ارز فیات یا استاندارد طلا؟

استاندارد طلا یک سیستم پولی است که با ارزش طلای فیزیکی پشتیبانی می شود.

ارز فیات یا استاندارد طلا؟

ارز فیات به عنوان ارز دولتی یک کشور شناخته شده است که هیچ پشتوانه فیزیکی مانند طلا و نقره ندارد بلکه پشتوانه ان ارز فیات یا استاندارد طلا؟ دولتی است که آن را صادر کرده است. ارزش پول فیات از ارتباط میان عرضه و تقاضا و همچنین ثبات دولت به دست آمده است و به ارزش کالای فیزیکی مانند ارزش پول وابسته نیست.

اکثر ارزهای کاغذی از جمله دلار آمریکا، یورو و دیگر ارزهای مهم، پول فیات هستند.

تاریخچه پول فیات

منشاء پیدایش پول فیات به قرن ها پیش و در کشور چین برمیگردد و زمانی که استان سیچوآن، تصمیم به چاپ پول کاغذی خود در قرن ۱۱ گرفت، برمیگردد. در آغاز این پول ارز فیات یا استاندارد طلا؟ به ابریشم، نقره و طلا تبدیل شده بود اما در آخر با روی کار آمدن قوبلای خان، سیستم ارزی پول فیات در قرن ۱۳ راه اندازی شد. این سیستم اری برای امپراتوری مغول ها بسیار گران تمام شد به طوری که مورخان هزینه های زیاد و بی رویه ناشی از ان را از دلایل اصلی سقوط امپراطوری می دانند.

در قرن ۱۷ پول فیات در قاره اروپا و کشورهای اسپانیا، هلند و سوئد نیز مورد استفاده قرار گرفت. سیستم ارزی فیات در سوئد با شکست مواجه شد و دولت ان را با استاندارد نقره جایگزین کرد و دولت فدرال ایالات متحده نیز بعدها از آن استفاده کرد.

در قرن ۲۰ میلادی نیز دولت ایالات متحده بار دیگر به سیستم پولی کالایی تغییر جهت داد و از سال ۱۹۳۳، مبادله های کاغذی با طلا را متوقف کرد. در سال ۱۹۷۲ نیز به دستور رئیس جمهور، ریچارد نیکسون، ایالات متحده استاندارد طلا را کامل کنار گذاشت و افول سیستم پولی با پشتوانه را با استفاده از پول فیات در مقیاس جهانی رقم ارز فیات یا استاندارد طلا؟ زد.

پول فیات چگونه کار می کند؟

میتوان گفت چیزی که پول فیات را ارزشمند می کند، قدرت آن کشوری است که ارز را چاپ و آن را عرضه می کند. همچنین پذیرش طرفین قراردادها نیز در استفاده از آن ارز مهم است. زمانی که مردم جهان در ذهن خود یک ارز مانند دلار را قبول می کنند و در مبادلات مالی خود از آن استفاده می کنند، آن ارز را ازشمندتر می کند. بنابراین اگر مردم اعتقاد و اعتماد خود را نسبت به پول فیات از دست دهند ان پول دیگر ارزشی نخواهد داشت.

در رابطه با پول های کالایی چنین اتفاقی نخواهد افتاد زیرا آن پول به دلیل داشتن پشتوانه کالایی، ذاتا ارزش دارد. اگر در آینده مردم به این نتیجه برسند که دلار را در تبادلات خود استفاده نکنند و در قراردادهای تجاری خود از ارز دیگری استفاده کنند، ارزش دلار کاهش می یابد و به تدریج از رده خارج می شود.

اگر دولتی سیاست های نادرست پولی را در زمینه پول فیات ملی خود اتخاذ کند، به طور مستقیم در ارزش آن تاثیرگذار خواهد بود. به همین دلیل تعامل میان عرضه و تقاضا و قدرت اقتصادی، نظامی، فرهنگی و… یک کشور، در ارز ملی آن کشور به طور مستقیم تاثیر دارد.

مبادله کالا به کالا

اولین راه حلی که بشر برای تبدیل دارایی ها و کالاها در نظر گرفت، روش مبادله کالا به کالا بود. در این روش افراد دارایی خود را به دیگران داده و در مقابل یک دارایی جدید دریافت می کردند. اگرچه این روش برای شروع روش بدی نبود اما از مشکلات زیادی نیز رنج می برد. مهم ترین مشکل این روش، نبود سیستم ارزش گذاری بود. همین مساله موجب می شد که مبادله با توافق طرفین انجام شود که ممکن بود در این میان ارزش تبادل شده سنخیتی با واقعیت های اقتصادی نداشته باشد. از طرفی نیز این مساله موجب عدم اطمینان از خرید محصولی خاص در برابر مقدار مشخصی از یک کالای دیگر می شد.

مشکل دیگر در این روش، نبود ابزار مبادله بود. در این روش خود کالاها نیز به عنوان ابزار مبادله استفاده می شدند. معیار خرید و فروش نیز بر اساس ارزش ذاتی بود به این معنی که، کالایی به عنوان ابزار مبادله استفاده می شد که در زندگی بشر کاربرد داشت و گرنه کسی حاضر به مبادله دارایی خود با آن نبود. در این دوره افراد می توانستند ابزارهای مالی که همان کالا‌ها بودند را کسب و خرج کنند و هیچ استفاده دیگری از آن صورت نمی گرفت. مشکلات این روش، بشر را به سمت ایجاد یک روش دیگر برای مبادله سوق داد.

مزایا و معایب ارز فیات

در اینجا به بخشی از مزایا و معایب پول فیات می پردازیم. البته اقتصاددانان و کارشناسان امور مالی، در رابطه با ارزهای فیات اتفاق نظر ندارند. موافقان و مخالفان این سیستم پولی دلایل خود را دارند که هیچ کدام به طور ۱۰۰ درصد درست و یا غلط نیست.

1. کمبود: یکی از مشکلات عمده پول کالایی، کمبود منابع و کالاهای دارای ارزشی برای پشتوانه سازی یک ارز است. اقتصاد کشورها روز به روز در حال پیشرفت است و اگر بخواهیم با سیستم قبل، معادل با ارزهای خود، ذخایر طلا و دیگر کالاهای با ارزش را داشته باشیم، با کمبود منابع مواجه خواهیم شد. از این رو پول فیات تحت تاثیر کمبود کالای فیزیکی قرار نمی گیرد و برای آن محدودیتی وجود نخواهد داشت.
2. هزینه: تولید و عرضه پول فیات نسبت به پول کالایی به صرفه تر است و هزینه کمتری نیز خواهد داشت.
3. انعطاف پذیری: پول فیات به دولت های و بانک هاب مرکزی آن انعطاف پذیری کامل تری را در زمان وقوع بحران های اقتصادی می دهد در حالی که پول کالایی چنین انعطافی نخواهد داشت.
4. ارزش ذاتی: پول فیات هیچ ارزش خاصی ندارد و به دولت ها این اجازه را می دهد که از هیچ، پول تولید کند. این اتفاق منجر ارز فیات یا استاندارد طلا؟ به ایجاد تورم بیش از اندازه در کشور خواهد شد.
5. هزینه نگهداری: پول کالایی دارای پشتوانه طلا، نقره و … می باشد. این کالاها، پشتوانه ارز ملی یک کشور می باشند و نگهداری از آن مسئله ای بسیار حیاتی برای هر کشوری است. هزینه نگهداری خزانه یک کشور بسیار بالاست در حالی که پول فیات هیچ پشتوانه فیزیکی ندارد و در نتیجه هزینه نگهداری نیز ندارند.

در این رابطه بیشتر بدانید

سوالات متداول

ارز فیات یعنی پولی که در حالت عادی و بدون پشتوانه سیاسی ارزش و اعتباری نداره و تمام ارزشش رو مدیون صادرکننده خودش می دونه. هرچی صادرکننده از نظر سیاسی و اقتصادی قوی‌تر باشه، ارز تحت حمایتش هم میتونه قوی تر بشه.

ارزهای فیات واحد پول کشورهای مختلفی هستن که با همدیگه فرق دارن. مثلا دلار آمریکا، ریال ایران، پوند انگلیس، یورو، فرانک سوئیس و…

پول فیات چیست؟ تاریخچه | معایب و مزایا

پول فیات نوعی ارز است که توسط دولت به عنوان ارز یا پول قانونی اعلام می شود اما ارزش ذاتی یا ثابتی ندارد و هیچ دارایی مشهودی مانند طلا یا نقره آن را پشتیبانی نمی کند. ارزش ارز فیات توسط دولت صادرکننده پول تضمین می شود و دولت می تواند عرضه پول در گردش را در واکنش به نوسانات اقتصادی کنترل کند.

ارزش پول فیات از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده به جای ارزش کالایی که پشتوانه آن است به دست می آید. اکثر ارزهای کاغذی مدرن، ارزهای ثابتی از جمله دلار آمریکا، یورو و سایر ارزهای اصلی جهانی هستند.

درک فیات پول

پول فیات نوعی ارز است که ارز قانونی اعلام می شود. این شامل پول در گردش مانند پول کاغذی یا سکه می شود. پول فیات به جای یک کالای فیزیکی یا ابزار مالی، توسط دولت یک کشور حمایت می شود. این بدان معناست که اکثر ارزهای سکه و کاغذی که در سراسر جهان استفاده می شوند، پول فیات هستند. این شامل دلار آمریکا، پوند انگلیس، روپیه هند و یورو می شود.

انجمن پولی آمریکا این توضیح را درباره معنای فیات در رابطه با سیستم های پولی ارائه می دهد:

کلمه "fiat" در اصل لاتین است و به دستور خودسرانه ای اطلاق می شود که توسط یک دولت یا سایر شخصیت های معتبر صادر می شود. وقتی برای پول کاغذی به کار می رود، ارز فیات به این مفهوم ترسناک اشاره دارد که دلار ما فقط به این دلیل ارزش دارد که دولت می گوید ارزش دارد.

بنابراین ارزهای فیات فقط به این دلیل ارزش دارند که دولت این ارزش را حفظ می کند. هیچ فایده ای برای تثبیت پول به خودی خود وجود ندارد. ارزش پول فیات عمدتاً مبتنی بر ایمان عمومی به صادرکننده ارز است که معمولاً دولت یا بانک مرکزی آن کشور است.

از آنجایی که پول فیات به ذخایر فیزیکی مانند ذخیره ملی طلا یا نقره مرتبط نیست، خطر از دست دادن ارزش آن به دلیل تورم یا حتی بی ارزش شدن در صورت تورم فوق العاده را دارد. در برخی از بدترین موارد ابر تورم، مانند مجارستان بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، نرخ تورم می تواند در یک روز دو برابر شود.

علاوه بر این، اگر مردم اعتماد خود را به پول یک کشور از دست بدهند، پول دیگر ارزشی نخواهد داشت. این بسیار متفاوت از ارزی است که برای مثال طلا پشتوانه آن است. به دلیل تقاضا برای طلا در جواهرات و تزئینات و همچنین در ساخت وسایل الکترونیکی، کامپیوترها و وسایل نقلیه هوافضا، ارزش ذاتی دارد.

پول فیات در مقابل پول کالایی

ارز فیات که به عنوان پول فیات نیز شناخته می شود، نقطه مقابل پول کالایی است. تفاوت بین پول واقعی و پول کالایی به ارزش ذاتی آنها مربوط می شود. از نظر تاریخی، پول کالایی دارای ارزش ذاتی است که از موادی که از آن ساخته شده است، مانند سکه های طلا و نقره، ناشی می شود. در مقابل، پول فیات ارزش ذاتی ندارد - این اساساً یک وعده از سوی یک دولت یا بانک مرکزی است مبنی بر اینکه ارز قابل مبادله با ارزش آن در کالا است.

تاریخچه فیات پول

در طول تاریخ، پول کاغذی و اسکناس به طور سنتی به عنوان وعده پرداخت مقدار مشخصی از فلز گرانبها، معمولاً نقره یا طلا، به حامل عمل می کردند. ارزهای قاره ای صادر شده در طول انقلاب آمریکا، اسکناس های صادر شده در طول انقلاب فرانسه، "پول سبز" دوره جنگ داخلی آمریکا، و علائم کاغذی منتشر شده در آلمان در اوایل دهه 1920 نمونه های تاریخی پول های فیات هستند. این اپیزودها نشان دهنده انحرافات از استاندارد طلا یا سیستم های دو فلزی بود که از اوایل قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم حاکم بود. بر اساس سیستم برتون وودز پس از جنگ جهانی دوم، دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره بین المللی با پشتوانه طلا به ارزش ثابت 35 دلار در هر اونس عمل می کرد.

در اواخر قرن بیستم، حفظ طلا با نرخ ثابت برای ایالات متحده غیرممکن شده بود و در اوت 1971، رئیس جمهور ایالات متحده ریچارد ام. نیکسون اعلام کرد که «به طور موقت تبدیل دلار به طلا یا سایر دارایی های ذخیره را تعلیق می کند». در واقع، این حرکت پایان سیستم برتون وودز و آخرین بقایای استاندارد طلا را نشان داد. در عرض دو سال، اکثر ارزهای اصلی بر اساس تقاضای بازار، ارزش خود را در برابر یکدیگر افزایش و کاهش دادند. بر اساس تئوری کمی تورم، انتشار بیش از حد پول فیات می تواند منجر به کاهش ارزش آن شود.

مزایا و معایب یک ارز فیات

مزایای یک ارز فیات

از آنجایی که پول فیات یک منبع کمیاب یا ثابت - مانند طلا - نیست، بانک مرکزی یک کشور کنترل بیشتری بر عرضه و ارزش آن دارد. این بدان معناست که دولت ها می توانند عرضه اعتبار، نقدینگی و نرخ بهره را با اطمینان بیشتری مدیریت کنند.

برخلاف ارزهای کالایی که ممکن است با کشف معدن طلای جدید تحت تأثیر قرار گیرند، عرضه ارزهای فیات توسط دولت ارز مربوطه تنظیم و کنترل می شود.

معایب یک ارز فیات

از آنجایی که به یک دارایی مشهود وابسته نیست، ارزش پول فیات به سیاست و مقررات مالی مسئولانه توسط دولت بستگی دارد. سیاست پولی غیرمسئولانه می تواند منجر به تورم و حتی تورم شدید یک ارز فیات شود.

علاوه بر این، فرصت بیشتری برای حباب های ارز فیات وجود دارد - چرخه اقتصادی که در آن افزایش سریع قیمت قبل از کاهش سریع قیمت وجود دارد.

افزایش شیوع حباب ها به این دلیل است که ارزهای فیات تقریباً عرضه نامحدودی دارند که به این معنی است که تسهیل کمی یک گزینه برای دولت ها است. در حالی که احتمالاً محرکی برای اقتصاد است، تسهیل کمی می‌تواند باعث افزایش نرخ تورم نیز شود. این می تواند بر هر چیزی از قیمت مسکن گرفته تا سطح بدهی ملی تأثیر بگذارد که به نوبه خود می تواند بر بازارهای مالی اثرگذار باشد.

نقش طلا در بازنشانی پولی جهانی

دنیای معدن: طلا نقش مهمی در "بازنشانی پولی" جهانی آینده خواهد داشت زیرا دلار آمریکا سلطه خود را از دست می‌دهد.

به گزارش دنیای معدن به نقل از کیتکو، بازنشانی پولی جهانی اجتناب‌ناپذیر است زیرا ارزهای فیات به دلیل چاپ بیش از حد پول در حال کاهش هستند. ماکسیم برنیر، بنیانگذار و رهبر حزب کانادا اظهار کرد که دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره غالب جهانی توسط ارزهایی که توسط سبدی از کالاها از جمله طلا حمایت می‌شود، سقوط خواهد کرد.

او بیان کرد: یک سیستم پولی با پشتوانه کالا اتفاق خواهد افتاد. نمی‌دانم چه زمانی اما یک سیستم پولی فیات نمی‌تواند بیش از حد عمر کند و پس از چندین دهه، با این همه بدهی و چاپ پول در سراسر آمریکا، کانادا و اروپا، باید به پایان برسد.

او گفت: باید به بانک‌های مرکزی بگوییم که هدف تورم صفر را داشته باشند. برنیر گفت: بعد از آن، من معتقدم که ما باید در سطح بین‌المللی بازنشانی پولی داشته باشیم؛ پولی که بر اساس طلا یا سایر کالاها باشد، مانند آنچه در قرن ۱۹ داشتیم.

برنیر گفت که چاپ بیش از حد پول و افزایش بار بدهی فدرال منجر به تورم بالا در کانادا شده است. نرخ تورم کانادا در ماه ژوئن ۸.۱ درصد است. وی توضیح داد: به دلیل سیاست پولی بد تورم داریم. ما باید بودجه را متعادل کنیم. باید از خرج کردن پولی که نداریم دست برداریم.

وی با اشاره به برنامه کشورهای بریکس برای راه اندازی ارز ذخیره جهانی جدید گفت: شما می‌توانید در حال حاضر روند دلارزدایی را با روسیه، چین و هند مشاهده کنید. آنها به دنبال داشتن یک ارز جدید بر اساس کالاها و شاید طلا هستند.

استاندارد طلا چیست؟

استاندارد طلا به انگلیسی Gold Standard به سیستم پولی گویند که در آن دولت بطور آزادانه اجازه تبدیل پول به طلا و بالعکس را داده است. یا این که واحد محاسبه اقتصادی استاندارد وزن ثابتی از طلا می باشد.

استاندارد طلا یک سیستم پولی است که با ارزش طلای فیزیکی پشتیبانی می شود.

آنچه در این مقاله می‌خوانید

تاریخچه استاندارد طلا

سیستم Gold Standard بین سالهای 1875 تا 1914 میلادی و بعنوان اولین سیستم رسمی برای ارزیابی نرخ مبادلات ارزی مورد استفاده قرار گرفت.

بحث Gold Standard در انگلستان به طور بالفعل (de facto) در سال 1717 میلادی پس از آن مطرح شد که آیزاک نیوتون، کشور گینه را از نظر منابع نقره، بیش از حد برآورد کرد و در نهایت به طور رسمی و قانونی (de jure) در سال 1819 میلادی انگلستان اقدام به اجرای نظام استاندارد طلا کرد.

در ایالات متحده نیز اگرچه نظام ارزی بر پایه نظام دو فلزی طلا و نقره بود، اما به طور بالفعل از سال 1834 میلادی و به صورت رسمی و قانونی از سال 1900 میلادی و زمانی که قانون Gold Standard به تصویب کنگره نیز رسید، به اجرا گذاشته شد. در سال 1834 میلادی، قیمت هر اونس طلا در آمریکا در 67/20 دلار تثبیت شد. این قیمت تا سال 1933 میلادی ثابت باقی ماند.

۱۸۷۱: آلمان
۱۸۷۳: اتحادیه پولی لاتین (بلژیک، ایتالیا، سوئیس، فرانسه)
۱۸۷۳: ایالات متحده «به طور غیررسمی»
۱۸۷۵: اسکاندیناوی از طریق اتحادیه پولی: دانمارک، نوروژ و سوئد
۱۸۷۶: فرانسه از لحاظ داخلی
۱۸۷۶: اسپانیا
۱۸۷۹: اتریش
۱۸۹۷: روسیه
۱۸۹۷: ژاپن
۱۸۹۸: هند
۱۹۰۰: ایالات متحده «به ‌طور قانونی»

چه کشورهایی امروز دارای استاندارد طلا هستند؟

کشورهای دارای بیشترین ذخایر طلا، از نوامبر 2020 شامل موارد زیر هستند:

United States: 8,134 آمریکا
Germany: 3,364 آلمان
Italy: 2,452 ایتالیا
France: 2,436 فرانسه
Russia: 2,300 روسیه
China: 1,948 چین
Switzerland: 1,040 سوئیس

صندوق بین المللی پول نیز 2814 تن طلا را در خود نگه می دارد، در حالی که بانک مرکزی اروپا (ECB) حدود 460 تن تن را در ذخایر خود نگهداری می کند.

ممكن است كشورهای مدرن از Gold Standard خارج شده باشند، اما بيشتر بانک های مركزی هنوز ذخاير طلا را در اختيار دارند. دلیل ساده این است که طلا رایج ترین دستگاه شبه ارز است که به تضمین شخص ثالث نیاز ندارد و در هر جایی پذیرفته می شود. در صورت بروز یک فاجعه بزرگ مالی، به عنوان یک شکست مهم عمل می کند و با تعیین کف ارزیابی ارزش آنها توسط بازارهای جهانی، به حمایت از ارزش ذاتی ارز کمک می کند.

چرا از استاندارد طلا خارج شدند؟

این استاندارد در حین جنگ جهانی اول، به آن دلیل که آن دسته از کشورهایی که شدیدا درگیر جنگ بودند به تامین مالی تورم‌زا روی آوردند، فرو ریخت. این سیستم در فاصله سال‌های 1925 تا 1931 به شکل «استاندارد ارز طلا»
(Gold Exchange Standard ) دوباره برقرار شد. تحت این استاندارد، کشورها می توانستند طلا یا‌ دلار یا پوند را به ‌عنوان ذخیره نگهداری کنند، به استثنای آمریکا و بریتانیا که ذخایر خود را تنها به شکل طلا نگهداری می کردند.

پشتوانه پول چیست؟

اگرچه پول کاغذی وسیله مبادله است اما پشتوانه آن همچنان سکه‌های طلا و نقره‌ای است که مردم در اختیار دولت‌ها قرار داده‌اند. به این نوع پول، پول اعتباری نیز گفته می‌شود.

پول کاغذی کشورهای مختلف با یکدیگر متفاوت و به مقدار خاصی از طلا یا نقره وابسته بود. یک مشکلی که این نوع پول دارد این است که مردم به دولت برای ذخیره پشتوانه پول اعتماد می‌کنند. اگر دولت پول کاغذی را بدون پشتوانه کافی طلا و نقره ایجاد کند در این صورت ارزش پول کاغذی کاهش پیدا می‌کند. پس از جنگ جهانی دوم و در قرارداد «برتون وودز» استاندارد طلا به صورت رسمی برای ایجاد پول کاغذی پذیرفته شد. این سیستم تا سال 1971 اصلی‌ترین سیستم پولی در دنیا بود.

پشتوانه پول کاغذی سکه‌‌های طلا و نقره بود. این مساله اگرچه مزایای زیادی از نظر حفظ ارزش دارایی‌ها داشت اما مشکلات زیادی برای دولت‌ها ایجاد می‌کرد. از جمله این مشکلات می‌توان به سختی انتقال حجم عظیم طلا و نقره بین کشورهای مختلف اشاره کرد. مشکل دیگر جمع‌شدن طلا در کشورهای قدرتمند بود. از طرفی برخی از بانک های مرکزی کشورها با ادعای داشتن طلا و نقره، پول کاغذی ایجاد می‌کردند ارز فیات یا استاندارد طلا؟ اما در شرایط بحران و هجوم مردم به بانک‌ها برای دریافت سکه‌های طلا ارزش پول ملی به شدت افت می‌کرد.

این مشکلات باعث شد که در سال 1971 قرارداد برتون وودز فسخ و پول فیات بدون پشتوانه جایگزین پول کاغذی با پشتوانه طلا و نقره شود. البته تاریخچه پول فیات به حدود ده قرن پیش و ایالت سوچوان چین برمی‌گردد. در آن دوران از پول کاغذی بدون پشتوانه برای خرید و فروش کالاهایی مثل ابریشم، طلا و نمک استفاده می‌شد.

بهترین جایگزین طلا بیت کوین

می‌توان گفت دولت‌ها با تغییر در مقادیر پول موجود در بازارها سعی می‌کنند اقتصاد را از شرایط بحرانی نجات دهند اما این مساله با کاهش ارزش پول همراه است و ارزش دارایی‌های مردم را کاهش می‌دهد. ایده ایجاد ارزهای دیجیتال برای جلوگیری از چنین مسائلی مطرح شده است. در سال 2009 و پس از بحران مالی بزرگ در مقیاس جهانی «بیت‌کوین» به عنوان اولین رمز ارز به دنیا معرفی شد. بیت‌کوین خود را سیستم مالی «غیرمتمرکز» (Decentralised) و «توزیع شده» (Distributed) تعریف می‌کند که به منظور انتقال ارزش همتا به همتا ایجاد شده است.

استاندارد طلا چه بود؟

مقالات گسترده ای در مورد استاندارد طلا در دایره المعارف اقتصاد و آزادی آن را به عنوان "تعهد توسط کشورهای شرکت کننده برای اصلاح قیمت های ارز داخلی خود را از لحاظ مقدار مشخص طلا. پول ملی و دیگر انواع پول (سپرده های بانکی و یادداشت ها) به صورت آزادانه به قیمت طلا تبدیل شد. "

یک کشور تحت استاندارد طلا قیمت طلا را تعیین می کند، 100 دلار برای اونس می گوید و طلا را با آن قیمت خرید و فروش می کند.

این به طور موثر ارزش برای ارز تعیین می کند؛ در مثال خیالی ما 1 دلار ارزش 1/100 اونس طلا دارد. دیگر فلزات گرانبها برای تعیین یک استاندارد پولی استفاده می شود؛ استانداردهای نقره در دهه 1800 معمول بود. ترکیبی از استاندارد طلا و نقره به عنوان فلز دوامدار شناخته شده است.

تاریخچه بسیار طلای استاندارد

اگر بخواهید در مورد تاریخچه پول به طور دقیق یاد بگیرید، یک سایت بسیار عالی به نام "تاریخچه مقایسهای پول" وجود دارد که مکان و تاریخ های مهم در تاریخ پول را مشخص می کند. در طول 1800 ساله ایالات متحده سیستم مالی دوتایی داشت؛ با این حال، اساسا بر روی یک استاندارد طلایی معامله شد. استاندارد طلای واقعی در سال 1900 با تصویب قانون استاندارد طلا به دست آمد. استاندارد طلا به طور موثری در سال 1933 به پایان رسید، هنگامی که رئیس جمهور فرانکلین روزولت مالکیت طلای خصوصی را غیر قانونی کرد (به غیر از جواهرات).

سیستم برتون وودز، که در سال 1946 تأسیس شد، یک سیستم نرخ ارز ثابت را ایجاد کرد که به دولت اجازه داد تا طلا خود را به خزانه ایالات متحده در قیمت 35 دلار در هر اونس برساند. "سیستم برتون وودز در تاریخ 15 اوت 1971، زمانی که رئیس جمهور ریچارد نیکسون تجارت طلا را با قیمت ثابت 35 دلار در هر اونس انجام داد، پایان یافت.

در آن زمان برای اولین بار در تاریخ، ارتباطات رسمی بین ارزهای اصلی جهان و کالاهای واقعی قطع شد. »از آن زمان استاندارد استاندارد طلا در هیچ اقتصاد عمده ای مورد استفاده قرار نگرفته است.

چه سیستم پولی از امروز استفاده می کنیم؟

تقریبا در هر کشوری، از جمله ایالات متحده، در سیستم پولی قرار دارد که واژه نامه آن را "پولی که بطور ذاتی بی فایده است تعریف می کند و فقط به عنوان مبادله ای استفاده می شود". ارزش پول توسط عرضه و تقاضا برای پول و عرضه و تقاضا برای سایر کالاها و خدمات در اقتصاد تعیین می شود. قیمت ها برای این کالاها و خدمات، از جمله طلا و نقره، بر اساس نیروهای بازار مجاز می باشد.

مزایا و هزینه های استاندارد طلا

مزیت اصلی استاندارد طلا این است که سطح نسبتا پایین تورم را تضمین می کند. در مقالاتی مانند " چه چیزی تقاضا برای پول است؟ " ما دیده ایم که تورم ناشی از ترکیب چهار عامل است:

1. عرضه پول بالا می رود.
2. عرضه کالا کاهش می یابد.
3. تقاضا برای پول پایین می آید
4. تقاضا برای کالاها افزایش می یابد.

تا زمانی که عرضه طلا به سرعت تغییر نکند، پس عرضه پول نسبتا پایدار باقی خواهد ماند. استاندارد طلا مانع از چاپ پول بیش از حد کشور می شود.

اگر عرضه پول بیش از حد سریع می شود، مردم پول نقد (که کمی کمتر شده است) برای طلا مبادله می کنند (که اینطور نیست). اگر این طول می کشد بیش از حد طولانی، و سپس خزانه داری از طلا خارج می شود. استاندارد طلا، صندوق فدرال را از سیاست هایی که به طور قابل توجهی رشد عرضه پول را تغییر می دهند محدود می کند که در نتیجه نرخ تورم یک کشور را محدود می کند. استاندارد طلا نیز چهره بازار ارز را تغییر می دهد. اگر کانادا بر روی استاندارد طلا قرار دارد و قیمت طلا را به قیمت 100 دلار در هر اونس تعیین کرده است، مکزیک نیز بر روی استاندارد طلایی قرار دارد و قیمت طلا در آن 5000 پزو در اونس است و سپس 1 دلار کانادا باید 50 پزو باشد. استفاده وسیع از استانداردهای طلایی، سیستم ارزشی ثابت را نشان می دهد. اگر تمام کشورها بر روی استاندارد طلا قرار داشته باشند، تنها یک ارز واقعی، طلا وجود دارد که همه آنها ارزش خود را به دست می آورند.

ثبات استاندارد طلا در بازار ارز اغلب به عنوان یکی از مزایای سیستم ذکر شده است.

ثبات ناشی از استاندارد ارز فیات یا استاندارد طلا؟ طلا نیز بزرگترین دشواری در داشتن یک است. نرخ ارز مجاز نیست به شرایط در حال تغییر در کشور پاسخ دهد. استاندارد طلا به شدت سیاست های ثبات را که بانک مرکزی می تواند استفاده کند، محدود می کند. به دلیل این عوامل، کشورهای دارای استانداردهای طلا تمایل دارند شوکهای شدید اقتصادی داشته باشند. اقتصاددان مایکل دی بوردو توضیح می دهد:

"از آنجا که اقتصادهایی که تحت استاندارد طلا قرار داشتند، به دلیل شوک های واقعی و پولی آسیب پذیر بودند، قیمت ها در کوتاه مدت بسیار ناپایدار بودند. اندازه گیری بی ثباتی قیمت کوتاه مدت ضریب تغییرات است که نسبت انحراف استاندارد درصد سالانه تغییرات در سطح قیمت به میانگین تغییرات سالانه سالانه.که ضریب تغییرات بالاتر، بی ثباتی کوتاه مدت است. برای ایالات متحده بین سال های 1879 و 1913، ضریب 17.0 بود که بسیار زیاد است. بین سال های 1946 و 1990 این فقط 0.8 بود.

علاوه بر این، به دلیل اینکه استاندارد طلا به دولت اختیار کمی برای استفاده از سیاست پولی می دهد، اقتصادهای استاندارد طلا کمتر قادر به جلوگیری یا تضعیف شوکهای پولی یا واقعی هستند. بنابراین، خروجی واقعی تحت استاندارد طلای متغیر است. ضریب تغییرات برای تولید واقعی بین سالهای 1879 و 1913 برابر با 3.5 بود و بین سالهای 1946 ارز فیات یا استاندارد طلا؟ تا 1990 تنها 1.5 بود. به طور تصادفی، از آنجایی که دولت نمیتوانست اختیار در مورد سیاست پولی داشته باشد، بیکاری در طول استاندارد طلا بالاتر بود.

این میزان در ایالات متحده بین سالهای 1879 و 1913 در ایالات متحده 6/8 درصد ارز فیات یا استاندارد طلا؟ و در مقایسه با 5/6 درصد بین سالهای 1946 تا 1990 است. "

بنابراین به نظر می رسد که سود اصلی استاندارد طلا اینست که می تواند مانع تورم دراز مدت در یک کشور شود. با این حال، به عنوان براد DeLong اشاره، "اگر شما اعتماد به یک بانک مرکزی برای پایین نگه داشتن تورم، چرا شما باید به آن اعتماد کنید که برای نسل های استاندارد طلا باقی بماند؟" به نظر نمی رسد که استاندارد طلا در هر زمانی در آینده قابل پیش بینی باشد.