینگی بازار نیز افزایش می یابد و خرید و فروش تعداد زیادی از سهام بدون تحرک بیش از حد بازار آسان تر می شود.

موارد مرتبط: حجم روی زنجیره و حجم معاملات: توضیح تفاوت

به بیان ساده تر، حجم معاملات، بهره برداری از نقدینگی بازار است.

معاملات با فرکانس بالا به معامله گران اجازه می دهد تا تعداد زیادی از معاملات را به سرعت انجام دهند و حتی از نوسانات کوچک بازار سود ببرند.

برای این مقاله مجوز خریداری کنید. پشتیبانی شده توسط SharpShark.

بررسی تفاوت صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز

یکی از موضوعات مهم برای فعالیت در حوزه رمزارزها انتخاب صرافی مناسب است. لذا لازم است با تفاوت صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز آشنا شویم.

صرافی های ارز دیجیتال در بازار رمزارزها پلتفرم های معاملاتی آنلاین هستند که به منظور خرید و فروش ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به گسترش استفاده مردم از ارزهای دیجیتال، صرافی ها به دنبال ارائه خدمات بهتر به معامله گران هستند. به طور کلی صرافی ها به دو دسته متمرکز و غیرمتمرکز تقسیم می گردند. سرمایه گذاران ارزهای دیجیتال لازم است با تفاوت های صرافی متمرکز و غیرمتمرکز آشنا شوند. اما ابتدا به طور مختصر به معرفی هر کدام از صرافی ها می پردازیم.

صرافی متمرکز(CEX) چیست؟

به منظور انجام معاملات رمزارزها از این پلتفرم معاملاتی آنلاین استفاده می گردد. در این نوع صرافی های متمرکز (Centralized Exchange) یک فرد یا یک نهاد بر معاملات کاربران نظارت داشته و به عنوان واسطه ای میان معاملات است. در واقع این نوع صرافی ها مشابه بانک عمل می کنند. صرافی هایی نظیر بیترکس، پولینکس، بیت فینیکس و. از نمونه صرافی های متمرکز به شمار می روند.

مزایا و معایب صرافی های متمرکز

مزایا:

• قابل اطمینان
• کاربرپسند

معایب:

• کارمزد بالای معاملات
• احتمال خطر هک سرورها

صرافی غیرمتمرکز(DEX) چیست؟

در این نوع صرافی ها (Decentralized Exchange) امکان انجام معاملات به صورت همتا به همتا(کاربر به کاربر) بدون نیاز به واسطه وجود دارد. یعنی در این دسته از صرافی ها هیچ مرجع کنترل کننده ای برای کنترل و نظارت روی معاملات وجود ندارد. علاوه بر این امکان معامله ارزهای دیجیتال با یکدیگر وجود دارد. اما نمی توان از ارزهای فیات برای انجام معاملات استفاده نمود. در این صورت لازم است برای شروع کار ابتدا در یک صرافی متمرکز اقدام به خرید یک ارز با ارز فیات کنید. پس از اینکه مالک یک ارز شدید قادر به استفاده از صرافی های غیرمتمرکز خواهید بود. صرافی غیرمتمرکز بایننس، صرافی غیرمتمرکز Dex.top و صرافی غیرمتمرکز Bisq از نمونه صرافی های غیرمتمرکز به شمار می روند.

مزایا و معایب صرافی های غیرمتمرکز

مزایا:

• ناشناس بودن
• کاهش احتمال خطر هک
• عدم امکان دستکاری بازار

معایب

• پایین بودن میزان حجم معاملات
• پیچیدگی

مهم ترین تفاوت های صرافی متمرکز و غیرمتمرکز

دانستن تفاوت میان صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز به شما کمک می کند انتخاب درستی برای انجام معاملات در بازار رمزارزها داشته باشید. علاوه بر این ها قادر خواهید بود دارایی خود را در نهایت امنیت و بدون خطر هک شدن با کارمزد مناسبی معامله کنید. از جمله مهم ترین تفاوت های صرافی متمرکز و غیرمتمرکز شامل موارد زیر است:

1. امنیت

در صرافی های غیرمتمرکز دارایی و اطلاعات کاربران ذخیره نمی گردد. لذا درصد حمله هکرها شدیدا کاهش یافته و به عبارتی غیرممکن است. این در حالی است که صرافی های متمرکز زیادی تا کنون دچار حملات هکرها شده اند.

2. نقدینگی

در صرافی های غیرمتمرکز میزان نقدینگی بسیار پایین است. نقدینگی پایین منجر به محدود شدن قابلیت خرید و فروش رمزارزها می شود. از آنجا که بر اساس آمار به دست آمده میزان علاقه مردم به استفاده از صرافی های متمرکز در مقایسه با صرافی های غیرمتمرکز بیشتر است نقدینگی در این صرافی ها نیز بیشتر می باشد.

3. کارمزد

یکی از موضوعات مهمی که سرمایه گذاران به آن توجه می کنند میزان کارمزد معاملات آنهاست. در صرافی های متمرکز برای هر تراکنش یک کارمزد مشخص تعیین شده است. اما در صرافی های غیرمتمرکز یک درصد بسیار کم به ازای هر تراکنش کسر می گردد. بنابراین معاملات در صرافی های غیرمتمرکز مقرون به صرفه تر هستند.

4. قانون گذاری

صرافی های غیرمتمرکز توسط هیچ نهاد قانون گذاری نظارت نمی گردد. در حالی که صرافی های متمرکز توسط قانون گذاران کنترل می گردند. البته در حال حاضر تعدادی از دولت ها در تلاشند تا مشابه صرافی های متمرکز قوانینی را در صرافی های غیرمتمرکز پیاده سازی کنند.

5. حق مالکیت

این مورد از اصلی ترین تفاوت های صرافی متمرکز و غیرمتمرکز به شمار می رود. در صرافی های متمرکز، خود صرافی مالک ارزهای دیجیتال است. اما در صرافی های غیرمتمرکز دارایی کاربران متعلق به خودشان است و توسط صرافی ذخیره نمی گردد. این ویژگی صرافی های غیرمتمرکز منجر به کاهش سرعت انجام تراکنش ها می شود، هر چند که کار را برای دسترسی هکرها سخت خواهد کرد. اما در صرافی های متمرکز، مالک دارایی های دیجیتال خود صرافی است و صرافی به کلیدهای مورد نیاز دسترسی دارد. لذا مدت زمان انجام تراکنش ها بسیار کم خواهد شد.

6. تعداد ارزهای مورد پشتیبانی

در صرافی های غیرمتمرکز تعداد ارزهای دیجیتالی که فهرست شده است به مراتب بیشتر از صرافی های متمرکز است.

7. سرعت تراکنش ها

مدت زمان انجام تراکنش ها در صرافی های متمرکز بسیار کم و در حد 10 میلی ثانیه است. در حالی که در صرافی های غیرمتمرکز که بر بستر بلاکچین فعالیت می کنند با افزایش تعداد تراکنش های یک شبکه مانند اتریوم سرعت پردازش آن به شدت کاهش می یابد. گاها مدت زمان انجام تراکنش در این دسته از صرافی های به 15 ثانیه می رسد.

8. امکانات و ابزارهای معاملاتی

صرافی های متمرکز ابزارهای معاملاتی متنوعی را در اختیار کاربران خود قرار می دهند. از جمله می توان به معاملات مارجین، اسپات و فیوچرز اشاره کرد. علاوه بر اینها امکانات جانبی این صرافی ها بیشتر است. در حالی که صرافی های غیرمتمرکز ابزارها و امکانات محدودی را به کاربران ارائه می کنند.

9. محبوبیت

در دنیای امروز صرافی های متمرکز دارای محبوبیت بیشتری در مقایسه با صرافی های غیرمتمرکز هستند. دلیل اصلی آن سرعت و قدرت نقدینگی بیشتر در مقایسه با صرافی های غیرمتمرکز است.

یکی از اصلی ترین دلایل محبوبیت صرافی های متمرکز در مقایسه با صرافی های غیرمتمرکز این است که این نوع از صرافی ها دارای رابط کاربری ساده ای بوده و برخلاف صرافی های غیرمتمرکز هیچ پیچیدگی ای ندارند. علاوه بر این صرافی های متمرکز دارای سابقه بیشتری نسبت به صرافی های غیرمتمرکز هستند.

کدام صرافی برای خرید ارز دیجیتال بهتر است؟ متمرکز یا غیرمتمرکز ؟

حال که به بررسی تفاوت های میان صرافی متمرکز و غیرمتمرکز پرداختیم لازم است متناسب با نیاز خود بهترین گزینه را انتخاب نماییم. صرافی های غیرمتمرکز مشابه صرافی های متمرکز بوده اما تفاوت آنها در این است که در این صرافی ها هیچ واسطه یا شخص ثالثی وجود ندارد. با توجه به اینکه صرافی های غیرمتمرکز دارای یک سری مشکلات مانند عدم قابلیت ردیابی و عدم امکان تعیین قوانین هستند، ابهاماتی برای کاربران به همراه دارند. با این وجود کاربر می تواند با توجه به نیاز شخصی خود یکی از انواع صرافی های متمرکز یا غیرمتمرکز را انتخاب نماید.

جمع بندی

گاها ممکن است برای معامله گران و سرمایه گذاران در بازارهای مالی به ویژه بازار رمزارزها این سوال به وجود بیاید که کدام صرافی برای انجام معاملات بهتر است؟ انتخاب صرافی مناسب یکی از موضوعات مهم برای فعالیت در حوزه رمزارزها به شمار می رود. موضوع پیرامون بحث در این مطلب نیز تفاوت صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز است. اگر بخواهید در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت داشته باشید لازم است علاوه بر کسب دانش لازم برای شناخت بهترین رمزارزها با انواع صرافی های ارز دیجیتال و تفاوت میان آنها نیز آشنا شوید. در واقع این صرافی ها امکان خرید ارز دیجیتال مورد نظر شما را فراهم می کنند. هر کدام از انواع صرافی ها دارای ویژگی ها، امکانات و مزایا و معایبی هستند. قبل از کار کردن با هر یک از صرافی های ارز دیجیتال بهتر است در رابطه با آن بیشتر مطالعه کنید و با توجه به نیاز خود بهترین گزینه را انتخاب کنید.

بیشتر بدانیم امور مالی غیرمتمرکز DeFi

DeFi به کاربران امکان می‌دهد به خدمات مالی ارز دیجیتال فقط با یک کیف پول با مقداری ارز دیجیتال دسترسی داشته باشند. طیف وسیعی از DApp ها وام دادن، تامین نقدینگی، سوآپ، سهامداری و موارد دیگر را در بسیاری از بلاک چین ها تسهیل می کند.

در حالی که اتریوم خانه اصلی DeFi بود، اکثر بلاک چین‌های دارای قابلیت قرارداد هوشمند اکنون میزبان DeFi DApps هستند. قراردادهای هوشمند برای خدماتی که DeFi ارائه می‌کند ضروری است، که شامل سهام‌بندی، سرمایه‌گذاری، وام دادن، برداشت و موارد دیگر می‌شود.

تا کنون، DeFi به مردم این امکان را می‌دهد تا بازدهی خود را بهینه کنند، به بازارهای غیرمتمرکز بپیوندند، به خدمات بانکی دسترسی داشته باشند و در وام‌گیری و وام سریع شرکت کنند. با این حال، DeFi خالی از خطر نیست، و همیشه باید قبل از ریسک کردن، در مورد هر پروژه با دقت تحقیق کنید.

بیشتر بدانیم امور مالی غیرمتمرکز DeFi – تامین مالی غیرمتمرکز دیفای چیست؟

مقدمه

ورود به دنیای DeFi می تواند برای بسیاری هیجان انگیز باشد اما همچنین گیج کننده است.

برنامه ها و پروژه های DeFi می توانند به ابزارهای قدرتمندی تبدیل شوند. اما اگر خیلی زود وارد کار شوید، به راحتی می توانید غرق شوید و تصمیمات سرمایه گذاری غیرعاقلانه بگیرید. بهترین راه برای درگیر شدن این است که خطرات را بیاموزید و آنچه را که برای شما مناسب است بیابید. با در نظر گرفتن این موضوع، بیایید اصولی را که هنگام شروع سفر DeFi خود به آن نیاز دارید، بررسی کنیم.

تامین مالی غیرمتمرکز (DeFi) چیست؟

امور مالی غیرمتمرکز (یا به سادگی DeFi) به اکوسیستمی از برنامه های مالی که بر روی شبکه های بلاک چین ساخته شده اند اشاره دارد.

به طور خاص، اصطلاح DeFi ممکن است به جنبشی اشاره کند که هدف آن ایجاد یک اکوسیستم خدمات مالی منبع باز، بدون مجوز و شفاف است. یکی که در دسترس همه است و بدون هیچ مرجع مرکزی عمل می کند. کاربران کنترل کامل بر دارایی های خود را حفظ می کنند و با این اکوسیستم از طریق همتا به همتا (P2P) و برنامه های غیرمتمرکز (DApps) تعامل خواهند داشت .

مزیت اصلی DeFi امکان دسترسی آسان به خدمات مالی است، به ویژه برای کسانی که از سیستم مالی سنتی جدا شده اند. یکی دیگر از مزایای DeFi چارچوب ماژولار است که بر اساس آن ساخته شده است، با برنامه های کاربردی DeFi قابل کار بر روی بلاک چین های عمومی. اینها پتانسیل ایجاد بازارهای مالی، محصولات و خدمات کاملاً جدید را دارند.

مزایای نمونه هایی از بازارهای غیرمتمرکز اصلی DeFi چیست؟

امور مالی سنتی به نهادهایی مانند بانک‌ها برای ایفای نقش به عنوان واسطه و دادگاه‌ها برای ارائه داوری متکی است.

برنامه های DeFi به هیچ واسطه یا داوری نیاز ندارند. این کد حل و فصل هر اختلاف احتمالی را مشخص می کند و کاربران همیشه بر وجوه خود کنترل دارند. این اتوماسیون هزینه های مربوط به تهیه و استفاده از این محصولات را کاهش می دهد و امکان سیستم مالی بدون اصطکاک را فراهم می کند.

همانطور که این خدمات مالی جدید در بالای بلاک چین ها مستقر می شوند، نقاط شکست منفرد حذف می شوند. داده ها بر روی بلاک چین ثبت می شوند و در هزاران گره پخش می شوند و سانسور یا خاموش شدن بالقوه یک سرویس را به یک کار پیچیده تبدیل می کنند.

مزیت مهم دیگر چنین اکوسیستم باز، سهولت دسترسی برای افرادی است که در غیر این صورت به هیچ خدمات مالی دسترسی نداشتند. از آنجایی که سیستم مالی سنتی بر سودآوری واسطه ها متکی است، خدمات آنها معمولاً در مکان هایی با جوامع کم درآمد وجود ندارد. با این حال، با DeFi، هزینه ها به طور قابل توجهی کاهش می یابد و افراد کم درآمد نیز می توانند از طیف گسترده تری از خدمات مالی بهره مند شوند.

موارد استفاده بالقوه برای DeFi چیست؟

قرض و قرض دادن

پروتکل های وام باز یکی از محبوب ترین انواع برنامه ها در اکوسیستم DeFi هستند. استقراض و وام دهی آزاد، غیرمتمرکز مزایای زیادی نسبت به سیستم اعتباری سنتی دارد. اینها شامل تسویه فوری تراکنش، عدم بررسی اعتبار، و امکان وثیقه کردن دارایی های دیجیتال، عدم وجود چک اعتباری است.

از آنجایی که این خدمات وام دهی بر روی بلاک چین های عمومی ساخته شده اند، میزان اعتماد مورد نیاز را به حداقل می رسانند و از روش های تأیید رمزنگاری اطمینان دارند. بازارهای وام دهی در بلاک چین ریسک طرف مقابل را کاهش می دهند و وام و وام را ارزان تر، سریع تر و در دسترس افراد بیشتری قرار می دهند.

خدمات بانکی پولی

از آنجایی که برنامه‌های نمونه هایی از بازارهای غیرمتمرکز DeFi، طبق تعریف، برنامه‌های مالی هستند، خدمات بانکی پولی یک مورد استفاده آشکار برای آنها است. این موارد می تواند شامل صدور استیبل کوین ، وام مسکن و بیمه باشد.

همانطور که صنعت بلاک چین به بلوغ می رسد، تمرکز بیشتری روی ایجاد استیبل کوین ها وجود دارد. آن‌ها دارایی‌های رمزنگاری هستند که معمولاً به دارایی‌های دنیای واقعی متصل می‌شوند که به راحتی قابل انتقال دیجیتالی هستند. از آنجایی که قیمت ارزهای دیجیتال می‌تواند به سرعت در برخی مواقع نوسان کند، استیبل کوین‌های غیرمتمرکز می‌توانند برای استفاده روزمره به‌عنوان ارزهای دیجیتالی که توسط یک مقام مرکزی منتشر و نظارت نمی‌شوند، استفاده شوند.

به دلیل تعدد واسطه ها، گرفتن وام مسکن پرهزینه و زمان بر است. با قراردادهای هوشمند ، هزینه های تعهدنامه و حقوقی می تواند به میزان قابل توجهی کاهش یابد.

بیمه در بلاک چین می تواند نیاز به واسطه ها را از بین ببرد و امکان توزیع ریسک بین بسیاری از شرکت کنندگان را فراهم کند. این می تواند منجر به حق بیمه کمتر با همان کیفیت خدمات شود.

بازارهای غیر متمرکز

برخی از محبوب ترین برنامه های کاربردی DeFi موجود، صرافی های غیرمتمرکز (DEX) هستند، مانند Binance DEX. این پلتفرم‌ها به کاربران اجازه می‌دهند تا دارایی‌های دیجیتال را بدون نیاز به یک واسطه قابل اعتماد ( صرافی ) برای نگهداری وجوه خود معامله کنند. معاملات به طور مستقیم بین کیف پول های کاربران با کمک قراردادهای هوشمند انجام می شود.

برخی از صرافی‌ها که به نام بازارسازان خودکار (AMM) شناخته می‌شوند ، از استخرهای نقدینگی برای تسهیل تجارت بدون نیاز مستقیم به طرف مقابل برای مطابقت با تجارت شما استفاده می‌کنند. Uniswap و Pancake Swap دو نمونه از شناخته شده ترین نمونه ها هستند. از آنجایی که صرافی‌های غیرمتمرکز به کار نگهداری و مدیریت کمتری نیاز دارند، معمولاً کارمزد معاملاتی کمتری نسبت به صرافی‌های متمرکز دارند.

همچنین ممکن است از فناوری بلاک چین برای صدور و اجازه مالکیت طیف وسیعی از ابزارهای مالی متعارف استفاده شود. این برنامه‌ها به روشی غیرمتمرکز کار می‌کنند که حافظان را حذف می‌کند و نقاط شکست را حذف می‌کند.

به عنوان مثال، پلتفرم‌های صدور توکن امنیتی ممکن است ابزارها و منابعی را در اختیار ناشران قرار دهند تا اوراق بهادار توکن‌شده را روی بلاک چین با پارامترهای قابل تنظیم راه‌اندازی کنند.

پروژه‌های دیگر ممکن است امکان ایجاد مشتقات، دارایی‌های مصنوعی، بازارهای پیش‌بینی غیرمتمرکز و بسیاری موارد دیگر را فراهم کنند.

بهینه سازی بازده

DeFi DApps را می توان برای خودکارسازی و بهینه سازی ترکیب بازدهی به دست آمده از سهام، استخرهای پاداش و سایر محصولات سودآور استفاده کرد. ممکن است گاهی اوقات بهینه سازی عملکرد را بشنوید که به آن کشاورزی عملکرد گفته می شود .

به عنوان مثال، ممکن است از استخراج بیت کوین ، واگذاری BNB یا ارائه نقدینگی ، پاداش های منظم دریافت کنید. یک قرارداد هوشمند می‌تواند پاداش‌های شما را بگیرد، دارایی زیربنایی بیشتری بخرد و دوباره آن را سرمایه‌گذاری کند. این فرآیند علاقه شما را تشدید می کند و اغلب به طور قابل توجهی بازده شما را افزایش می دهد.

البته می توانید این کار را به صورت دستی انجام دهید. با این حال، استفاده از قرارداد هوشمند باعث صرفه جویی در زمان و بهینه سازی ترکیب می شود. وجوه شما معمولاً با سایر کاربران تجمیع می شود، به این معنی که هزینه های گاز بین همه اعضای قرارداد هوشمند بهینه سازی بازده تقسیم می شود.

قراردادهای هوشمند چه نقشی در DeFi دارند؟

بیشتر کاربردهای موجود و بالقوه مالی غیرمتمرکز شامل ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند است. در حالی که یک قرارداد معمولی از اصطلاحات حقوقی برای تعیین شرایط رابطه بین اشخاصی که وارد قرارداد می شوند استفاده می کند، یک قرارداد هوشمند از کد رایانه ای استفاده می کند.

از آنجایی که شرایط آنها در کد رایانه ای نوشته شده است، قراردادهای هوشمند توانایی منحصر به فردی برای اجرای آن شرایط به صورت خودکار دارند. این امر اجرای قابل اعتماد و اتوماسیون بسیاری از فرآیندهای تجاری را که در حال حاضر نیاز به نظارت دستی دارند را امکان پذیر می کند.

استفاده از قراردادهای هوشمند سریع‌تر، آسان‌تر است و خطر را برای هر دو طرف کاهش می‌دهد. از سوی دیگر، قراردادهای هوشمند انواع جدیدی از ریسک ها را نیز معرفی می کنند. از آنجایی که کدهای رایانه ای مستعد ابتلا به اشکالات و آسیب پذیری هستند، ارزش و اطلاعات محرمانه قفل شده در قراردادهای هوشمند در معرض خطر هستند.

DeFi با چه چالش هایی مواجه است؟

عملکرد ضعیف:

بلاک چین ها ذاتا کندتر از همتایان متمرکز خود هستند و بر برنامه های ساخته شده بر روی آنها تأثیر می گذارد. توسعه دهندگان برنامه های DeFi باید این محدودیت ها را در نظر بگیرند و محصولات خود را بر این اساس بهینه کنند.

خطر بالای خطای کاربر:

برنامه های DeFi مسئولیت را از واسطه ها به کاربر منتقل می کنند. این می تواند یک جنبه منفی برای بسیاری باشد. طراحی محصولاتی که خطر خطای کاربر را به حداقل می‌رسانند، زمانی که محصولات در بالای بلاک چین‌های تغییرناپذیر مستقر می‌شوند، چالشی سخت است.

تجربه کاربری بد:

در حال حاضر، استفاده از برنامه های DeFi نیاز به تلاش بیشتری از جانب کاربر دارد. برای اینکه برنامه‌های DeFi عنصر اصلی سیستم مالی جهانی باشند، باید مزیت ملموسی را ارائه کنند که کاربران را تشویق کند تا از سیستم سنتی خارج شوند.

اکوسیستم بهم ریخته:

یافتن مناسب ترین برنامه برای یک مورد خاص می تواند کار سختی باشد و کاربران باید توانایی پیدا کردن بهترین انتخاب ها را داشته باشند. چالش تنها ساختن برنامه‌ها نیست، بلکه فکر کردن در مورد اینکه چگونه در اکوسیستم گسترده‌تر DeFi قرار می‌گیرند، است.

خطرات DeFi چیست؟

در حالی که دنیای DeFi می تواند APY های جذابی ارائه دهد، اما بدون خطر نیست. حتی اگر آنها غیرمتمرکز هستند، شما اساساً خدمات مالی مصرف می کنید و برخی از خطرات آشنا هستند:

1. ریسک طرف مقابل:

اگر در وام های رمزنگاری یا هر نوع وام دیگری شرکت می کنید، در معرض خطر عدم بازپرداخت بدهی طرف مقابل هستید.

تشخیص قانونی بودن برخی خدمات و پروژه ها می تواند دشوار باشد. اگر در یک قرارداد هوشمند سرمایه گذاری شده اید که متعاقباً به دلیل مشکلات نظارتی بسته می شود، سرمایه شما ممکن است در خطر باشد.

دارایی‌هایی که در اختیار دارید دارای سطوح ریسک متفاوتی هستند که تحت تأثیر نقدینگی، قابل اعتماد بودن، امنیت قرارداد هوشمند نشانه‌ها و پروژه و تیم مرتبط است. از آنجایی که سرعت DeFi دارای توکن‌های با ارزش بازار پایین زیادی است، ریسک توکن می‌تواند به ویژه بالا باشد.

4. ریسک نرم‌افزار:

آسیب‌پذیری‌های کد می‌توانند امنیت قراردادهای هوشمندی را که روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اید تضعیف کند. کیف پول شما نیز ممکن است به دلیل اتصال به DeFi DApps و دادن مجوزهای خاص به آن‌ها در خطر باشد.

اگر در استخرهای نقدینگی سرمایه گذاری می کنید، واگرایی ها از نسبت قیمتی که وارد کرده اید باعث می شود در صورت برداشت، برخی از توکن های سپرده شده در استخر را از دست بدهید.

کجا می توانم پروژه های DeFi را پیدا کنم؟

اتریوم از دیرباز خانه سنتی DeFi بوده است. با این حال، در حال حاضر بلاک چین های زیادی برای انتخاب با اکوسیستم های DeFi سالم وجود دارد. تقریباً هر شبکه ای با قابلیت قرارداد هوشمند می تواند میزبان DeFi DApps باشد. BNB Smart Chain در کنار Fantom، Solana ، Polkadot و Avalanche یک انتخاب محبوب است .

یافتن پروژه‌ها و پروتکل‌های DeFi نیاز به تحقیق دارد. انجمن های آنلاین، پیام رسان ها و وب سایت ها می توانند به شما در یادگیری فرصت های جدید کمک کنند. با این حال، شما باید با هر اطلاعاتی که پیدا می کنید بسیار مراقب باشید. همیشه محتاط باشید و ایمنی هر پروژه ای را که می خوانید یا می شنوید دوباره بررسی کنید.

بیشتر بدانیم امور مالی غیرمتمرکز DeFi – تامین مالی غیرمتمرکز دیفای چیست؟

برای دسترسی به پروژه های DeFi به چه چیزهایی نیاز دارم؟

برای اتصال به DeFi DApps، به موارد زیر نیاز دارید:

1. یک کیف پول سازگار. یک کیف پول افزونه مرورگر مانند MetaMask یا یک کیف پول موبایل مانند Trust Wallet این کار را انجام می دهد. یک کیف پول نگهدارنده (کیف پولی که در آن شما صاحب کلیدهای خصوصی نیستید) کمتر به شما اجازه اتصال به DApps را می دهد.

2. رمزنگاری. این واضح به نظر می رسد، اما ممکن است به ترکیبی از دارایی ها نیاز داشته باشید. به عنوان مثال، استفاده از هر DApp در زنجیره هوشمند BNB، را ملزم به پرداخت هزینه های گاز شما می کند . اتریوم به اتر (ETH) نیاز دارد. اگر می‌خواهید با استخرهای نقدینگی شروع کنید و به صورت دستی سهام بخرید، به یک جفت سکه با ارزش پولی مساوی نیاز دارید.

در ابتدایی ترین حالت، این تنها چیزی است که به آن نیاز دارید. اگر خودتان احساس راحتی نمی‌کنید، می‌توانید از طریق یک نهاد متمرکز به برخی از خدمات DeFi دسترسی داشته باشید. ما این را در بخش بعدی در مورد امور مالی متمرکز (CeFi) پوشش خواهیم داد.

DeFi در مقابل مالی سنتی

مسلماً مهم ترین تفاوت بین DeFi و امور مالی سنتی، دسترسی است. هر کسی می‌تواند یک کیف پول بسازد و تا زمانی که مقداری ارز دیجیتال داشته باشد، از خدمات DeFi استفاده کند. نیازی به ثبت نام یا تایید هویت نیست. برای دسترسی به خدمات مالی سنتی، چک های «مشتری خود را بشناسید» (KYC) باید تکمیل شده و سایر شرایط رعایت شود. این تفاوت اساسی باعث می شود که DeFi برای افراد بدون بانک قابل دسترسی باشد و شمول مالی را بهبود بخشد.

DeFi همچنین خدمات مالی ارائه می دهد که در قلمرو سنتی در دسترس نیستند. با لایه‌بندی سرویس‌های مختلف DeFi (گاهی اوقات به عنوان لگوهای DeFi شناخته می‌شوند)، می‌توان محصولات جدیدی را ایجاد کرد که از چندین پلتفرم استفاده می‌کنند. این انعطاف‌پذیری به محصولات نوآورانه اجازه می‌دهد که هر کسی می‌تواند برای آن استراتژی توسعه دهد.

DeFi در مقابل مالی متمرکز (CeFi)

حتی در دنیای رمزنگاری، همه خدمات مالی غیرمتمرکز نیستند. به عنوان مثال، سرمایه گذاری از طریق یک صرافی متمرکز مانند بایننس اغلب شما را ملزم می کند که نگهبانی توکن های خود را رها کنید. در این مورد، باید به نهاد متمرکزی که با وجوه شما سر و کار دارد اعتماد کنید.

اکثر خدمات ارائه شده یکسان خواهد بود. آنها احتمالاً از طریق همان پلتفرم های DeFi انجام می شوند که کاربر می تواند مستقیماً به آنها دسترسی داشته باشد. با این حال، CeFi ماهیت اغلب پیچیده مدیریت سرمایه گذاری های DeFi را از بین می برد. همچنین ممکن است ضمانت های اضافی برای سپرده های خود داشته باشید.

CeFi نه بدتر و نه بهتر از DeFi است. مناسب بودن آن به خواسته ها و نیازهای شما بستگی دارد. در حالی که ممکن است برخی از کنترل‌ها را در CeFi قربانی کنید، اغلب ضمانت‌های قوی‌تری دریافت می‌کنید و مسئولیت رسیدگی به دارایی‌ها و اجرای تراکنش‌ها را بر عهده می‌گیرید.

بیشتر بدانیم امور مالی غیرمتمرکز DeFi – تامین مالی غیرمتمرکز دیفای چیست؟

تفاوت بین دیفای و بانکداری باز چیست؟

بانکداری باز یک سیستم بانکی است که در آن به ارائه دهندگان خدمات مالی شخص ثالث از طریق API ها دسترسی ایمن به داده های مالی داده می شود. این امکان ایجاد شبکه ای از حساب ها و داده ها بین بانک ها و مؤسسات مالی غیربانکی را فراهم می کند. اساسا، این امکان را برای محصولات و خدمات جدید در سیستم مالی سنتی فراهم می کند.

با این حال، DeFi یک سیستم مالی کاملاً جدید را پیشنهاد می کند که مستقل از زیرساخت فعلی است. DeFi گاهی اوقات به عنوان مالی باز نیز شناخته می شود.

به عنوان مثال، بانکداری باز می‌تواند مدیریت تمام ابزارهای مالی سنتی را در یک برنامه با ترسیم امن داده‌ها از چندین بانک و مؤسسه امکان پذیر کند.

از سوی دیگر، تامین مالی غیرمتمرکز می‌تواند امکان مدیریت ابزارهای مالی کاملاً جدید و روش‌های جدید تعامل با آنها را فراهم کند.